Αλιεύει η Σίσσυ Βωβού
Ρέθυμνο: Στις 15 Δεκεμβρίου η δίκη των επτά που φέρονται να εξύβρισαν και να τραμπούκισαν τέσσερις γυναίκες
Σύμφωνα με την καταγγελία, οι τέσσερις γυναίκες περικυκλώθηκαν από μια ομάδα 15 ανδρών, την ώρα που εκείνες κατευθύνονταν προς το Δημαρχείο Ρεθύμνου
Στα δικαστήρια αναμένεται να «αναβιώσει» την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2022, η υπόθεση της τραμπούκικης επίθεσης ακροδεξιών σε βάρος τεσσάρων γυναικών, στο Ρέθυμνο, τον Μάρτιο του 2020.
Σύμφωνα με τα όσα κατήγγειλαν τότε οι παθούσες, η επίθεση σημειώθηκε την ώρα που εκείνες μετέβαιναν σε πορεία αλληλεγγύης υπέρ των προσφύγων, από άνδρες που είχαν καλυμμένα τα χαρακτηριστικά των προσώπων τους.
Η υπόθεση επρόκειτο να εκδικαστεί τον περασμένο Δεκέμβριο στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου, ωστόσο τελικά έλαβε αναβολή.
Σύμφωνα με την καταγγελία, οι τέσσερις γυναίκες περικυκλώθηκαν από μια ομάδα 15 ανδρών, την ώρα που εκείνες κατευθύνονταν προς το Δημαρχείο Ρεθύμνου. Οι γυναίκες κρατούσαν πλακάτ που είχαν φτιάξει οι ίδιες και τα οποία έγραφαν «Πεθαίνω σαν Χώρα», «Ή με τους Φασίστες ή με τους Ανθρώπους», «Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο. Δε θα τα κάνω πάλι τέσσερα εγώ (Μ. Λουντέμης). Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος».
Κάποιοι από την ομάδα των ανδρών φέρονται να έσπασαν τα πλακάτ και να έβρισαν χυδαία τις γυναίκες. Μετά το συμβάν, οι παθούσες απευθύνθηκαν στις Αρχές καταγγέλλοντας τους δράστες. Κάποιοι από αυτούς αναγνωρίστηκαν.
Συνολικά 7 άνδρες είναι κατηγορούμενοι στην υπόθεση.
Σε νέο κείμενό τους οι καταγγέλουσες ελπίζοντας στην στήριξη όλων αναφέρουν: Δημοσίευμα από NEAKRITI
Δίκη στο Ρέθυμνο: “Δεν είμαστε η ντροπή της χώρας” Μέρος 4ο
Είμαστε οι Ε. Α., Η. Γ., Ε. Π., Ο. Σ. και στις 15 Δεκεμβρίου 2022 καλούμαστε για τρίτη φορά να παραστούμε στα δικαστήρια Ρεθύμνης προκειμένου να εκδικαστεί η υπόθεση της σεξιστικής – ρατσιστικής επίθεσης που δεχτήκαμε στο κέντρο του Ρεθύμνου τον Μάρτιο του 2020 από ομάδα ακροδεξιών ανδρών.
Ύστερα από δυόμισι χρόνια και δύο αναβολές και με τη δίκη να πλησιάζει ξανά, το στρες που μας δημιουργείται είναι εξαιρετικά έντονο. Δυστυχώς, το σύστημα των αναβολών στα ελληνικά δικαστήρια μας επιβάλλει όχι μόνο να βάζουμε κάθε φορά σε παύση το πρόγραμμα μας, την εργασία μας και τις ζωές μας αλλά κυρίως μας εξαναγκάζει να βιώνουμε ξανά και ξανά το τραυματικό αυτό βίωμα της επίθεσης. Η Ελλάδα, άλλωστε, είναι από τις πρώτες χώρες στη μαύρη λίστα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου όσον αφορά τις καθυστερήσεις έκδοσης δικαστικών αποφάσεων, δηλαδή για υπέρβαση της εύλογης διάρκειας της δίκης με τα επιβαλλόμενα πρόστιμα σε βάρος του Ελληνικού δημοσίου να μην είναι ευκαταφρόνητου ύψους.
Πέρα όμως από το ψυχολογικό κομμάτι, οι οικονομικές επιβαρύνσεις των θυμάτων σε μία δίκη είναι εξίσου σημαντικές. Από την πλευρά μας, καλούμαστε να επωμιστούμε τα έξοδα μετακινήσεων και όλα τα οικονομικά βάρη που επιφέρει κάθε αναβολή της δίκης ζητώντας απλά και μόνο το αυτονόητο, να δικαιωθούμε για την παράλογη και άνανδρη επίθεση που δεχτήκαμε δυόμισι χρόνια πριν.
Πώς λοιπόν να διεκδικήσεις το δίκιο σου όντας ένα χαμηλόμισθο άτομο; Και πώς το εκάστοτε θύμα θα αποφασίσει να καταφύγει στο ελληνικό σύστημα δικαιοσύνης όταν αυτό είναι από κάθε άποψη αποτρεπτικό; Συνεπώς, ας αναρωτηθούμε ποιους τελικά εξυπηρετεί η δικαιοσύνη; Έχουμε όλες και όλοι ίσα δικαιώματα μπροστά στο νόμο;
Ως μόνη εναλλακτική εντοπίζουμε και επιλέγουμε εκείνη της αλληλεγγύης και της αλληλοϋποστήριξης, μη μένοντας καμία και κανένας μόνη / ος στα χέρια του κράτους.
Και κάπως έτσι, την ίδια στιγμή που το σύστημα αποτρέπει τα θύματα να καταγγείλουν και να διεκδικήσουν το δίκιο τους, οι εκάστοτε θύτες παραμένουν ατιμώρητοι με αποτέλεσμα να διαιωνίζεται αυτός ο κύκλος βίας. Όσον αφορά το Ρέθυμνο, η ρατσιστική επίθεση εναντίον αλλοδαπού μαθητή στο ΕΠΑΛ Ρεθύμνου είναι το πιο πρόσφατο παράδειγμα των επαναλαμβανόμενων πράξεων φασιστικής βίας που εξακολουθεί να υπάρχει στην πόλη μας αποδεικνύοντας περίτρανα ότι όσο τέτοιες συμπεριφορές δεν τιμωρούνται αυτός ο κύκλος δεν θα τελειώσει ποτέ.
Ζητάμε επιτέλους την απονομή δικαιοσύνης θεωρώντας επιτακτική ανάγκη την τέλεση της δίκης ώστε να αποτελέσει το παράδειγμα τερματισμού της ασύδοτης βίας. Δεν κλείνουμε τα μάτια σ’ αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Επιμένουμε, δε σωπαίνουμε.
Προηγούμενα κείμενα υπόθεσης:
ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ;
Είμαστε η ντροπή της χώρας; Μέρος 1ο
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ,
ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.
Δεν είμαστε η ντροπή της χώρας. Μέρος 2ο
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
Δεν είμαστε η ντροπή της χώρας. Μέρος 3ο
Το δημοσίευμα αυτό, από τις καταγγέλλουσες, το λάβαμε στο ΜΩΒ
Περιγραφή φωτογραφίας για άτομα με οπτική αναπηρία: Πλήθος κόσμου έξω από τα δικαστήρια Ρεθύμνου, τον Δεκέβριο του 2021