11/02/2020
Αλιεύει η Σίσσυ Βωβού
Χριστίνα Πάντζου
111 γυναίκες και έφηβες από τη Χιλή πήραν αντισυλληπτικά, τα οποία κακώς είχαν λάβει έγκριση από το Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας, και τώρα κυοφορούν έμβρυα παρά τη θέλησή τους, χωρίς δικαίωμα στην έκτρωση.
«Mου στοιχίζει να βλέπω τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Βλέπω αυτήν την κοιλιά μου και μου θυμίζει τον εφιάλτη», επαναλαμβάνει η Βαλεντίνα Ντονόσο, που στα 21 της χρόνια αναγκάστηκε να σταματήσει τα σχέδιά της να πάει στο πανεπιστήμιο καθώς διανύει τον έβδομο μήνα μιας εγκυμοσύνης που ποτέ δεν σχεδίασε. Η κοπέλα, που ζει σε μια φτωχογειτονιά του Σαντιάγο και εξαρτάται οικονομικά από τους γονείς της, είναι μία από τις δεκάδες Χιλιανές που έμειναν έγκυες από ελαττωματικά αντισυλληπτικά τα οποία διένειμε το δημόσιο σύστημα αναπαραγωγικής υγείας. Και στις οποίες δεν έχουν επιτρέψει να διακόψουν την εγκυμοσύνη τους γιατί η φαρμακευτική και η διοικητική αμέλεια των οποίων υπήρξαν θύματα δεν εμπίπτουν στους τρεις λόγους για τους οποίους κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται η άμβλωση στη χώρα: βιασμός, ανωμαλίες που οδηγούν σε θνησιγενές έμβρυο και κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου.
Από τον Μάρτιο έως τον Σεπτέμβριο του 2020, το Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας (ISP) της Χιλής διέταξε την απόσυρση έξι παρτίδων διαφορετικών αντισυλληπτικών χαπιών που διαπίστωσε πως ήταν ελαττωματικά. Αλλά μία εβδομάδα μετά την εντολή για απόσυρσή τους, επέτρεψε ξανά τη διανομή ενός από αυτά τα σκευάσματα. Συνέπεια της χρήσης αυτού του φαρμάκου: 111 γυναίκες, ανάμεσά τους και κάποιες ανήλικες, έμειναν έγκυες σύμφωνα με το Κίνημα για τη Νόμιμη Διακοπή της Κύησης (Miles).
«Δεν είναι ότι αρνούμαι τη μητρότητα. Αλλά δεν θέλω τώρα. Ηθελα να έχω πρώτα μια δουλειά, ένα σπίτι, ένα μέλλον», έλεγε στο ισπανικό πρακτορείο EFΕ η Βαλεντίνα απελπισμένη για το πώς θα τα βγάλει πέρα, ενώ η 20χρονη φοιτήτρια παιδαγωγικής Μπάρμπαρα Βάσκες πρόσθετε: «Δεν έχω δουλειά, ούτε τίποτα σταθερό να προσφέρω σε ένα μωρό. Χρειαζόμαστε μια οικονομική αποζημίωση, δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα». Αλλά φαρμακοβιομηχανία και κράτος, που ευθύνονται για τη συνθήκη που αντιμετωπίζουν αυτές οι γυναίκες, δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και τις έχουν εγκαταλείψει.
«Αυτές οι γυναίκες βρέθηκαν σε μια κατάσταση που φανερώνει μια ολόκληρη αλυσίδα παραβιάσεων των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων τους. Πρώτα δεν τους χορηγήθηκαν ασφαλή και αποτελεσματικά μέσα οικογενειακού προγραμματισμού, έπειτα δεν τους επιτράπηκε να κάνουν άμβλωση και τέλος ούτε καν προσέφεραν οικονομική και άλλου είδους συνδρομή, ιδίως σε όσες ανάγκασαν να φέρουν ένα παιδί στον κόσμο», καταγγέλλει η Εστέφανι Μολίνα δικηγόρος της Women’s Link Worldwide. Της διεθνούς οργάνωσης που έφερε το θέμα στα Ηνωμένα Εθνη και στη Διαμερικανική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ζητώντας να απαιτήσουν από τη Χιλή να λάβει άμεσα μέτρα για να διασφαλίσει τη σωστή και απρόσκοπτη παροχή υπηρεσιών αναπαραγωγικής και σεξουαλικής υγείας και να φροντίσει απτά εκείνες τις γυναίκες των οποίων παραβιάστηκαν τα δικαιώματα.
Στη Χιλή καταργήθηκε η πλήρης απαγόρευσης της άμβλωσης το 2017, ενώ όλο και περισσότερες οργανώσεις απαιτούν πλέον τη νομιμοποίησή της, έτσι που τουλάχιστον σκάνδαλα σαν και αυτό να μην οδηγούν γυναίκες και κορίτσια σε καταναγκαστική μητρότητα. Σχετικό νομοσχέδιο για αποποινικοποίησή της και πέραν των τριών αιτίων που έως σήμερα αναγνωρίζονται συζητείται αυτή τη στιγμή στο Κοινοβούλιο. Και όπως λένε οι φεμινιστικές οργανώσεις, αν δεν εγκριθεί, υπάρχει μπροστά τους η μεγάλη πρόκληση της Συντακτικής Συνέλευσης που θα εκλεγεί τον Απρίλιο (την πρώτη που θα αποτελείται κατά 50% από γυναίκες), η οποία θα θέσει το θέμα της νόμιμης άμβλωσης στην ατζέντα της συνταγματικής μεταρρύθμισης.