Η Μυρτώ ζει

της Σίσσυς Βωβού

Η υπόθεση της απόπειρας δολοφονίας της μικρής Μυρτώς στην Πάρο το καλοκαίρι του 2012, βγήκε πριν λίγες μέρες στη δημοσιότητα, με αφορμή τη δίκη του επίδοξου δολοφόνου.

Το πρώτο θετικό στοιχείο, που εμείς γνωρίζαμε ήδη λόγω της ενασχόλησής μας με τα σχετικά ζητήματα, είναι ότι η μικρή Μυρτώ ζει, ότι βρίσκεται σε βαριά αναπηρία σε κέντρο αποκατάστασης των ΗΠΑ, στη Βοστώνη. Φυσικά εκφράζουμε τις ευχές μας και πάλι για τη 16χρονη τώρα Μυρτώ, να ξεπεράσει, ει δυνατόν, την αναπηρία της.

Η υπόθεση βγήκε εξαιτίας της δίκης που επρόκειτο να γίνει στη Σύρο, για την απόπειρα φόνου. Οι γονείς της κοπέλας ζήτησαν αναβολή γιατί βρίσκονται κοντά στο παιδί τους, ενώ ο Αχμέτ Βακάς που κατηγορείται για την επίθεση και είναι έγκλειστος στις φυλακές Γρεβενών, καταδικάστηκε για ψευδή στοιχεία ως προς την ηλικία του, σε τρία χρόνια φυλάκιση με αναστολή. Φαίνεται από τα δημοσιεύματα, ότι το θέμα του βιασμού δεν υπάρχει πλέον στο κατηγορητήριο, όπως συνέβαινε στην αρχή. Πάντως το σεξουαλικό κίνητρο είναι ολοκάθαρο.

Αυτές τις ημέρες, εξαιτίας της Παγκόσμιας Ημέρας για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών γίνονται εκδηλώσεις, συζητήσεις, και αναθερμαίνεται η αποφασιστικότητα πολλών οργανώσεων να αντιμετωπιστεί αυτό το αποκρουστικό φαινόμενο, να πάψει να κυλάει το αίμα των γυναικών στο βωμό των σχέσεων εξουσίας μεταξύ των δύο φύλων.

Αξίζει για τους παραπάνω λόγους να στηλιτευθεί έντονα η ρατσιστική χρησιμοποίηση της φονικής αυτής επίθεσης επειδή ο παρ’ ολίγον φονιάς είναι μετανάστης. Υπήρξαν κινητοποιήσεις ακροδεξιών με αυτό το σκεπτικό, κάτι που υποβαθμίζει και υποτιμά την ουσία του αγώνα για την εξάλειψη της βίας λόγω φύλου. Ο μετανάστης δεν είναι καλύτερο ή χειρότερο κτήνος από τον ντόπιο όταν ασκεί τέτοιου είδους βία, ιδιαίτερα τις πιο ακραίες μορφές της. Πολλοί πολίτες της Σύρου που απορρίπτουν την ρατσιστική κινητοποίηση με αφορμή αυτή την υπόθεση, κατηγορούνται ότι είναι με το μέρος του βιαστή, κάτι εξωφρενικό, που βρίσκει έρεισμα μόνο στα ρατσιστικά μυαλά.

Η νεαρή Μυρτώ χρειάζεται ένα ειδικό μηχάνημα για τη διατροφή και την επικοινωνία της, αξίας 18.600 ευρώ, και όμως το κράτος, η ελληνική πολιτεία δεν το παρέχει. Ούτε και οι επιχειρηματίες προθυμοποιήθηκαν, απ’ ότι μαθαίνουμε, παρά μόνο κάποιες κοπέλες από τους συλλόγους των ομογενών για να συγκεντρωθούν τα χρήματα.