Παρουσιάζει η Βέρα Σιατερλή
Η Βρετανίδα πολιτική ακτιβίστρια και ηγέτης του βρετανικού κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών (σουφραζέτες) Έμελιν Γκόλντεν, που αγωνίστηκε για να αποκτήσουν οι γυναίκες κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα και κυρίως το δικαίωμα της ψήφου, ήρθε σε επαφή με το γυναικείο κίνημα σε ηλικία μόλις 14 ετών μόλις, το 1872. Βέβαια έγινε γνωστή ως Πάνκχερστ μετά τον γάμο της το 1879, με τον Ρίτσαρντ Πάνκχερστ, έναν δικηγόρο 24 χρόνια μεγαλύτερό της, ο οποίος ήταν γνωστός για την υποστήριξη του στα δικαιώματα των γυναικών.
Μαζί με τον σύζυγό της ίδρυσαν το 1884 τον σύλλογο “Women’s Franchise League” προωθώντας το δικαίωμα και των ανύπαντρων γυναικών να ψηφίζουν στις εκλογές τοπικού επιπέδου (οι παντρεμένες γυναίκες είχαν αποκτήσει το δικαίωμα να ψηφίζουν το 1864). Μετά τη διάλυση της οργάνωσης, προσπάθησε να ενταχθεί στο αριστερίζον “Independent Labour Party”», στην ιδιαίτερη πατρίδα της το Μάντσεστερ, αλλά δεν έγινε δεκτή λόγω φύλου.
Σύλληψη σουφραζέτας μέλους της «Πολιτικής και Κοινωνικής Ένωσης Γυναικών»
Το 1903, πέντε χρόνια μετά τον θάνατο του συζύγου της, στις 10 Οκτωβρίου η Έμελιν Πάνκχερστ ίδρυσε την «Πολιτική και Κοινωνική Ένωση Γυναικών» ( Women’sSocial and Political Union), μία οργάνωση αποτελούμενη μονάχα από γυναίκες, που υπεράσπιζε τις γυναίκες και είχε ως σλόγκαν το “deeds, not words” («πράξεις, όχι λόγια»). Η οργάνωσή της προσδιορίστηκε ως ανεξάρτητη, και συχνά σε αντίθεση με, πολιτικά κόμματα. Η οργάνωση αυτή έγινε γνωστή για τις επιθετικές τακτικές που χρησιμοποιούσε: τα μέλη του έσπαζαν τζάμια και επιτίθονταν κατά των αστυνομικών. Η Πάνκχερστ και οι κόρες της, (επίσης ηγετικά μέλη του κινήματος) καθώς και άλλες ακτιβίστριες, συνελήφθησαν επανειλημμένως. Στις φυλακές συχνά κάνανε απεργίες πείνας. Τότε η ανένδοτη κυβέρνηση υιοθέτησε την τακτική-βασανιστήριο να ταΐζουν τις απεργούς 2-3 φορές την ημέρα από τη μύτη. Το αίσθημα πνιγμού και ο ρινικός πόνος τις έκαναν να ακούγονται στα διπλανά κελιά σκορπίζοντας τον τρόμο. Αργότερα, και όταν την ηγεσία της οργάνωσης ανέλαβε η ΚρίσταΜπελ Πάνκχερστ οι τακτικές τους – καθώς ο ανταγωνισμός με την κυβέρνηση κορυφωνόταν έγιναν ακόμα πιο ριζοσπαστικές. Μέσα στις τακτικές του κινήματος πλέον ήταν και ο εμπρησμός και μερικές πιο μετριοπαθείς άρχισαν να κατακρίνουν την ηγεσία της οικογένειας Πάνκχερστ.
Εξαναγκαστική θρέψη στις βρετανικές φυλακές
Με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου καθώς η αντιμετώπιση του εξωτερικού κινδύνου προείχε των εσωτερικών θεμάτων, Το κίνημα των σουφραζετώνδιασπάστηκε. Η κυβέρνηση απελευθέρωσε τις φυλακισμένες σουφραζέτες και αυτές σε αντάλλαγμα βοήθησαν από πολλά πόστα στο πόλεμο. Η Έμελιν Πάνκχερστ προέτρεψε τις γυναίκες να βοηθήσουν τη βιομηχανική παραγωγή και ενθάρρυνε τους νέους άνδρες να πολεμήσουν κάτι που συχνά προσάπτουν στις φεμινίστριες οι ειρηνιστές. Χαρακτηριστικήσυμπεριφορά ήταν το θράσος της οργάνωσης«Κοριτσιών με Λευκό Φτερό» (White Feather Girls) που ντρόπιαζαν τους νεαρούς άνδρες που δεν είχανστρατευτεί και πολλές από τις σουφραζέτες της «Πολιτικής και Κοινωνικής Ένωση Γυναικών» έγιναν σημαντικά πρόσωπα στο κίνημα των λευκών φτερών.
Πετά το τέλος του πολέμου, το 1918, ψηφίστηκε νόμος όπου όλοι οι άνδρες άνω των 21 ετών και οι γυναίκες άνω των 30 θα έχουν δικαίωμα ψήφου. Αυτή η ανακολουθία έγινε για να διασφαλιστεί ότι οι άντρες δεν θα γινόντουσαν μειονότητα ως ψηφοφόροι, καθώς οι θάνατοι ανδρών κατά τη διάρκεια του πολέμου ήταν πολυάριθμοι.
ΠΗΓΕΣ: en.wikipedia.org, opendemocracy.net/en, https://tomov.gr/2019/07/15/emili-pankcherst/, https://www.bbc.co.uk/history/historic_figures/pankhurst_emmeline.shtml