Γράφει η Μαρία Στρατηγάκη*
Πάντα θαύμαζα την Δώρα για την επιμονή της, την υπομονή της και την προσήλωσή της στην πολιτική για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών παρά τις δυσκολίες της υγείας της που σταδιακά την καθήλωσαν κινητικά.
Η Δώρα ήταν φεμινίστρια και στη θεωρία και στην πράξη. Ήταν ιδιαίτερα καταρτισμένη στα θέματα ισότητας, ήταν μια δημόσια λειτουργός ιδανική για την Γραμματεία ισότητας των Φύλων.
Στη διάρκεια των 2 ½ χρόνων της θητείας μου ως Γενική Γραμματέας Ισότητας των φύλων ξεχωρίζω τρεις περιστάσεις οι οποίες σταδιακά δημιούργησαν ανάμεσά μας ισχυρούς δεσμούς εργασιακούς, αλλά και συναισθηματικούς και ιδεολογικούς.
Η πρώτη ήταν η παρουσίαση του πρώτου εθνικού προγράμματος για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών τον Νοέμβριο του 2009. Η Δώρα ήταν σαν να το περίμενε από καιρό. Το υποστήριξε, το επαύξησε, το πίστεψε και το σημαντικότερο άρχισε να το υλοποιεί με επιστημονική επάρκεια και φεμινιστική προσέγγιση.
Η δεύτερη ήταν όταν ο Λάκης Λαζόπουλος σε εκπομπή του στην οποία συμμετείχε η Δώρα, την χλεύασε χυδαία για μια κίνηση που οφειλόταν στην ασθένειά της. Η Δώρα συγκινήθηκε με την ανακοίνωση με την οποία τον καταγγείλαμε ως Γενική Γραμματεία και την πρόθεσή μας να καταφύγουμε στο ΕΣΡ και την Δικαιοσύνη.
Η τρίτη είναι η συμμετοχή της στην Ομάδα συγγραφής της Διεθνούς Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Η ακούραστη και μεθοδική Δώρα μετακινήθηκε με δυσκολία πολλές φορές στο Στρασβούργο ως εθνική εμπειρογνώμονας έχοντας την άπλετη υποστήριξη της υπηρεσίας. Η συμμετοχή της διακρίθηκε από την συνέπεια και την αποτελεσματικότητα που χαρακτήριζε τη δουλειά της Δώρας. Περιμέναμε με ανυπομονησία να μας ενημερώσει για τις στάσεις των εκπροσώπων των κρατών μελών, αλλά και το πού το πήγαινε το Συμβούλιο της Ευρώπης! .
Η συνεργασία μας στα χρόνια αυτά δημιούργησε σχέσεις διάρκειας και αμοιβαίας εκτίμησης. Αλληλοϋποστηριζόμασταν όπου και αν βρισκόμασταν έκτοτε, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Ξέραμε ότι κινούμαστε στο ίδιο μήκος κύματος στα θέματα ισότητας. Ξέραμε ότι έχουμε κοινούς στόχους.
Την Δώρα την θαύμαζα μέχρι το τέλος για την δύναμη ψυχής και πνεύματος. Την Δώρα εξακολουθώ να την θαυμάζω γιατί δεν το έβαζε κάτω, ούτε στα προσωπικά ζόρια, ούτε στις πολιτικές αντιξοότητες.
Μας άφησε παρακαταθήκη να μην τα βάζουμε κάτω ούτε και εμείς. Να μην σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε κατά της πατριαρχίας και της έμφυλης βίας. Θα το κάνουμε!.
Μαρία Στρατηγάκη
*Αναπληρώτρια καθηγήτρια Κοινωνικής πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων (2009-2012).
Η δεύτερη φωτό είναι από σύσκεψη στην Γραμματεία Ισότητας