Γράφει η Σίσσυ Βωβού
Καταγγελία για παρενόχληση εναντίον του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Γεωργούλη έχει γίνει εδώ και χρόνια από τότε υπάλληλο του Ευρωκοινοβουλίου, που σήμερα είναι μέλος της νομικής υπηρεσίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η καταγγελία υποβλήθηκε στις Βρυξέλλες, την περίοδο 2020-2021.
Με βήματα χελώνας προχώρησε απ’ ότι φαίνεται η εξέταση της καταγγελίας, αφού μόνο σήμερα αναφέρθηκε σ’ αυτήν η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μέτσολα, η οποία το μόνο που δήλωσε είναι ότι οι αρμόδιες βελγικές αρχές ζήτησαν την άρση της ασυλίας του ευρωβουλευτή και το ζήτημα παραπέμπεται στην επιτροπή νομικών υποθέσεων.
«Έλαβα αίτημα από τις αρμόδιες βελγικές αρχές για την άρση της κοινοβουλευτικής ασυλίας του Αλέξη Γεωργούλη. Το αίτημα παραπέμπεται στην Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων», είπε η Μετσόλα. Πάντως, οι διαδικασίες για άρση ασυλίας, σύμφωνα με την ΕΡΤ, χρειάζονται χρόνο μέχρι να φτάσουν στην ολομέλεια, εκτός αν ασκηθεί πίεση να επισπευθούν.
Είναι πάντως χαρακτηριστική η ανακοίνωση του κατηγορούμενου, όπου κάπως υποβαθμίζει το γεγονός που “δήθεν” συνέβη, αφού η καταγγελία έγινε πριν τρία χρόνια:
«Δυστυχώς ζούμε σε δύσκολες και επικίνδυνες εποχές. Προς μεγάλη μου έκπληξη πληροφορούμαι ότι υποβλήθηκε σε βάρος μου, καταφανώς ψευδής και συκοφαντική καταγγελία, για περιστατικό που δήθεν συνέβη πριν τρία χρόνια… “
Το φεμινιστικό κίνημα έχει διακηρύξει ότι πιστεύει τις καταγγελίες, γιατί καμία γυναίκα δεν προχωρά σε αυτές χωρίς μεγάλο ψυχικό και κοινωνικό κόστος, και μάλιστα ανεξάρτητα από το χρόνο που γίνονται σε σχέση με τα περιστατικά. Αυτό είχε κατοχυρωθεί μετά την αποκάλυψη της Σοφίας Μπεκατώρου, η οποία έγινε 23 χρόνια μετά το βιασμό, και παρ’ ότι είχε παραγραφεί το κακούργημα λόγω χρόνου. Μετά από πολλές συζητήσεις στην κοινωνία, γίνεται αποδεκτό πολύ περισσότερο απ’ όσο στο παρελθόν, ότι κάθε γυναίκα θα κάνει την καταγγελία για αδικήματα ή κακουργήματα έμφυλης βίας όταν και εφόσον είναι έτοιμη. Και οι “αργοπορημένες” καταγγελίες είναι εξίσου έγκυρες με τις έγκαιρες. Καμιά καταγγελία έμφυλης βίας δεν είναι εύκολη. Τα θύματα (ή επιβιώσασες) της έμφυλης βίας, έχουν να αντιμετωπίσουν πάντα ολόκληρο το πατριαρχικό οικοδόμημα, που συμπεριλαμβάνει τη Δικαιοσύνη.
Αποδεικνύεται δε κι εδώ, σε έναν σημαντικό θεσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι η αργοπορία για την εξέταση τέτοιων καταγγελιών είναι δεδομένη δυστυχώς, κάτι που συνεπάγεται την αγωνία και το βασανισμό της καταγγέλλουσας. Είτε είσαι εγάτρια στου Ματσάγκου, είτε είσαι σύζυγος βίαιου ανδρός, είτε υψηλή υπάλληλος σημαντικού θεσμού, πάντα πρέπει να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας, και μάλιστα με σημαντική καθυστέρηση των διαδικασιών.