Μέσα από τα μάτια μιας γυναίκας.

Αλιεύει,Σχολιάζει η: Μαριαλένα Κομματά

“Ξυρίσου. Οι γυναίκες δεν έχουν τρίχες. Κάνε κερί. Κάνε λέιζερ. Βγάλε τα φρύδια σου. Μην κάθεσαι έτσι. Σφιχτό το σταυροπόδι. Μέσα η κοιλιά. Δοκίμασε έναν κορσέ. Βάλε τακούνια. Πρέπει να μάθεις να περπατάς με γόβες. Πιο σφιχτό σουτιέν. Το στήθος σου πρέπει να φαίνεται πιο πλούσιο, πιο ψηλά, πιο στρογγυλό. Όχι αυτό το εσώρουχο. Δοκίμασε στρινγκ. Βάλε ταμπόν. Δίαιτα, κάνε δίαιτα. Τη χημική. Τη θερμιδική. Την αποτοξινωτική. Αυτή με τη σούπα. Να πίνεις δυο μέρες μόνο νερό. Οι γυναίκες δεν πίνουν έτσι μπύρες. Μάθε να στέκεσαι. Μην καμπουριάζεις. Βάψε τα νύχια σου μόνιμα. Βάψε τα μαλλιά σου. Βγάλε τα φρύδια σου εντελώς και βαψ’τα κι αυτά μόνιμα. Βάλε πιο κοντή φούστα. Πιο στενή. Να φανούν τα πόδια σου. Μάθε να χορεύεις. Χαμογέλα, είσαι κοριτσάκι. Να είσαι ευγενική, είσαι κοριτσάκι. Μη βρίζεις, δε μιλάνε έτσι τα κορίτσια. Μην ξεφυσάς, δεν είναι κομψό. Μην κοιτάς έτσι, να έχεις τρόπους. Ο πρώτος σου πρέπει να είναι ο ένας. Πρέπει να ματώσεις. Πρέπει να πονέσεις. Δεν πρέπει να έχεις πολλούς. Πρέπει να τελειώνεις πάντα. Επιτέλους, μεγάλωσε. Βρες άντρα. Έξυπνο, όμορφο, πλούσιο, να σε ζει να τον κάνεις ο,τι θες να σου κάνει παιδιά. Γίνε μάνα. Ξανά. Ξανά. Ξανά. Μη θηλάζεις, θα πέσει το στήθος σου. Πως έγινε έτσι το σώμα σου. Κάνε πλαστική για να σε αγαπάει. Μη φύγεις με έναν τσακωμό. Με ένα βρισίδι. Με έναν ξυλοδαρμό. Αυτός σε ζει. Τα παιδιά χρειάζονται τον πατέρα τους, ένα αντρικό πρότυπο. Μη μιλάς. Μάθε να σωπαίνεις. Τι εννοείς δεν είσαι ευτυχισμένη; πες μου τι σκατά εννοείς δεν είσαι ευτυχισμένη…!”

Διάβασα αυτό το κειμενάκι σε ηλικία 13 ετών ,θυμάμαι ότι ακόμα και τότε με είχε αγγίξει. Το ξαναδιάβασα όντας πλέον 21, έχοντας νιώσει τα περισσότερα από αυτά που λέει στο “πετσί” μου πλέον .

Ας πάρουμε λοιπόν λίγο τα πράγματα από την αρχή..θυμηθείτε λίγο τον εαυτό σας κορίτσια μου,μικρές να παίζετε με κούκλες. Έτσι δεν ήταν; ακόμα και αν θέλατε να παίξετε με αυτό το αυτοκινητάκι του ξαδέρφου σας που πολύ αγαπούσατε,η γιαγιά σας,σας έλεγε, “μα τι κάνεις; αυτά είναι παιχνίδια για αγοράκια..”. Και εσείς βρεθήκατε με την κουκλίτσα πάλι στα χέρια μη ξέροντας τι να κάνετε γιατί μισούσατε να την ντύνετε και να την φτιάχνετε, καθώς σας φαίνονταν πολύ χαζό. Πηγαίνετε λίγο πιο μακριά και φτάστε στα χρόνια της εφηβείας σας.. Τότε που σας ήρθε για 1η φορά περίοδος και βάλατε τα κλάματα ανήμπορες που βλέπατε αίμα, ενώ όλοι ζητοκραύγαζαν ότι γίνατε επιτέλους γυναίκα με περίσσια χαρά. Και εσείς απλά νιώθατε πόνο και οργή καθώς ήσασταν μόλις 13 και κανείς δεν σας προετοίμασε γι’αυτό. Ας πάμε λίγο πιο μακριά και ας φτάσουμε στα χρόνια του Λυκείου. Θυμάστε τότε που έγινε η 1η χοροεσπερίδα και εσείς μείνατε στο σπίτι να κλαίτε καθώς ήσασταν πολύ μικρές για κάτι τέτοιο και ο αδερφός σας που ήσασταν στην ίδια ηλικία ήταν αρκετά μεγάλος για να προστατεύσει τον εαυτό του,αλλά εσείς για μια φορά ακόμα ανήμπορες. Ας φτάσουμε λοιπόν στα χρόνια της σχολής,ή ακόμα και -για όσες δεν “περάσανε” κάπου (ντροπή για ένα κορίτσι,να μην μπει σε ένα πανεπιστήμιο)- στα χρόνια εργασίας.. Πως ονειρευόσασταν την ζωή σας τότε; Όσο μεγαλώνατε κλασσικά περιμένατε τον πρίγκιπα όπως όλες μας να σας βγάλει από το κάστρο. Ονειρευτήκατε έναν γάμο,και 1,2,3 παιδιά. Πόσες από εμάς μικρές ονειρευτήκαμε μια καριέρα,ταξίδια,ένα σπίτι μόνο για εμάς, κάτι τελοσπάντων εκτός των στενών ορίων που σας επέβαλε η κοινωνία;

Και όταν λοιπόν φτάσατε στην ηλικία των 30, χωρίς γάμο, με ένα πτυχίο, μεταπτυχιακό ,μια καλή δουλειά-ή και όχι- στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, με στόχους και όνειρα που τα κυνηγήσατε, ακούσατε αυτό το παράπονο από τους γύρω σας : “Εσύ,πότε θα γίνεις μάνα;”. Κοιτάξατε ενοχικά τον εαυτό σας στον καθρέφτη, γιατί δεν έχετε μια “φυσιολογική ζωή”, έναν άντρα και ένα παιδί, και ας έχετε πετύχει τόσα στη ζωή σας. Γιατί βγαίνετε και χαίρεστε και πίνετε και καπνίζετε..και δεν κάνετε λέιζερ κάθε βδομάδα, και καμιά φορά ξεχνιέστε και δεν βάφεστε, και εκεί είναι τα λάθη σας. Γιατί πρέπει να θυμίζετε την πλαστική κούκλα που παίζατε μικρές. Πρέπει να σας παρατάνε ξεμαλλιασμένη, άντυτη και εσείς να μην μιλάτε. Πρέπει να ματώνετε ξανά και ξανά και να σηκώνεστε πιο δυνατές.

Τα κοινωνικά πρότυπα είναι βαθιά ριζωμένα και αρχικά μέσα μας . Όμως, ξεχνάνε πολλοί ότι η γυναίκα γεννήθηκε με δύναμη και πειθαρχία μέσα της. Πρέπει να μάθετε να αγαπάτε τον εαυτό σας όπως είναι..με λίγα ή πολλά κιλά, με ίσια,σγουρά μαλλιά, με ακμή ή χωρίς, με μεγάλο στήθος ή όχι, με πράσινα, καστανά ή μαύρα μάτια, με ίσια ή στραβά δόντια, με παραξενιές ή μη, με εγωισμό ή όχι, με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που σας κάνουν μοναδικές. Να μάθετε να κυνηγάτε τα όνειρα σας. Ο κόσμος πάντα θα λέει, εσείς γιατί να τον ακούτε; Είμαστε πολύ πιο δυνατές από όσο νομίζουμε, από όσο μας επιβάλλει να είμαστε η κοινωνία,ο γείτονας,η ίδια η μάνα μας. Να κάνετε αυτό που γουστάρετε, μια φορά ζούμε. Να ονειρεύεστε. Τα όνειρα πάντα μας πάνε ένα βήμα παραπέρα. Να πιστεύετε σε εσάς, στα λάθη σας, στα σωστά σας. Να είστε όπως θέλετε να είστε. Να είστε περήφανες που είστε εσείς. Και αν καμιά φορά αισθάνεστε μοναξιά να ξέρετε πως στην κορυφή είναι μοναχικά. Να μην φοβάστε να αγαπήσετε, αλλά πρώτα απ’όλα εσάς. Να στηρίζεστε στον εαυτό σας και ας σας απογοητεύει. Μέσα σας γνωρίζετε πάντα πόση δύναμη έκρυβε αυτό το μικρό κοριτσάκι με την τεράστια ψυχή.

“Ένα από τα καλύτερα πράγματα που μου έχουν συμβεί,είναι πως γεννήθηκα γυναίκα.” -Marilyn Monroe