Η έκθεση εξετάζει τα σημαντικότερα εμπόδια που εμμένουν, στην προσπάθεια να πάνε όλα τα κορίτσια σχολείο και να συνεχίσουν μέχρι να βγάλουν τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση: Συμπεριφορές που βασίζονται σε διακρίσεις προς τα κορίτσια, από κυβερνητικούς αξιωματούχους αλλά και πολίτες, γάμος ανηλίκων, ανασφάλεια και βία που προέρχεται τόσο από την κλιμακούμενη σύκρουση όσο και από τη γενικότερη ανομία, όπου περιλαμβάνονται επιθέσεις εναντίον της εκπαίδευσης, η στρατιωτική χρήση των σχολείων, οι απαγωγές και ομηρίες, οι επιθέσεις με καυστικό υγρό και η σεξουαλική παρενόχληση, η φτώχια και παιδική εργασία, η έλλειψη σχολείων σε πολλές περιοχές, η φτώχια σε υποδομές και έλλειψη εφορίων στα σχολεία, η χαμηλή ποιότητα διδασκαλίας, το οικονομικό κόστος για την εκπαίδευση, η έλλειψη δασκάλων, ιδιαίτερα γυναικών δασκάλων, οι διοικητικές απαιτήσεις όπου περιλαμβάνεται η απαιτήσεις για ταυτοποίηση και μεταφορά επιστολών, και περιορισμοί για το χρόνο εγγραφής των παιδιών στο σχολείο, η αποτυχία να θεσμοποιηθεί και να υπάρξει βιώσιμη εκπαίδευση στο πλαίσιο της κοινότητας και η διαφθορά.
Με την ευκαιρία της πληροφόρησης γι’ αυτή την έκθεση, ας υπογραμμίσουμε ότι υπάρχουν πολλοί Αφγανοί και Αφγανές εδώ στην Ελλάδα που ακριβώς πάνω σ’ αυτά τα επιχειρήματα ζητούν άσυλο, το οποίο δίνεται με το σταγονόμετρο, παρά το γεγονός ότι ιδιαίτερα για τα κορίτσια η βία και οι διακρίσεις είναι συχνά δύσκολο έως αδύνατο να αντιμετωπιστούν.