Γραφει η Ασημίνα Καούνη
Αναπαραγωγή από τη σελίδα της στο FACEBOOK
Αιεύει η Σίσσυ Βωβού
▪️Η υπόθεση της Ελένης Τοπαλούδη συγκλόνισε , γιατί τον βιασμό διαδέχθηκε ένα αποτρόπαιο έγκλημα Δεν είμαι καθόλου σίγουρη τι θα γινόταν αν είχαμε μόνο βιασμό . Ας ήταν ,όμως ,ζωντανή η Ελένη κι όλα τα υπόλοιπα θα τα βρίσκαμε με τον γνωστό μας τρόπο : με αγώνες και κινητοποιήσεις .
Το έχουμε εμπεδώσει πλέον: για να έχει οποιαδήποτε τύχη δικαίωσης το ανώνυμο, φτωχό θύμα πρέπει να είναι δαρμένο άγρια , ημιθανές και καλύτερα νεκρό ,για να συμφωνήσουμε όλοι για τη «δίκαιη» τιμωρία του θύτη . Αλλά, και στην τελευταία περίπτωση ,πάλι θα βρουν κάτι να πουν είτε εξωδικαστικά είτε εντός των δικαστικών αιθουσών .
Εξαντλούμε την επιείκειά μας και την ανησυχία μας για τους θύτες, μη τυχόν και καταστραφεί η ζωή τους και δεν περισσεύει συμπάθεια για το θύμα, που όλο και κάτι έκανε για να βρεθεί σε αυτήν την θέση , αφού ξεπεράσει βέβαια τον ογκόλιθο ότι ψεύδεται …
Το αξιοπρόσεκτο εδώ είναι ότι η Γεωργία τα έκανε όλα σωστά, ενώ οι αρχές τα έκαναν όλα λάθος, εσκεμμένα ή μη . Πήγε απνευστί στην αστυνομία, έδωσε αμέσως κατάθεση, γυρνούσε μόνη της να προμηθευτεί ουροσυλλέκτη (τι ζούμε αλήθεια σε αυτήν την χώρα) , τον οποίο αποθήκευσαν στο ψυγείο του αστυνομικού τμήματος δίπλα στα νερά και τα σάντουιτς , έμεινε 3 ημέρες άπλυτη για να αποφασίσουν οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες να ασχοληθούν (αν και τότε δεν ήταν πολύ απασχολημένοι από τα κανάλια να καταθέτουν την εμβριθή γνώμη τους για την Πισπιριγκου) και μετά άρχισε ένας αγώνας για δεύτερες και τρίτες γνώμες στην πιο έγκυρη «πολιτισμένη» Εσπερία , για να καταλήξουν στο τίποτα .
Οπότε, εδώ δεν είχαν το κλισέ «τώρα το θυμήθηκε» , αλλά κατέφυγαν σε άλλα επίσης στερεοτυπικά ,ώστε να λοιδωρηθει, να στιγματιστεί και να τιμωρηθεί, ώστε να μην τολμήσει άλλη γυναίκα να προβεί σε απονενοημένα τέτοια διαβήματα . Και η Γεωργία τιμωρήθηκε, επίσης , γιατί δεν ήταν σιωπηλή και κατεστραμμένη ως θύμα . Δεν ήξερε να είναι ένα καλό θύμα, ένα «αξιοπρεπές» θύμα, κουρελιασμένο και καταρρακωμένο, ώστε να καταδεχθούμε τη λύπησή μας. Δηλαδή δεν ήξερε να σωπαίνει, όπως μας μαθαίνουν εξ απαλών ονύχων και ο λόγος πάντα είναι επικίνδυνος και δημεύεται και ενοχλεί τον ύπνο τους .
Οι γυναίκες, όμως , αυτές δεν είναι «καημένες». Είναι θύματα εγκληματικής συμπεριφοράς.
▪️Και φθάνουμε μετά βασάνων στην εισαγγελική πρόταση προς το συμβούλιο . Και καταλαβαίνουμε ότι εδώ όχι μόνο διέβη τον Ρουβίκωνα , μπάζωσε και το ρέμα .
Μία επαίσχυντα ατεκμηρίωτη πρόταση, η οποία βρίθει στερεοτυπικών υπεραπλουστεύσεων, πρωτόγνωρης εκδικητικής κακίας, , πρωτοεπίπεδης επιστημονικής ανάλυσης, τόσο που αν την κατέθετε σε πτυχιακές εξετάσεις , θα χρειαζόταν να τα ξαναπεί τον Σεπτέμβρη.
Όλοι κρινόμαστε και τα νομικά κείμενα ακόμα περισσότερο, γιατί έτσι προχωρά η επιστημονική σκέψη .
Αναφέρει ατεκμηρίωτα :
-‘’Έπλασε μια ιστορία με ηρωίδα θύμα την ίδια, διανθίζοντάς την κάθε φορά κατά το δοκούν με χονδροειδέστατα ψεύδη’’.
(Από πού να πηγάζει άραγε αυτή η μικροπρεπής εκφορά λόγου για ένα θύμα , έστω κι αν δεν το πιστεύει, απάδουσα του επιστημονικού λόγου ; Σίγουρα δεν είναι από τους πρόποδες του ορεινού όγκου των Ζαγοροχωρίων…)
-“Μόνο που στην προσπάθεια της αυτής υπέπεσε σε ασύστολα ψεύδη, αναρίθμητες αντιφάσεις και ανακολουθίες.”
-“Και μπορεί μεν οι προσωπικοί λόγοι που την οδήγησαν στην ύφανση αυτής της ιστορίας να μην προέκυψαν επαρκώς, “ (τι εννοεί , άλαλα τα χείλη των ευσεβών)
-Πιστεύει αβασάνιστα κι ατεκμηρίωτα τους μάρτυρες του κατηγορουμένου και ,χωρίς εμφανή αιτία , απορρίπτει τους μάρτυρες της Γεωργίας . Οι πρώτοι μάλιστα είπαν ότι δεν την είδαν να κλαίει σε δημόσια θέα, οπότε λένε ψέματα και το θύμα και οι μάρτυρές του . Τι λέγαμε πιο πάνω για το «καλό» θύμα , ότι είναι μόνο το κουρελιασμένο;
-Επινοεί ένα τροχαίο για να δικαιολογήσει τους μώλωπες στο σώμα της Γεωργίας ,το οποίο είχε απλώς συνέπεια να κτυπήσει ένα κολωνάκι…
-Ούτε λέξη για τις δεκάδες πλημμέλειες της προδικασίας , το ΕΔΔΑ τροφοδοτείται σταθερά από εμάς για την απαράδεκτη προδικασία μας και τη μη τήρηση των βασικών δικονομικών αρχών . Δεν πειράζει, όμως , έχουμε ολιστική νοοτροπία εμείς, δεν δίνουμε σημασία στις αποζημιώσεις.
Ο χώρος δεν προσφέρεται για πλήρη νομική ανάλυση, θα γίνει στο site του γραφείου μας, λόγω της μεγάλης σπουδαιότητας του θέματος για το μέλλον των γυναικών μας .
▪️ Όχι ότι πεπτώκαμεν ταις νεφέλαις [εκπληττόμενες γαρ] , αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ΟΡΙΣΤΙΚΩΣ ΚΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΩΣ ότι η διάταξη του βιασμού με βάση την απουσία συναίνεσης (336 παρ.4) ούτε εφαρμόσθηκε ούτε θα εφαρμοστεί ποτέ .
Και δεν θα εφαρμοστεί ποτέ, γιατί δομήθηκε εξ υπαρχής νομοτεχνικά να μην εφαρμοστεί ΠΟΤΕ . Άρα, συνέβη από το τότε υπουργείο της δικαιοσύνης και τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή ένας τεράστιος εμπαιγμός των γυναικείων κινημάτων, που χαιρέτησε, με σοβαρές επιφυλάξεις βέβαια, την αλλαγή αυτή, θεωρώντας τη νίκη, εμού συμπεριλαμβανομένης .
■ Τα αποτελέσματα της τότε ανεπεξέργαστης διάταξης τα είδαμε τώρα με τη νυν νομοπαρασκευαστική επιτροπή Μαργαρίτη, ο οποίος προσπάθησε να την αφαιρέσει και λόγω των κινητοποιήσεων το πήρε πίσω , όπως παραδέχθηκε σε πρόσφατο συνέδριο . Προσέθεσε, μάλιστα, ότι δεν βλέπει τον τρόπο που μπορεί να εφαρμοστεί (!!!) και για αυτόν τον λόγο αφήνει την διάταξη του άρθρου 343 , η οποία προβλέπει την ανοχή γενετήσιας πράξης σε καθεστώς εργασιακής εξάρτησης . . Και, όπως είπε ο καθηγητής Μαργαρίτης, άφησε σκοπίμως την αντινομία αυτή, ώστε να κατευθύνεται ο δικαστής εκεί.
Μία είναι η λύση , να απαιτήσουμε να αναμορφωθεί ριζικά η διάταξη του βιασμού , να είναι ένας και μοναδικός, ερειδόμενος στην απουσία συναίνεσης
Η Επεξηγηματική Έκθεση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης διευκρινίζει περαιτέρω ότι οι διώξεις θα απαιτούν μια ευαίσθητη ως προς τις περιστάσεις αξιολόγηση των στοιχείων για να θεμελιωθεί κατά περίπτωση το εάν το θύμα συναίνεσε ελεύθερα στην σεξουαλική πράξη. Μια τέτοια αξιολόγηση θα πρέπει να αναγνωρίζει το ευρύ φάσμα συμπεριφορικών αντιδράσεων στη σεξουαλική βία και τον βιασμό, τις οποίες παρουσιάζουν τα θύματα και δεν θα πρέπει να βασίζεται σε υποθέσεις τυπικής συμπεριφοράς σε τέτοιες καταστάσεις.
Παρομοίως, το Άρθρο 36 (1) της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης καλεί τα Συμβαλλόμενα Κράτη να διασφαλίσουν ότι κατηγοριοποιούνται και προσδιορίζονται όλες οι εκ προθέσεως συμπεριφορές, ποινικοποιούνται και συμπεριλαμβάνονται.
Επομένως, ο ορισμός του βιασμού σύμφωνα με τη σύμβαση πρέπει να είναι ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ : Άνευ συναινέσεως. Και είναι ευκαιρία να τεθούν αναλυτικά τα θέματα στη Grevio , μια που είμαστε σε διαδικασία ελέγχου και να μην αφήσουμε μία ανύπαρκτη γενική γραμματεία ισότητας και τα λοιπά εδώδιμα κι αποικιακά, να την τροφοδοτούν με ανακριβή και νοθευμένα στοιχεία .
Είναι πάρα πολύ βαρύ φορτίο και για εμάς τις γυναίκες νομικούς να λέμε ότι ζούμε σε μία χώρα, η οποία παλεύει να προστατεύσει τον κακοποιητή και είναι με το μέρος του. Αλλά ,
Όπως λέει και η Άτγουντ, ο κόσμος αλλάζει, επειδή κάθε ημέρα οι γυναίκες ξυπνάνε και αποφασίζουν να είναι διαφορετικές από τις μητέρες τους.
Και να θυμόμαστε ότι η αλληλεγγύη σώζει και οι λέαινες κυνηγούν σε ομάδες..