Θα τερματιστεί επιτέλους η ομοφοβία στην αιμοδοσία;

Γράφει η Σίσσυ Βωβού

Φαίνεται ότι η επαίσχυντη ομοφοβική διάταξη, που ισχύει εδώ και 45 χρόνια, να απαγορεύεται η αιμοδοσία σε ομοφυλόφιλα άτομα, πάει για κατάργηση. Συγκεκριμένα, στις 26/9 ο υπουργός Υγείας έστειλε επιστολή προς το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας όπου ζητά την απάλειψη αυτής της αντιδραστικής πρόνοιας. Στην επιστολή του αναφέρει ότι “Υπάρχουν φράσεις που δεν ανταποκρίνονται στα σημερινά κοινωνικά δεδομένα. Σας ανακοινώνω ότι μετά από την επιστολή μου συστήθηκε επιτροπή να επανεξετάσει συνολικά τα έντυπα διότι έχουν προκύψει και άλλα παρόμοια κρούσματα. Δεν μπορεί να υπάρχει τέτοια φράση σε τέτοιο έντυπο το 2021».

Καλή αν και καθυστερημένη η εξέλιξη, και εδώ να θυμίσουμε ότι το Μωβ είχε ανακινήσει αυτό το θέμα στις 13/2/17, και είχε προκαλέσει αντιδράσεις οι οποίες όμως δεν πέτυχαν την κατάργηση της απαγόρευσης.

Μετά το αρχικό δημοσίευμα, στείλαμε επιστολή στο Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας, το οποίο με την απάντησή του υπεράσπισε την ομοφοβική απαγόρευση.

Ακολούθησε κοινή επιστολή διαμαρτυρίας 12 φορέων με ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, η οποία στηρίχτηκε στις πρωτοβουλίες του Μωβ. Με βάση τα παραπάνω, ευαισθητοποιήθηκαν αρκετοί (24) βουλευτές και βουλεύτριες του κυβερνώντος τότε ΣΥΡΙΖΑ, και με ερώτησή τους ζητούσαν την κατάργηση της διάταξης. Δυστυχώς, ούτε οι αντιδράσεις των οργανώσεων ούτε οι αντιδράσεις των βουλευτριών/βουλευτών, έφεραν κάποιο αποτέλεσμα.

Και το θέμα δεν είναι καινούριο. Ας αναφέρουμε μόνο ερώτηση στην Ευρωβουλή, του 2006, που απευθύνεται προς την Επιτροπή:

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ E-4492/06
υποβολή: Michael Cashman (PSE) , Sophia in «t Veld (ALDE) , Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE) και Alexander Stubb (PPE-DE)
Θέμα: Ομοφοβικές διακρίσεις σε κέντρα αιμοδοσίας

Γραπτή απάντηση 
Πληροφορηθήκαμε από ορισμένες οργανώσεις ότι επί του παρόντος απαγορεύεται σε ομοφυλοφίλους, λεσβίες και αμφιφυλοφίλους να δίουν αίμα σε νοσοκομεία κρατών μελών της ΕΕ, διότι θεωρούνται ομάδα “κινδύνου”. Αυτό συνέβη, τουλάχιστον, στην Ισπανία και στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου τα κέντρα αιμοδοσίας αρνούνται να δεχτούν αίμα από ομοφυλοφίλους, λεσβίες και αμφιφυλοφίλους με μοναδικό λόγο τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Το μέτρο αυτό επηρεάζει και ορισμένες χώρες που δεν αποτελούν κράτη μέλη της ΕΕ, όπως την Ανδόρα, με την οποία όμως η ΕΕ έχει υπογράψει συμφωνία συνεργασίας (βλ. γραπτή ερώτηση E-2278/06). Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά το ζήτημα της αιμοδοσίας, η Ανδόρα έχει συνάψει συμφωνία με το νοσοκομείο της Τουλούζης (Γαλλία), ένα από τα νοσοκομεία εκείνα που θεωρούν την ομοφυλοφιλία κατάσταση “κινδύνου” και, κατά συνέπεια, καλεί και την Ανδόρα να εφαρμόσει την αρχή αυτή.

Όπως μπορούν να επιβεβαιώσουν όλοι οι ειδικοί σχετικά με το AIDS και το HIV, η κοινότητα των ομοφυλοφίλων, λεσβιών και αμφιφυλοφίλων δεν έχει αφ΄ εαυτής περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσει συμπεριφορές «κινδύνου» από ό,τι οι ετεροφυλόφιλοι. Εφόσον όλοι οι άνθρωποι (ετεροφυλόφιλοι, ομοφυλόφιλοι, λεσβίες και αμφιφυλόφιλοι) έχουν τις ίδιες πιθανότητες να εκδηλώσουν συμπεριφορές «κινδύνου», φαίνεται παράλογο το γεγονός ότι η αιμοδοσία απαγορεύεται μόνο στους ομοφυλοφίλους, τις λεσβίες και τους αμφιφυλοφίλους.

Είναι σαφές ότι ένα απλό τεστ για HIV θα μπορούσε να αποδείξει εάν ο πιθανός δότης, ομοφυλόφιλος ή μη, είναι αρνητικός στον ιό HIV. Θεωρούμε ότι τέτοιου είδους πράξεις παραβιάζουν το άρθρο 13 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γνωρίζει η Επιτροπή άλλα κράτη μέλη, εκτός της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου που εφαρμόζουν παρόμοιες πρακτικές; Θεωρεί η Επιτροπή ότι οι πρακτικές αυτές παραβιάζουν το άρθρο 13; Έχει υπόψη η Επιτροπή συγκεκριμένες δράσεις προκειμένου να ενθαρρύνει τον τερματισμό των πρακτικών αυτών στα κράτη μέλη της ΕΕ;

Η συνέχεια

Μετά την επιστολή που απέστειλε ο Πλεύρης προς το Κέντρο Αιμοδοσίας, ο διευθυντής του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, Αλέξης Πατέλης, σε ανάρτησή του έγραψε: «Η Ελλάδα είναι μια από τις 19 χώρες στον πλανήτη με απαγόρευση αιμοδοσίας από ομοφυλόφιλους άνδρες. Ο υπουργός υγείας @thanosplevris ανέλαβε την πρωτοβουλία για την αλλαγή της ρατσιστικής αυτής διάταξης, στο πλαίσιο και της υλοποίησης της εθνικης στρατηγικής ισότητας λοατκι».

Τώρα αναμένουμε αν θα καταργηθεί πλήρως η διάταξη, που είναι ρατσιστική, αντιεπιστημονική και στιγματιστική ή θα γίνει συμβιβασμός. Όσες κυβερνήσεις δεν προχώρησαν στην κατάργησή της, εδώ και τόσα χρόνια, φέρουν την ευθύνη για τη διαιώνιση της αρνητικής αυτής πρόνοιας, αλλά και για την μείωση των ανθρώπων οι οποίοι μπορούν και θέλουν να συμβάλουν εθελοντικά στην προσφορά αυτού του πολύτιμου αγαθού που σώζει ζωές.

Και, όπως είναι φυσικό, ο κ. Πλεύρης με αυτή την σωστή ενέργειά του προσπαθεί να λοιδωρήσει τους προηγούμενους ως δήθεν προοδευτικούς, επειδή δεν τόλμησαν το αυτονόητο και να αποκομίσει πολιτικό κεφάλαιο. Δεν λέει βέβαια, ότι αυτό το αυτονόητο έπρεπε να έχει γίνει εδώ και 10ετίες.