Για την καταγγελία εργαζόμενης σε δημόσια υπηρεσία στη Λάρισα ότι τη βίασε ο προϊστάμενος της
Λάβαμε από τις Μέδουσες – Φεμινιστική Συλλογικότητα Λάρισας
Λίγες ημέρες πριν ήρθε στο φως άλλη μια καταγγελία για περιστατικό έμφυλης βίας στον εργασιακό χώρο. Ειδικότερα, καθηγήτρια σε περιφερειακή δομή εκπαίδευσης που εδρεύει στη Λάρισα, κατήγγειλε τον προϊστάμενό της για βιασμό. Άλλο ένα περιστατικό που εκτυλίχθηκε στο πλαίσιο μιας σχέσης εξουσίας, με τον φερόμενο ως θύτη να εμφανίζεται ως ευυπόληπτο πρόσωπο.
Δεν θα αναπαράγουμε τα σχετικά δημοσιεύματα των κυρίαρχων ΜΜΕ, που για άλλη μια φορά απέδειξαν την ανεπάρκειά τους να προσεγγίσουν τα έμφυλα περιστατικά σε σωστή βάση, φέρνοντας στο προσκήνιο τα ζητήματα των έμφυλων αναπαραστάσεων, της σεξιστικής ρητορικής και του στιγματιστικού λόγου. Σε μια εξαθλιωτική μιντιακή συνθήκη, τα συστημικά ΜΜΕ για άλλη μια φορά ασκούν κακοποιητικό ρόλο και επιρροή, φροντίζοντας να μας ενημερώσουν διακριτικά για όλα εκείνα τα οποία η καταγγέλουσα είχε κάνει «λάθος».
Γνωρίζουμε όμως ότι η καταγγέλουσα δεν είχε κάνει κανένα λάθος. Γνωρίζουμε ότι στην πατριαρχία, οι γυναίκες πάντα βγαίνουν χαμένες. Τα σεξιστικά στερεότυπα, οι ιεραρχικές δομές του εργασιακού χώρου και η απουσία προστατευτικών δομών εντός του τελευταίου για τη διαχείριση έμφυλων περιστατικών, αφήνουν εκθέτες γυναίκες, θηλυκότητες και ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα σε παρενοχλητικές και κακοποιητικές συμπεριφορές. Στο πλαίσιο αυτό, οι γυναίκες έχουν de facto λιγότερες ευκαιρίες και επαγγελματικές προοπτικές, αναγκάζονται συχνά να αυτοπεριοριστούν, να ζητήσουν μετάθεση ή να εγκαταλείψουν την εργασία τους, προκειμένου να ξεφύγουν από μια κακοποιητική συνθήκη. Να γλιτώσουν από τη συμπεριφορά ενός κοινωνικά και θεσμικά ενδυναμωμένου θύτη σε θέση εξουσίας, που ασκώντας το ανδρικό του προνόμιο, παραβιάζει τα θέλω και την επιθυμία τους.
Ταυτόχρονα, η συγκεκριμένη υπόθεση, με τον φερόμενο ως θύτη να ασκεί αποφασιστικές αρμοδιότητες σε περιφερειακή δομή εκπαίδευσης, αναδεικνύει και το μεγάλο αγκάθι του σεξισμού και της έμφυλης βίας στον εκπαιδευτικό χώρο.
Η τύχη έμφυλου περιστατικού που λαμβάνει χώρα σε κάποια σχολική μονάδα, εξαρτάται συχνά από την κρίση ατόμων σε θέσεις εξουσίας που είναι επιφορτισμένα με την αρμοδιότητα υποδοχής και εξέτασής του, χωρίς όμως να έχουν προσεγγίσει το έμφυλο ζήτημα ούτε εμπειρικά – βιωματικά αλλά ούτε και γνωστικά. Άτομα που δεν ξέρουν να αναγνωρίζουν τα μοτίβα της βίας όταν τα βλέπουν, που είναι πιθανότερο να υποτιμήσουν τη βαρύτητα ενός έμφυλου περιστατικού, να εκλογικεύσουν την πράξη του θύτη και να απορρίψουν το βίωμα του θύματος. Άτομα που ενδέχεται να είναι και οι ίδιοι θύτες.
Στεκόμαστε στο πλευρό κάθε γυναίκας, κάθε ατόμου που καταγγέλλει βία σε βάρος του. Αναγνωρίζουμε πως κάθε ατομικό βίωμα κακοποίησης εμπεριέχει μια συλλογική διάσταση. Καταγγέλουμε τα ΜΜΕ που σε κάθε νέα υπόθεση δικαιώνουν απολογητικά τους καταγγελόμενους ως θύτες, βάλλοντας κατά της αξιοπιστίας του φερόμενου ως θύματος.
Στο δρόμο, στη δουλειά, ποτέ καμία μόνη!
Πηγή: https://www.facebook.com/photo/?fbid=543954959981605&set=a.456486992061736