Γράφουν: Αλεξία Τσούνη, Σίσσυ Βωβού
Αφενός, οι ομοφυλόφιλοι δεν μπορούν να θεωρούνται αναξιόπιστοι και να
στηλιτεύονται για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Δεν είναι
αναξιόπιστοι μάρτυρες επειδή είναι ομοφυλόφιλοι, όπως είπε ο Κούγιας για
να απαλύνει τις κατηγορίες εναντίον του Λιγνάδη, οι οποίες είναι πολλές
και αναφέρονται σε δεκαετίες. Και επιπλέον η ομοφοβία είναι ποινικό
αδίκημα.
Αφετέρου, ούτε η κυρία πρώην φίλη του Λιγνάδη, που κατέθεσε εναντίον του είναι αναξιόπιστη, όπως είπε ο Κούγιας, επειδή αν και “δεσμευμένη”, ήταν ερωτευμένη με τον Λιγνάδη. Τι σημαίνει άραγε δεσμευμένη; Ότι απατάει τον άντρα της ας πούμε; Η “μοιχεία” δεν είναι ποινικό αδίκημα (από τό νόμο του 1983). Όσοι/ες απατούν τον/την σύντροφό τους δεν μπορούν να θεωρούνται αναξιόπιστοι για την δικαιοσύνη.
Έχουμε εδώ λοιπόν δύο αναχρονιστικές απόψεις, και έχουμε και δύο ειδών προσβολές και δύο ειδών διαπομπεύσεις στο δικαίωμα κάποιων ανθρώπων να καταθέσουν στα δικαστήρια, αφού για τέτοιους λόγους τους αμφισβητείται η αξιοπιστία.
Άραγε ο Δικηγορικός Σύλλογος τα γνωρίζει αυτά; Αν ναι, γιατί δεν τον ξεφωνίζει ή γιατί δεν τον τιμωρεί πειθαρχικά;
Άραγε η εισαγγελική αρχή τα γνωρίζει; Γιατί δεν παίρνει μέτρα εναντίον του;
