Ανακοίνωση του Δ.Σ. του Μωβ ενόψη της Παγκόσμιας Ημέρας για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, 2020
Την φετινή 25η Νοέμβρη έχουμε πολύ περισσότερους λόγους να διαμαρτυρηθούμε για την βία κατά των γυναικών, αφού η πανδημία και ο εγκλεισμός έχουν δημιουργήσει ασφυκτικές συνθήκες για πολλές από εμάς, σε παγκόσμια κλίμακα. Ο χώρος του σπιτιού είναι για πολλές γυναίκες απειλητικός και η ενδοοκογενειακή βία αυξάνεται ποσοτικά κατά περίπου 25% σε σύγκριση με τις προηγούμενες συνθήκες, ενώ ποιοτικά τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα.
Τη χρονιά που πέρασε η βία κατά των γυναικών έφερε ήδη 11 γυναικοκτονίες και δύο μητροκτονίες, μαζί και αμέτρητες πράξεις βίας που μένουν συνήθως ατιμώρητες, αφού οι κοινωνικές υπηρεσίες υπολειτουργούν, όπως και τα δικαστήρια, στα οποία θεωρητικά θα μπορούσε να προσφύγει μια γυναίκα. Ακόμα, μένει αδικαίωτο το αίτημα για αναγνώριση από το νόμο της αυτοάμυνας σε περιπτώσεις βίας κατά των γυναικών καθώς και η αναγνώριση της γυναικοκτονίας με ξεχωριστή νομική υπόσταση.
Οι βιασμοί συνεχίζουν να πλήττουν τις γυναίκες, αλλά σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία πολύ λίγοι καταγγέλλονται, ακόμα λιγότεροι φθάνουν στο ακροατήριο. Φωτεινή εξαίρεση δίκαιης δίκης για ομαδικό βιασμό στη Ρόδο, εναντίον μιας 19χρονης κοπέλας, εκδικάστηκε τον Ιούνιο στην Κω με τη συμπαράσταση του Μωβ και τοπικών φεμινιστικών ομάδων. Κατέληξε σε αυστηρή και δίκαιη καταδίκη των θυτών.
Και όμως, μέσα σ’ αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, οι σκουπιδοεκπομπές που εξευτελίζουν τις γυναίκες, όπως το bachelor, ή το Big Brother με τους περήφαους βιαστές ή τα ρεάλιτι με ρούχα και ταλέντα που συχνά λοιδωρούν τις συμμετέχουσες, δεν σταμάτησαν στιγμή να εκπέμπουν το δηλητήριό τους στα μυαλά των ανθρώπων, γυναικών και ανρδρών, αναπαράγοντας το στερεότυπο της υποτακτικής γυναίκας. Το μυαλό είναι ο στόχος.
Ακόμα, παρά την κρίση, υπάρχουν κινήσεις για επαγγελματοποίηση της πορνείας που εμείς τη θεωρούμε βία κατά των γυναικών και περαιτέρω εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος εις όφελος των πορνοπελατών και των μαστρωπών. Και, χειρότερα, προετοιμάζεται νομοσχέδιο για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια τέκνων των χωρισμένων γονέων, κάτι που θα συρρικνώσει τα δικαιώματα των γυναικών, και υπό τις κρατούσες συνθήκες θα δημιουργήσει όρους για περαιτέρω αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας που συναρτάται με την επιμέλεια των τέκνων και θα ενδυναμώσει το αίσθημα υπεροχής των κακοποιητών συζύγων.
Όμως, το φεμινιστικό κίνημα κάνει τη δική του συμβολή ενάντια στη βία με τις διάφορες μορφές της, και ακόμα περισσότερο όταν αφορά πιο ευάλωτες γυναίκες, όπως οι προσφύγισσες και οι μετανάστριες, με δράσεις αλληλεγγύης.
Η υγειονομική κρίση έχει βρει τις γυναίκες στους χώρους νοσηλείας, στην πρώτη γραμμή, στις πιο δύσκολες συνθήκες, να δουλεύουν χωρίς ωράρια και συνήθως με επισφαλείς συμβάσεις εργασίας, αλλά κυρίως χωρίς υγειονομική ασφάλεια, έκθετες στις ελλείψεις προσωπικού και μέσων προστασίας. Έκθετες στα ατέλειωτα ωράρια, για τα οποία τις ονομάζουν ηρωίδες, για να γλυκάνουν το χάπι της υπερεκμετάλλευσης και της άρνησης για επαρκές προσωπικό μπροστά σ’ αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση κρίσης.
Οι γυναίκες είμαστε πρωταγωνίστριες στη φροντίδα, στο δημόσιο και τον ιδιωτικό χώρο, με λιγότερα δικαιώματα από τους άνδρες συναδέλφους και συνωστισμένες στις θέσεις που θεωρούνται “γυναικείες” μόνο και μόνο για να δικαιολογούνται τα λιγότερα δικαιώματα, οι μικρότεροι μισθοί, αφού κάθε τι που είναι γυναικείο είναι φορέας μικρότερης αξίας σύμφωνα με την κυρίαρχη πατριαρχική λογική. Στην περίοδο της πανδημίας που ήδη κρατά εννιά μήνες, οι γυναίκες σώζουν την κοινωνία στα νοσοκομεία, στα σούπερ μάρκετ και σε όλες τις κατώτερες και πιο επικίνδυνες για μόλυνση θέσεις εργασίας.
Απαιτούμε ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, και πρόσληψη προσωπικού με συμβάσεις αορίστου χρόνου ή/και μετατροπή των υπαρχουσών συμβάσεων.
Δεν δεχόμαστε την συρρίκνωση των δημοκρατικών δικαιωμάτων πολιτικής και κοινωνικής διαμαρτυρίας, τις απειλές και τα πρόστιμα, και καταγγέλλουμε την αστυνομική καταστολή που παρατηρήθηκε σε πολλές εκδηλώσεις, τη βία κατά των γυναικών και το σεξισμό από τις κρατικές αρχές καθώς και τη βία κατά μεταναστριών/μεταναστών, ατόμων ΛΟΑΤΚΙ, περιθωριοποιημένων ανθρώπων, κοινωνικών αγωνιστών.
Στις 25 Νοέμβρη και κάθε μέρα του χρόνου διαμαρτυρόμαστε, αγωνιζόμαστε, δουλεύουμε για την ενίσχυση του γυναικείου και φεμινιστικού κινήματος που θα δώσει τέρμα στη βία κατά των γυναικών και θα συμβάλει σε μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας. Απαιτούμε κατάλληλες και επαρκείς δομές στήριξης των γυναικών-θυμάτων βίας από την πολιτεία, ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες συνθήκες.
Απαιτούμε κονδύλια στον κρατικό προϋπολογισμό για τις δομές αυτές για την έγκαιρη αι αποτελεσματική νομική τους στήριξη αλλά και για την πιο μακρόχρονη αρωγή στις γυναίκες που καταστρέφεται η ζωή τους λόγω βίας. Καλούμε σε εκδήλωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα, στις 4 το απόγευμα, με πανό και φυλλάδια, με την τήρηση όλων των υγειονομικών μέτρων.
Το Μωβ – Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων – tomov.gr