ΟΧΙ ΣΤΗ ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΠΟΙΝΗ

Αλιεύει και προλογίζει η Σίσσυ Βωβού

Δυστυχώς σε αρκετές φεμινιστικές διαδηλώσεις τον τελευταίο χρόνο, ακούγονται κραυγές υπέρ της θανατικής ποινής, ιδιαίτερα για τους βιαστές, και πιο συγκεκριμένα με τα συνθήματα “Βαθιά βαθιά βαθιά μέσα στη γη, είναι η θέση για κάθε βιαστή”, ή “Δύο μέτρα κάτω από τη γη είναι η θέση για κάθε βιαστή”. Φυσικά οι κραυγές αυτές είναι μειοψηφικές, δεν παύουν όμως να αμαυρώνουν την φυσιογνωμία μιας φεμινιστικής διαδήλωσης, και δεν είναι στιγμιαίες εκρήξεις θυμού. Υπάρχουν και σχετικά πανό και σχετικά τρικάκια που πετάγονται στους δρόμους. Και μάλιστα πολλές φορές κάναμε παραινέσεις να μην φωνάζονται τέτοια συνθήματα, γιατί είναι ακατάλληλα, αναχρονιστικά και βάρβαρα, και δεν γίνονται δεκτά από καμιά φεμινιστική συλλογικότητα από την εμφάνιση του φεμινιστικού κινήματος, περισσότερο από 100 χρόνια πριν. Μάταια.

Μεγάλη ντροπή για εμάς, που πιστεύουμε στο κοινωνκό φύλο, δηλαδή στην κοινωνική κατασκευή του βιαστή, του γυναικοκτόνου, του βίαιου άντρα. Η κάθε διαδήλωση εκπέμπει μηνύματα προς την κοινωνία, και προς την πολιτεία βεβαίως. Γι’ αυτό και δεν θέλουμε στις διαδηλώσεις όπου συμμετέχουμε, να εκφωνούναι τέτοια συνθήματα, δεν τα θεωρούμε ριζοσπαστικά, όπως αυτές που τα φωνάζουν, γι’ αυτό και προσπαθούμε να πείσουμε για το αντίθετο.Τα συνθήματα αυτά προέρχονται από κάποιους χώρους που συγχέουν την αγωνιστικότητα με την εγκληματικότητα που προτείνουν. Τι λένε στην κοινωνία; Ότι πρέπει να απαλλαγούμε οριστικά από τα τέρατα. Εάν όμως τα τέρατα παράγονται από την κοινωνία, όπως πισεύει το φεμινιστικό κίνημα, τότε το καθήκον μας είναι πολύ βαθύτερο: να αλλάξουμε την κοινωνία που τα παράγει. Φυσικά υπάρχει και η φυλάκιση, η τιμωρία, τα δικαστήρια, που μπορούν να περιορίσουν τα τέραα για κάποιο διάστημα.

Η θανατική ποινή έχει απαγορευτεί σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και σε πολλές ακόμα χώρες του κόσμου, που αντιπροσωπεύουν το 91% των χωρών του ΟΗΕ. Φυσικά, οι υποστηρίκτριες της θανατικής ποινής, θα μας φέρουν επιχειρήματα ότι σε πολλές χώρες γίνονται εξωδικαστικές εκτελέσεις, άρα η κατάργηση της θανατικής ποινής είναι διακοσμητικός νόμος. Εξωδικαστικές εκτελέσεις γίνονταν πάντα, σε ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία, ενώ πλήθος σκοτωμοί γίνονται και στην προσπάθεια των δομών της εξουσίας να διαλύσουν πλήθη που διαμαρτύρονται και αμφισβητούν την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, είτε πατριαρχική, είτε οικονομική, είτε εθνοτική, είτε εθνικιστική. Και όχι μόνον από τους εξουσιοδοτημένους φορείς του κράτους, ιδιαίτερα αλλά όχι μόνο την αστυνομία, αλλά και από τις παρακρατικές δυνάμεις και ομάδες που δουλεύουν υπέρ κάποιων συμφερόντων, φασιστικές και άλλες.

Όμως, εδώ και κάποιες δεκαετίες έχει καταργηθεί η εκτέλεση με δικαστικές αποφάσεις, και αυτό είναι δημοκρατική κατάκτηση.

Εδώ παραθέτουμε μια ανταπόκριση από τις εκδηλώσεις της Παγκόσμιας Ημέρας για την κατάργηση της θανατικής ποινής, του Οκτωβρίου 2021, όπου αναφέρονται αρκετά στοιχεία παγκόσμιας εμβέλειας. Πρόκειται, όπως γράφεται, για μια θεσμική εκδήλωση.

Η εικόνα είναι ο τελευταίος  χάρτης της Διεθνούς Αμνηστίας για τις εκτελέσεις ανά χώρα σε παγκόσμια κλίμακα

EE: Η κατάργηση της θανατικής ποινής διασφαλίζει τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Ανταπόκριση Στρασβούργο Κώστας Δαβάνης

Την πάγια αντίθεσή τους ενάντια στη θανατική ποινή επιβεβαίωσαν εκ νέου η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Συμβούλιο της Ευρώπης με αφορμή την πρόσφατη Ευρωπαϊκή και την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Θανατικής Ποινής.

Όπως τονίζεται σε κοινή ανακοίνωση των δύο θεσμών, η θανατική ποινή είναι μια σκληρή, απάνθρωπη και εξευτελιστική τιμωρία αντίθετη με το δικαίωμα στη ζωή και η κατάργησή της είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα ήταν αφιερωμένη στις γυναίκες, οι οποίες αν και αντιπροσωπεύουν ένα μικρό ποσοστό των παγκόσμιων θανατικών ποινών, οι διακρίσεις λόγω φύλου εξακολουθούν να επηρεάζουν τις γυναίκες σε όλα τα επίπεδα κυρίως στα συστήματα δικαιοσύνης για εγκληματικές πράξεις. Σε ορισμένες μάλιστα χώρες, οι γυναίκες καταδικάζονται σε θάνατο σε υψηλότερα ποσοστά από τους άνδρες για αδικήματα που συνδέονται με τη σεξουαλική ηθική, όπως η μοιχεία, ενώ τα ελαφρυντικά στοιχεία που σχετίζονται με το φύλο την ενδεχομένη βία και την κακοποίηση την οποία έχουν υποστεί, σπάνια λαμβάνονται υπόψη κατά τη διάρκεια της ποινικής διαδικασίας και υπό αυτήν την έννοια η κατάργηση της θανατικής ποινής είναι πρωτίστως ζήτημα πολιτικής βούλησης.

Η σημερινή κατάσταση

Σύμφωνα με τους θεσμούς της ΕΕ, συνεχίζεται η μείωση του αριθμού των χωρών που εξακολουθούν να εκτελούν ανθρώπους. Έτσι δεν έγιναν το 2020 εκτελέσεις σε 176 χώρες, αντιπροσωπεύοντας το 91% των κρατών μελών του ΟΗΕ. Παράλληλα γίνονται νέα βήματα για την παγκόσμια κατάργηση της θανατικής ποινής. Στις 8 Οκτωβρίου, η Σιέρα Λεόνε κατάργησε τη θανατική ποινή, προχωρά η κατάργησή της και στις ΗΠΑ με την Πολιτεία της Βιρτζίνια να έχει λάβει σχετική απόφαση, ενώ πρόθεση του Προέδρου Μπάιντεν είναι να καταργήσει το θανατική ποινή σε ομοσπονδιακό επίπεδο, σε συνέχεια του μορατόριουμ που επιβλήθηκε στις εκτελέσεις από τον Γενικό Εισαγγελέα των ΗΠΑ. Η Αρμενία επικύρωσε επίσης το δεύτερο προαιρετικό πρωτόκολλο για την κατάργηση της θανατικής ποινής, το Καζακστάν βρίσκεται στη διαδικασία οριστικοποίησης της επικύρωσής του, ενώ καλείται να πράξει το ίδιο και η Λευκορωσία.

Επιπλέον είναι ιδιαίτερα σημαντικό, όπως τονίζεται, να τερματιστεί εμπόριο αγαθών εξαιτίας των οποίων μπορεί να επιβληθεί θανατική ποινή και επ’ αυτού το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει ήδη εγκρίνει φέτος σχετική σύσταση. Οι δύο θεσμοί καλούν πάντως τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, τα οποία δεν έχουν προσχωρήσει ακόμη στα σχετικά Πρωτόκολλα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, να το πράξουν χωρίς καθυστέρηση.

ΠΗΓΗ: ertnews 15-10-21

Περιγραφή φωτογραφιών για άτομα με οπτική αναπηρία: Η πρώτη φωτογραφία, δείχνει μια γκιλοτίνα, κλασικό όργανο εκτελέσεων. Η δεύτερη φωτογραφία είναι ένας πίνακας της Διεθνούς Αμνηστίας που δείχνει τις εκτελέσεις ανθρώπων ανά χώρα.