Γράφει η Σόνια Μητραλιά
Τι επιδιώκει η κυβέρνηση Μητσοτάκη καταθέτοντας νόμο για να επιβάλει την υποχρεωτική συνεπιμέλεια των παιδιών όταν χωρίζουν οι γονείς; Μήπως επιδιώκει, πρώτη αυτή στα τελευταία σαράντα χρόνια, να αναθεωρήσει αυτό που αποτελεί την πεμπτουσία του Οικογενειακού Δικαίου του 1983, τη γονική μέριμνα αντί της πατρικής εξουσίας; Και κυρίως, μήπως άρχισε το μεγάλο ξήλωμα βασικών δικαιωμάτων των γυναικών που κατακτήθηκαν με αγώνες από τα φεμινιστικά κινήματα τις τελευταίες δεκαετίες;…
Με άλλα λόγια, μήπως με αυτή την ολέθρια πρωτοβουλία της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη θέλει να συνταχθεί με τις πιο αντιδραστικές, σκοταδιστικές νεοφιλελεύθερες δυνάμεις σε όλο τον πλανήτη; Μήπως θέλει να ευθυγραμμιστεί με τις μισογυνικές πολιτικές που ασκούν ηγέτες όπως ο Τραμπ και ο Πούτιν, ο Μπολσονάρο στη Βραζιλία και ο Ερντογάν στην Τουρκία, ο Μόντι στην Ινδία και ο Όρμπαν στην Ουγγαρία, οι θρησκόληπτοι σκοταδιστές του PIS στην Πολωνία, ο Σαλβίνι στην Ιταλία και οι φρανκιστές του Vox στην Ισπανία, ο Ντουτέρτε στις Φιλιππίνες; Δηλαδή, με όλους αυτούς που έχουν εξαπολύσει επίθεση στα στοιχειώδη δικαιώματά των γυναικών αλλά και της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ+;
Η αναθεώρηση του Οικογενειακού Δικαίου παρουσιάζεται συνήθως στα κυρίαρχα ΜΜΕ σαν μια αθώα ασήμαντη νομοθετική αλλαγή και αυτό στο όνομα της ισότητας! Όμως, η αναθεώρηση του Οικογενειακού Δικαίου του 1983 κατάργησε την πατρική αρχή, δηλαδή κατάργησε βασικές αρχές της πατριαρχίας, με λίγα λόγια αμφισβήτησε την ανδρική κυριαρχία, την αρσενική ανωτερότητα όπως και τα ανδρικά προνόμια στις ανθρώπινες σχέσεις….
Και μόνο για αυτό το λόγο αποτέλεσε χωρίς υπερβολή μια καμπή στην ιστορία χιλιάδων ετών. Ήταν μια αληθινή αντιπατριαρχική επανάσταση! Όμως, όλα αυτά δεν συνέβησαν μόνο στη χώρα μας. Χάρη στην ταυτόχρονη ανάπτυξη ενός μαχητικού μαζικού φεμινιστικού κινήματος σχεδόν σε όλο το κόσμο, είδαμε το ίδιο να συμβαίνει στην ίδια περίοδο σε δεκάδες χώρες, ειδικά στην Ευρώπη και στη βόρεια Αμερική.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, σχεδόν παντού στο κόσμο γινόμαστε μάρτυρες μιας αντεπανάστασης: Βλέπουμε ακροδεξιές δυνάμεις, είτε είναι στη κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, να βάζουν στο στόχαστρό τους τα δικαιώματα που οι γυναίκες κατάκτησαν με αγώνες, κάνοντας τα πάντα για να τα πάρουν πίσω, να τα καταργήσουν. Ανεξάρτητα μάλιστα από τις διαφορές τους, που είναι υπαρκτές, αυτές οι ακροδεξιές δυνάμεις, κόμματα, κινήματα και ομάδες πίεσης, έχουν για κοινό παρονομαστή ότι επιτίθενται όλες τους σε εμβληματικές κατακτήσεις των γυναικών όπως το δικαίωμα στην έκτρωση, η νομοθεσία ενάντια στην βία κατά των γυναικών ή οι σπουδές φύλου, ενώ βέβαια μισούν θανάσιμα το φεμινιστικό κίνημα, ενάντια στο οποίο δεν παραλείπουν να χρησιμοποιήσουν ακόμα και βία όταν τους δίνεται η ευκαιρία.
Χωρίς αμφιβολία, η εγκατάσταση το 2016 του Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο έδωσε απίστευτη ώθηση στις προϋπάρχουσες αντιδραστικές, ρατσιστικές και μισογυνικές δυνάμεις σε όλο το κόσμο. Και μόνο το γεγονός ότι ο πρόεδρος της παγκόσμιας υπερδύναμης δεν είχε κανένα πρόβλημα να κάνει καθημερινά επίδειξη του πιο ακραίου και χυδαίου σεξισμού με εκφράσεις σαν το αποτρόπαιο “grab them by the poussy” (άρπαξε τες από το μουνί), ενθάρρυνε τους απανταχού γης ορκισμένους εχθρούς των δικαιωμάτων των γυναικών να βγουν από το καβούκι τους και να εφορμήσουν στην κεντρική πολιτική σκηνή. Με λίγα λόγια, “νομιμοποίησε” και αυτούς και τη δράση τους…
Φυσικά, δεν επρόκειτο μόνο για τους σεξιστικούς κομπασμούς του φασιστοειδούς Ντόναλντ Τραμπ. Στα τέσσερα χρόνια της προεδρίας του, ο συρφετός των θρησκόληπτων ακροδεξιών που επιτίθενται -ακόμα και με βόμβες- στο δικαίωμα στην έκτρωση, μπαινόβγαινε στο Λευκό Οίκο, ενώ ο Τραμπ γινόταν ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ που μετείχε σε διαδήλωση του ακροδεξιού κινήματος Pro Life. Αυτού του κινήματος των φανατισμένων εχθρών των δικαιωμάτων των γυναικών, που έφτασε μάλιστα να προτείνει σε Πολιτείες υπό τον έλεγχο των Ρεπουμπλικάνων, νομοσχέδια που πρόβλεπαν την …θανατική ποινή για τις γυναίκες που έκαναν έκτρωση!…
Ενθαρρυμένοι λοιπόν από το παράδειγμα του προέδρου της υπερδύναμης, οι ακροδεξιοί ηγέτες δεκάδων άλλων μικρών και μεγάλων χωρών που αναδείχτηκαν τα 3-4 τελευταία χρόνια, άρχισαν όχι μόνο να τον μιμούνται αλλά και να τον ξεπερνούν σε ακραίο σεξισμό ή και θανατερό μισογυνισμό, φτάνοντας μάλιστα να πρεσβεύουν δημόσια (Μπολσονάρο) τον βιασμό…ως αναφαίρετο δικαίωμα των ανδρών!
Ταυτόχρονα, είδαμε να εμφανίζεται, να αναπτύσσεται και να γίνεται σχεδόν…της μόδας σε πολλές χώρες της Δύσης, το “φαινόμενο” ενός ακροδεξιού κινήματος ανδρών που σπρώχνοντας στα άκρα το μισογυνισμό της απειλούμενης πατριαρχίας, πρεσβεύουν την αυστηρά εργένικη ζωή χωρίς καμιά επαφή με γυναίκες (!) ή ακόμα και την εξόντωση των γυναικών.
Τόσο στις ΗΠΑ όσο και σχεδόν παντού αλλού, ο μισογυνισμός όχι μόνο ενθαρρύνθηκε και προπαγανδίστηκε αλλά και οργανώθηκε έμπρακτα από τις Ευαγγελικές Εκκλησίες που αριθμούν πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια πιστούς σε όλο το κόσμο. Έχοντας συμβάλει όσο κανείς άλλος στην αναρρίχηση και διατήρηση στην εξουσία τόσο του Τραμπ στις ΗΠΑ, όσο και του Μπολσονάρο στη Βραζιλία, αυτές οι Ευαγγελικές Εκκλησίες ελέγχουν πολλές αφρικανικές κυβερνήσεις (που διακρίνονται για το μισογυνισμό και το θανατερό μίσος που τρέφουν για την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+) ενώ αποκτούν πια τεράστια επιρροή και στη Νότια και Κεντρική Αμερική, όπου πρωτοστατούν εδώ και χρόνια στον πόλεμο “ενάντια στο φεμινισμό και στο μαρξισμό”.
Πιο κοντά σε εμάς, την τελευταία λέξη του πιο άγριου και αντιδραστικού μισογυνισμού στην Ενωμένη Ευρώπη εκφράζει το ραγδαία αναπτυσσόμενο ισπανικό VOX των νοσταλγών του Φράνκο, που μέσα σε μόλις πέντε χρόνια εκτοξεύτηκε από το ασήμαντο 0,3% στο σημερινό 15%-16%, που το καθιστά ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων στην Ισπανία. Η ιδιαιτερότητα του VOX σε σχέση με τον μάλλον “παραδοσιακό” -αλλά καθόλου μετριοπαθή- μισογυνισμό του πολωνικού κυβερνητικού PIS, του Ιταλού Σαλβίνι και της Λέγκας του (που βρέθηκαν το 2019 εκτός ιταλικής κυβέρνησης όταν δεν πέρασε νομοσχέδιό τους για τη συνεπιμέλεια ανάλογο με αυτό που προωθεί τώρα εδώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη) ή ακόμα και του Όρμπαν στη Ουγγαρία, συνίσταται στο ότι οι φασίστες του VOX δεν περιορίζονται να πολεμούν δικαιώματα όπως το δικαίωμα στην έκτρωση, αλλά προτάσσουν ως κεντρική τους προτεραιότητα την κατάργηση νόμων όπως εκείνων ενάντια στη βία κατά των γυναικών αλλά και τη βίαιη αντιμετώπιση των φεμινιστριών και των φεμινιστικών διαδηλώσεων!
Ας μη νομιστεί όμως ότι όλοι αυτοί οι ακροδεξιοί, θρησκόληπτοι και σκοταδιστές που πολεμούν όλο και πιο φανατισμένα τα στοιχειώδη δικαιώματα των γυναικών σε όλο το κόσμο, ενεργούν αποσπασματικά και ασυντόνιστα. Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Συντονίζονται και είναι οργανωμένοι, και του λόγου το αληθές αποδεικνύει η λεγόμενη “Κοινή Διακήρυξη της Γενεύης” ενάντια στο δικαίωμα στην έκτρωση που υπέγραψαν στις 22 Οκτωβρίου 2020 πάνω από 30 χώρες με επικεφαλής τις ΗΠΑ του Τραμπ! Πρόκειται αναμφίβολα για μια “Μαύρη Διεθνή” της πιο μαχητικής πατριαρχίας καθώς σε αυτές τις χώρες περιλαμβάνεται ο “ανθός” της διεθνούς ακροδεξιάς αντίδρασης, τόσο της χριστιανικής Δύσης όσο και της ισλαμικής Ανατολής, τόσο του αναπτυγμένου Βορρά όσο και του “αναπτυσσόμενου” Νότου.
Έτσι, τη μισογυνική Διακήρυξη της Γενεύης υπογράφουν δικτάτορες όπως εκείνος της Αιγύπτου (Αλ Σίσι) αλλά και της Λευκορωσίας (Λουκασένκο), ακραία σκοταδιστικά και ανελεύθερα καθεστώτα όπως εκείνα της Σαουδικής Αραβίας των Ισλαμιστών και η Ουγκάντα των Ευαγγελικών Εκκλησιών, και φυσικά, η Βραζιλία, οι ΗΠΑ, τα Εμιράτα, η Ινδονησία, το Ιράκ, και βέβαια η Πολωνία και η Ουγγαρία της Ενωμένης Ευρώπης των …ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Το συμπέρασμα είναι λοιπόν απλό: Το νομοσχέδιο για την “υποχρεωτική συνεπιμέλεια” της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν πέφτει από τον ουρανό. Αντίθετα, είναι η συμβολή της ελληνικής δεξιάς στην ολομέτωπη επίθεση ενάντια στις γυναίκες και στα δικαιώματά τους που έχει εξαπολύσει σε παγκόσμιο επίπεδο η Διεθνής των νεοφιλελεύθερων σκοταδιστών και ρατσιστών. Αυτοί είναι οργανωμένοι και συντονισμένοι. Εμείς μπορούμε να τους αντισταθούμε μόνες μας;