Γυναικείος Οργασμός

της Βέρας Σιατερλή

ιατρική επιμέλεια: Αλεξάνδρα Μακρή

Ο γυναικείος οργασμός, ένα θέμα πολυσυζητημένο, που εξακολουθεί να αποτελεί ένα μυστήριο και να προβληματίζει τα ερωτικά ζευγάρια αλλά και τις ίδιες τις γυναίκες.

Ο γυναικείος οργασμός είναι αντανακλαστικό που ξεκινάει από τον εγκέφαλο και καταλήγει στα γεννητικά όργανα. Πρακτικά εντοπίζεται εξωτερικά και στο πρώτο τρίτο του κόλπου. Βασικό ρόλο στον οργασμό της γυναίκας παίζει η κλειτορίδα. Είναι πάντα ο ερεθισμός της κλειτορίδας που μεταφέρεται στο πρώτο τρίτο του κόλπου, όπου υπάρχουν οι μύες του περινέου, η σύσπαση των οποίων έχει αποτέλεσμα την αίσθηση οργασμού στη γυναίκα. Συνήθως διαρκεί από 6 έως 8 μέχρι 10 δευτερόλεπτα.

Οι πληροφορίες που μας βομβαρδίζουν καθημερινά σχετικά με τον «ιδανικό» οργασμό και την «τέλεια» κορύφωση, είναι συγκεχυμένες, μας δημιουργούν ερωτήματα που επηρεάζουν τη σεξουαλική μας ζωή και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε τι σημαίνει τελικά ικανοποίηση. Η γυναικεία σεξουαλικότητα είναι ελεύθερη και δεν μπορεί να μπει σε «καλούπια». Η κάθε γυναίκα αντιλαμβάνεται διαφορετικά την ερωτική επιθυμία, τη σεξουαλική διέγερση και κατ’ επέκταση τον οργασμό. Τα στάδια της σεξουαλικής πράξης; Η σεξουαλική πράξη αποτελείται από τέσσερα στάδια. (1) το στάδιο της επιθυμίας όπου έχουμε την αφύπνιση των ψυχικών και σωματικών αισθήσεων. Ακολουθεί (2) το στάδιο της διέγερσης όπου πραγματοποιείται η σωματική προετοιμασία και κυρίως η κολπική εφύγρανση. Το επόμενο (3) στάδιο είναι αυτό του οργασμού όπου έχουμε την οργασμική κορύφωση, και (4) το στάδιο της χαλάρωσης (ηρεμίας) που τόσο ψυχικά όσο και σωματικά η γυναίκα επανέρχεται στην αρχική της εικόνα προ της σεξουαλικής της εμπλοκής. Η γυναίκα, από το στάδιο της επιθυμίας, με την εγκεφαλική της ενεργοποίηση αφυπνίζει τους μηχανισμούς στο σώμα της και στα γεννητικά της όργανα, απαντώντας στα ερεθίσματα που αυξάνονται στο στάδιο της σεξουαλικής διέγερσης. Στο δεύτερο στάδιο του σεξουαλικού κύκλου, προετοιμάζει τον κόλπο της με αντίστοιχη λίπανση και εφύγρανση για να φτάσει στη σεξουαλική πράξη της πεϊκής διείσδυσης. Ο οργασμός φαίνεται να ξεκινάει από το οργασμικό οροπέδιο, που είναι η συνέχεια της σεξουαλικής διέγερσης της γυναίκας και στη συνέχεια επέρχεται η ολοκλήρωση της εφύγρανσης του κόλπου, η τάση της διόγκωσης των έξω γεννητικών οργάνων και κυρίως του αιδοίου. Τη στιγμή του οργασμού προκαλείται διέγερση από τις παλινδρομικές κινήσεις του πέους που διεγείρουν την περιοχή του κόλπου που βρίσκεται κοντά στην είσοδό του έως 4-5 εκατοστά στο εσωτερικό του. Αυτή είναι και η πλέον ερωτογενής περιοχή. Ο κόλπος στα δύο εσωτερικά τριτημόρια διαστέλλεται και φουσκώνει, ενώ το εξωτερικό τριτημόριο διατηρεί την ελαστικότητά του. Όσο προχωρεί αυτή η φάση, τόσο ο μυϊκός τόνος αυξάνεται, τα εσωτερικά δύο τριτημόρια του κόλπου διαστέλλονται περισσότερο και ο κόλπος αλλάζει χρωματισμό. Στη συνέχεια, μέσα από το παρασυμπαθητικό σύστημα, δημιουργούνται οι συγκινησιακές αντιδράσεις και η γυναίκα βιώνει τη στιγμή της πλήρους οργασμικής έξαρσης. Η κορύφωση της σεξουαλικής διέγερσης, διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα και στην πραγματικότητα αποδεσμεύεται η σεξουαλική ένταση, προκαλώντας μια παροδική αίσθηση θολωμένης συνείδησης. Τότε παρατηρείται αύξηση της καρδιακής συχνότητας στο διπλάσιο και του καρδιακού ρυθμού, πλήρης διόγκωση των μικρών και των μεγάλων χειλέων του αιδοίου, αύξηση του μυϊκού τόνου του περινέου ακούσιες συσπάσεις του κόλπου και της μήτρας και συσπάσεις των σφιγκτήρων του πρωκτού. Ακόμη μεταβάλλεται το χρώμα του κόλπου σε έντονο ερυθρό ή κυανέρυθρο. Προκύπτουν αντιδράσεις σε 30 διαφορετικά σημεία του κεντρικού νευρικού συστήματος, προκαλώντας ακόμα και προσωρινή απώλεια της αίσθησης του πόνου. Μετά τη φάση του οργασμού επέρχεται η φάση της αποκατάστασης, όπου ο οργανισμός επιστρέφει σταδιακά στην αρχική του κατάσταση. Η αποκατάσταση αυτή γίνεται αργότερα στην γυναίκα από ότι στον άνδρα και είναι πιθανό να εξακολουθούν να υπάρχουν συναισθήματα ευχαρίστησης και στη φάση αυτή. Το αίσθημα χαλάρωσης, οφείλεται στην έκκριση ενδορφινών (ορμονών που σχετίζονται με την ευχαρίστηση, αλλά ταυτόχρονα έχουν και παυσίπονη δράση). Διάφορα ερωτήματα απασχολούν τόσο τις γυναίκες όσο και τους άνδρες σχετικά με τον γυναικείο οργασμό. Ποια είναι η σημασία του στην σεξουαλική ζωή της γυναίκας; Μια γυναίκα πρέπει να έχει πάντα οργασμό; Αναμφίβολα, η οργασμική κορύφωση για τη γυναίκα αποτελεί το επισφράγισμα της ηδονής και σηματοδοτεί το υψηλότερο σημείο της απόλαυσης κατά την σεξουαλική επαφή.

Ο κλειτοριδικός ή ο κολπικός οργασμός είναι καλύτερος;

Το ερώτημα αυτό δεν έχει πάψει να απασχολεί. Ο μύθος του κολπικού οργασμού έχει τις ρίζες του στη θεωρία του Φρόιντ, σύμφωνα με την οποία ο κλειτοριδικός οργασμός είναι «παιδικός», ενώ ο κολπικός δηλώνει σεξουαλική ωρίμαση. Σήμερα, η θεωρία αυτή έχει καταρριφθεί. Οι επιστήμονες θεωρούν την κλειτορίδα πιο ευαίσθητο όργανο από τον κόλπο, με περισσότερες νευρικές απολήξεις ακόμα και από το πέος. Ο ρόλος της κλειτορίδας είναι ουσιαστικός, όχι μόνο στον οργασμό, αλλά και κατά τη φάση της διέγερσης και της κορύφωσης, λένε οι ειδικοί. Μάλιστα, με τη βοήθεια της σύγχρονης απεικονιστικής τεχνικής της μαγνητικής τομογραφίας, αποδεικνύεται ότι η κλειτορίδα διεγείρεται όπως και το πέος, στη φάση της οπτικής πρόκλησης με ερωτικές εικόνες. Κλειτοριδικό οργασμό ονομάζουμε, τον οργασμό που προέρχεται από τον άμεσο ερεθισμό της κλειτορίδας και κολπικό τον οργασμό που προέρχεται από τον έμμεσο ερεθισμό της κλειτορίδας. Αυτός ο έμμεσος ερεθισμός της προκαλείται κατά την διάρκεια της συνουσίας, από τις παλίνδρομες κινήσεις του πέους στον κόλπο, που έχει σαν αποτέλεσμα την ρυθμική κίνηση και ερεθισμό των εξωτερικών τοιχωμάτων του κόλπου και της κλειτορίδας, όπως επίσης προκαλείται και από την τριβή της κλειτορίδας επάνω στην ηβική σύμφυση του άντρα κατά τη διάρκεια της συνουσίας. Οι περισσότερες γυναίκες δηλώνουν ότι προτιμούν τον κλειτοριδικό ερεθισμό, ενώ υπάρχουν και άλλες που θεωρούν ιδανικό το συνδυασμό και των δύο τρόπων διέγερσης.

Δεν υπάρχει καλύτερος και χειρότερος οργασμός. Το ζητούμενο είναι η ηδονή και όχι ο τρόπος που θα τη βιώσει μια γυναίκα. Κάθε γυναίκα έχει την προσωπική της οργασμική έκφραση.

Πολλαπλοί οργασμοί

Ορισμένες γυναίκες βιώνουν ένα μόνο οργασμό με κορύφωση, κάποιες έχουν μικρούς οργασμούς που φτάνουν σε έναν κορυφαίο (πολλαπλοί οργασμοί), ενώ υπάρχουν και άλλες με διακοπτόμενους οργασμούς (φτάνουν, δηλαδή, ψηλά, κόβονται, ξαναφτάνουν και ξανακόβονται), γεγονός που μπορεί να κρύβει κάποια παθολογία (π.χ. γυναικολογικά προβλήματα, άγχος κλπ.). Η φυσιολογία του γυναικείου σώματος του επιτρέπει να βιώνει τον οργασμό ξανά και ξανά. Όμως σημασία δεν έχουν οι πολλοί οργασμοί αλλά η ένταση του οργασμού. Ένας βαθύς απολαυστικός οργασμός προσφέρει τόσο μεγάλη ικανοποίηση στη γυναίκα που δεν αποζητά πια τίποτα περισσότερο. Oι πολυοργασμικές γυναίκες δεν αντιπροσωπεύουν παρά ένα μικρό ποσοστό του γυναικείου πληθυσμού και τίποτα δεν μας λέει ότι η σεξουαλική τους ζωή είναι πιο ικανοποιητική από των μη πολυοργασμικών γυναικών.

Επηρεάζεται η οργασμική συμπεριφορά με την ηλικία;

Ο χρόνος είναι σύμμαχος της σεξουαλικότητάς μας. Το γεγονός ότι το βασικό σεξουαλικό μας όργανο είναι ο εγκέφαλος, μας οδηγεί εύλογα στο συμπέρασμα ότι δεν μειώνεται η ένταση του οργασμού με την ηλικία αλλά αντίθετα αυξάνεται. Αυτό συμβαίνει γιατί λόγω της σεξουαλικής μας εμπειρίας ξέρουμε καλύτερα το σώμα μας και το σώμα του συντρόφου μας, δεν χρειάζεται να ψάχνουμε τις πιο ερωτογενείς μας ζώνες, και αφηνόμαστε με μεγαλύτερη ευκολία στο σεξ. Ο οργασμός εξισσοροπεί όλες τις εντάσεις μέσα στον οργανισμό. Με τον οργασμό παράγεται μεγάλη ποσότητα ενδορφινών, οι οποίες προκαλούν το αίσθημα της χαράς και της ικανοποίησης, γεγονός που μας χαλαρώνει και μας ηρεμεί.

Πως μπορεί να καταλάβει μια γυναίκα αν αυτό που αισθάνεται είναι οργασμός ή όχι;

Όταν μια γυναίκα προσπαθεί να μας περιγράψει αυτό που αισθάνεται, ρωτώντας αν είναι οργασμός ή όχι, συνήθως δεν είναι. Πρόκειται μάλλον για προοργασμική φάση. Μια γυναίκα που θα βιώσει οργασμό, θα καταλάβει αν αυτό ήταν όντως οργασμός.

Τι ρόλο παίζει ο εγκέφαλος στη γυναικεία κορύφωση;

Η γυναικεία σεξουαλικότητα συνδέεται άμεσα με τον εγκέφαλο. Γι’ αυτό και η κάθε γυναίκα αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο τη στιγμή του οργασμού. Ένα ερέθισμα (π.χ. ένα βλέμμα, μια μυρωδιά, ένα συναίσθημα) προκαλεί σεξουαλική επιθυμία, με αποτέλεσμα την ενεργοποίηση συγκεκριμένων σημείων του εγκεφάλου και την έκκριση ορμονών (ντοπαμίνης, ωκυτοκίνης και τεστοστερόνης), που συνδέονται με την ερωτική επιθυμία και τη διέγερση. Η ερωτική επιθυμία είναι προϋπόθεση για να εμπλακούμε σε μια σεξουαλική πράξη. Κυριαρχείται από την έλξη για τον άλλον άνθρωπο και την προσδοκία να πάρουμε και να δώσουμε ηδονή. Η λίμπιντο μπορεί να περιγραφεί ως αυτή η ενστικτώδης ερωτική ορμή, η διάθεση για σεξ αλλά και όλη η ενέργεια που ξεχειλίζει από αυτή. Η λίμπιντο έχει τις ρίζες της στα πιο βαθιά συναισθήματα πριν επηρεάσει και το σώμα. Σε γενικές γραμμές η επιθυμία είναι κυρίως σεξουαλική: είναι η παρορμητική αντίδραση που μας σπρώχνει στο σεξ. Από την άλλη μεριά, η λίμπιντο είναι μια πολυδιάστατη λέξη που μπορεί να σημαίνει πολλά πράγματα. Η πιο δημοφιλής χρήση της αναφέρεται στη σεξουαλική επιθυμία και μόνο οι ψυχολόγοι τη χρησιμοποιούν ως ευρύτερη έννοια σήμερα. Από εξωτερικά ερεθίσματα, όπως ένα βλέμμα, ή από εσωτερικούς παράγοντες, όπως ένα συναίσθημα ή μια ευχάριστη ανάμνηση μια φαντασίωση μπορεί να προκληθεί σεξουαλική επιθυμία. Κατευθείαν ενεργοποιούνται συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου και έτσι ορμόνες και νευροδιαβιβαστές αναλαμβάνουν δράση. Ντοπαμίνη, τεστοστερόνη και ωκυτοκίνη δημιουργούν ένα αίσθημα ευφορίας και αναμονής της ευχαρίστησης. Η λίμπιντο, όμως, δεν εξαρτάται μόνο από βιολογικούς παράγοντες, σημαντικό ρόλο παίζει και η ψυχολογία. Ο τρόπος που έχουμε μεγαλώσει, οι απόψεις μας σχετικά με το τι είναι σωστό και λάθος στο πλαίσιο της σεξουαλικής πράξης, αλλά και οι προσδοκίες μας από το άτομο απέναντί μας (δηλαδή οι ανάγκες που περιμένουμε να καλύψουμε μέσω της σεξουαλικής πράξης), επηρεάζουν την ερωτική μας επιθυμία. Αισθανόμαστε, λοιπόν, έλξη για ένα άτομο, η σεξουαλική επιθυμία μας κυριεύει και εμείς δεν έχουμε παρά να περιμένουμε από το «αντικείμενο του πόθου μας» να ανταποκριθεί.

Όσο λιγότερο “σφιγμένη” είναι η γυναίκα κατά το ερωτικό παιχνίδι, όσο περισσότερο αφήνεται να νοιώσει και να εκφράσει τη σεξουαλικότητά της, χωρίς αναστολές, όσο καλύτερη είναι η διέγερσή της και ο ερεθισμός της, τόσο πιο εύκολα γίνεται η οργασμική της κορύφωση. Η ένταση, η διάρκεια, η “ποσότητα” διέγερσης και ερεθισμού, που χρειάζεται η γυναίκα για να φθάσει σε οργασμό διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα, αλλά και από συνθήκες ή δεδομένα που κάνει έρωτα η ίδια η γυναίκα. Δηλαδή η υπάρχουσα ψυχική επαφή, η ερωτική διάθεση, τα καθημερινά προβλήματα η ερωτική συμπεριφορά του συντρόφου, οι φόβοι, οι ενοχές, οι αναστολές, η σωματική υγεία κ.λ.π.

Ο ταυτόχρονος οργασμός είναι πραγματικά μια όμορφη εμπειρία, η οποία δημιουργεί μια αίσθηση απόλυτης σεξουαλικής «ισορροπίας» και ηδονής. Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητος ούτε και υποχρεωτικός. Ο όρος «ιδανικό» λειτουργεί μάλλον καταναγκαστικά και για τους δύο συντρόφους, οι οποίοι παραβλέπουν την απόλαυση που προσφέρει η ίδια η σεξουαλική πράξη και προσπαθούν εναγωνίως να πετύχουν το συγχρονισμό του οργασμού. Συνήθως, το αποτέλεσμα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να μη φτάνει σε κορύφωση κανείς από τους δύο συντρόφους. Ο ταυτόχρονος οργασμός μπορεί να έρθει αβίαστα όταν το ζευγάρι βρει το δικό του ρυθμό. Ακόμα, όμως, κι αν αυτό δεν συμβεί, δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ικανοποίηση και απόλαυση στο σεξ.

Πρέπει να επιτυγχάνεται οργασμός σε κάθε σεξουαλική συνέυρεση; Ο γυναικείος οργασμός είναι ένα πολυσύνθετο φαινόμενο που επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Για παράδειγμα, μια σκέψη ή ένας θόρυβος είναι αρκετά για να επηρεάσουν τη διάθεσή μας και να μας απομακρύνουν από την κορύφωση. Δεν μπορεί κάθε ερωτική πράξη να είναι τέλεια. Άλλωστε, σύμφωνα με τους ειδικούς, ο οργασμός δεν αποτελεί υποχρεωτική παράμετρο για κάθε επαφή, ούτε είναι καθοριστικός παράγοντας για την ικανοποίηση. Η εξαναγκαστική σκέψη «πρέπει να έρθω σε οργασμό», μπορεί να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Είναι προτιμότερη η θετική αντιμετώπιση: «μπορώ, θέλω, διεκδικώ έναν οργασμό». Συχνά ο άντρας, είναι εκείνος που παγιδεύεται στον τύπο οργασμού της συντρόφου του, μεταδίδοντας το άγχος του. Ένα άγχος που μερικές φορές κρύβει μια αγωνία για τον ανδρισμό του, για το μήπως φταίει το μέγεθος του πέους του και η ικανότητά του να ικανοποιήσει μια γυναίκα κατά τη διάρκεια της συνουσίας. Υπάρχουν γυναίκες που δεν μπορούν να φτάσουν σε οργασμό;

Παρά τα 100.000.000 των σεξουαλικών συνευρέσεων που καταγράφονται καθημερινά – στοιχεία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας – ο γυναικείος οργασμός δεν είναι πάντα παρών. Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη έρευνα ανάμεσα σε 1534 γυναίκες μόνο οι 121 δήλωσαν ότι έχουν πάντα οργασμό κατά το σεξ. Οι 408 απάντησαν «συχνά», οι 762 «κάποιες φορές» και οι 243 «σπάνια ή ποτέ».

Κάποιες γυναίκες δεν έχουν φτάσει ποτέ σε οργασμό (από την αρχή της σεξουαλικής τους ζωής) και άλλες οι οποίες άρχισαν να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα κάποια στιγμή στη ζωή τους. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να παρατηρείται σε όλες τις ερωτικές επαφές μιας γυναίκας, με όλους τους συντρόφους, ή να εμφανίζεται υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Η λεγόμενη οργασμική διαταραχή μπορεί να οφείλεται σε οργανικά αίτια (π.χ. γυναικολογικά προβλήματα), σε ψυχολογικά (π.χ. άγχος, αναστολές, χαμηλή αυτοεκτίμηση) ή και σε συνδυασμό των δύο, να είναι αποτέλεσμα μειωμένης ερωτικής επιθυμίας ή απουσίας προκαταρκτικών ερωτικών παιχνιδιών. Η συμβολή ενός ψυχοθεραπευτή είναι σημαντική, προκειμένου να διερευνήσει η κάθε γυναίκα τους λόγους που την εμποδίζουν να φτάσει στην κορύφωση και έτσι να μπορέσει να τους αντιμετωπίσει.

Είναι πρόβλημα μια γυναίκα να έχει μόνο κλειτοριδικό οργασμό και καθόλου κολπικό;

Πολλές γυναίκες δεν έχουν οργασμό κατά την διάρκεια της παραμονής του πέους στον κόλπο, αλλά έχουν με άλλους τρόπους [χέρι, στόμα του συντρόφου, σφίξιμο των μηρών κ.λ.π.] όπου υπάρχει πιο άμεσος και έντονος ερεθισμός της κλειτορίδας. Κανένα πρόβλημα. Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα, δεν θα έχει ποτέ κολπικό οργασμό, οπότε δεν πρέπει να χάνεται χρόνος κι ενέργεια για ένα «άπιαστο» όνειρο. Μια γυναίκα με κλειτοριδικό οργασμό μπορεί να έχει μια απόλυτα ικανοποιητική σεξουαλική ζωή. Είναι οργασμική. Σημασία έχει να έχει οργασμό. Το 30% των γυναικών πιθανότατα δεν θα τον βιώσουν ποτέ και μόνο άλλο ένα 30% τον απολαμβάνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Δεν έχει σημασία η θέση, η στάση, ο τρόπος που επιτυγχάνεται. Ωστόσο, ο δρ Βιντσένζο Πούπο, ερευνητής στο Ιταλικό Κέντρο Σεξολογίας και η δρ Τζουίλια Πούπο, από το Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας, γράφουν ότι από μόνη της η γυναικεία ανατομία καταρρίπτει την θεωρία του κολπικού οργασμού. Οι δύο ερευνητές εξηγούν ότι οι γυναίκες που αναφέρουν ότι έχουν «κολπικό οργασμό» έχουν στην πραγματικότητα έλθει σε κορύφωση εξαιτίας της διέγερσης των παρακείμενων ερωτογεννών δομών.

Γυναικεία εκσπερμάτιση

Η γυναικεία εκσπερμάτιση είναι θέμα υπό διερεύνηση. Στην πραγματικότητα οι γυναίκες αισθάνονται ιδιαίτερη αμηχανία, όταν τούς συμβαίνει κάτι τέτοιο, γιατί νομίζουν ότι έχουν ουρήσει τον σύντροφό τους ή το κρεβάτι τους. Μέχρι πρόσφατα, μάλιστα, ούτε η ιατρική κοινότητα ήταν βέβαιη για το αν όντως υπάρχει η συγκεκριμένη κατάσταση. Μέχρι το 1980, οι περισσότεροι γιατροί που γνώριζαν το φαινόμενο της γυναικείας εκσπερμάτισης, υπέθεταν πως το υγρό που διαρρέει είναι ούρα. Ως θεραπεία, μάλιστα, συνιστούσαν την ενίσχυση των μυών της πυέλου με ασκήσεις Kegel. Η αλήθεια είναι πως πολλές γυναίκες μπορεί να διαρρέουν λίγα ούρα κατά τη διάρκεια άλλων δραστηριοτήτων, όπως είναι το φτέρνισμα, ο βήχας ή το γέλιο, ίσως ακόμα και κατά τη διάρκεια του σεξ. Αλλά τα ούρα δεν είναι το ίδιο με τη θηλυκή εκσπερμάτιση. Προέλευση και σύνθεση της γυναικείας εκσπερμάτισης: από το 2000, ένας αυξανόμενος αριθμός ερευνητών έχουν υποστηρίξει πως το υγρό αυτό μπορεί να προέρχεται από τους αδένες του Skene, οι οποίοι βρίσκονται στο πρόσθιο τοίχωμα του κόλπου γύρω από το κάτω άκρο της ουρήθρας. Αλλά το γεγονός είναι ότι πολύ απλά ακόμα δεν γνωρίζουμε από πού προέρχεται αυτό το υγρό και είναι βέβαιο πως οι γιατροί και οι ερευνητές θα συνεχίσουν να το μελετούν, προκειμένου να μάθουν περισσότερα. Αναφορικά με την ποσότητα υγρού της εκσπερμάτισης, μια γυναίκα μπορεί να απελευθερώσει περίπου ένα κουταλάκι του γλυκού ή ένα καπάκι (≅8gr) αν και κάποιοι ισχυρίζονται ότι εκκρίνει πολύ περισσότερη απ’ αυτή την ποσότητα. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι όλες οι γυναίκες εκσπερματώνουν όταν φτάσουν σε οργασμό, αλλά αντί για το υγρό να απελευθερωθεί στον κόλπο, γυρίζει προς την ουροδόχο κύστη όταν οι μύες σφίγγονται μετά την κορύφωση. Ως εκ τούτου, ορισμένες γυναίκες μπορεί να εμφανίσουν παλίνδρομη εκσπερμάτιση, ενώ άλλες εκσπερματώνουν έξω από το σώμα. Είναι η γυναικεία εκσπερμάτιση κάτι που μπορεί να διδαχθεί; Η γυναικεία εκσπερμάτιση γενικά επιτυγχάνεται με την τόνωση της περιοχής που αποδίδεται στο σημείο G που θεωρείται μια ερωτική ζώνη που βρίσκεται στο εσωτερικό, μπροστινό μέρος του κόλπου. Αυτή η περιοχή είναι στενά συνδεδεμένη με την ουρήθρα. Πράγματι, η πίεση στην περιοχή αυτή δημιουργεί σχεδόν πάντα την επιθυμία για ούρηση. Για να βιώσει αυτή την εμπειρία μια γυναίκα θα πρέπει να βρει μια θέση που να προσφέρει τη σωστή διέγερση και αυτή είναι συνήθως είτε με την ίδια από πάνω, είτε με τον άνδρα από πίσω, γιατί έτσι υπάρχει η κατάλληλη τριβή και η βαθιά διείσδυση. Ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνει και η διέγερση της κλειτορίδας. Όσο πλησιάζει μια γυναίκα στον οργασμό, θα πρέπει να σπρώξει με τους πυελικούς μύες και όχι να σφίξει όπως συνηθίζουν να κάνουν οι περισσότερες γυναίκες. Δεν είναι εύκολο για κάθε γυναίκα να εκσπερματώσει, γι’ αυτό δεν θα πρέπει να αποθαρρυνθεί εάν αυτό δεν λειτουργήσει όπως ακριβώς περίμενε. Μπορεί να είναι πιο δύσκολο για κάποιες λόγω αδυναμίας των πυελικών μυών ή λόγω ανικανότητας σωστής χαλάρωσης.

Υπάρχει το σημείο G;

Το σημείο G λέγεται ότι είναι ένας αδένας, ο οποίος βρίσκεται σε βάθος λίγων εκατοστών από την είσοδο του κόλπου, στο πρόσθιο τοίχωμά του. Ονομάστηκε «G» εξαιτίας του Ernst Gräfenberg, του γυναικολόγου που εντόπισε πρώτος το σημείο και θεωρείται ότι η διέγερσή του μπορεί να κάνει τον οργασμό πιο έντονο και πιο ολοκληρωμένο, ενώ απελευθερώνει εκκρίσεις σε ρευστή μορφή. Οι γνώμες πάντως σχετικά με το αν υπάρχει ή όχι διίστανται. Οι περισσότεροι ειδικοί συμφωνούν πως το συγκεκριμένο σημείο το έχουν μόνο ορισμένες γυναίκες. Ωστόσο, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το τμήμα Μελέτης Διδύμων και Γενετικής Επιδημιολογίας του King’s College του Λονδίνου, το σημείο G δεν υπάρχει! Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μέχρι σήμερα έρευνα, στην οποία συμμετείχαν 1.800 γυναίκες, όλες ζεύγη μονοζυγωτικών ή διζυγωτικών διδύμων. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ιδέα του σημείου G είναι καθαρά υποκειμενική, αφού τα ομοζυγωτικά δίδυμα δεν συμφωνούσαν στην ύπαρξή του (μία εκ των δύο διδύμων θεωρούσε ότι έχει σημείο G, σε αντίθεση με την άλλη), παρόλο που μοιράζονταν τα ίδια γονίδια. Ας σταματήσουμε, λοιπόν, να αναζητάμε απεγνωσμένα τη «μαγική» αυτή ανατομία, που το μόνο που προκαλεί είναι άγχος.

Επί χρόνια οι γυναίκες μάθαιναν ότι μπορούν (και πρέπει) να έχουν οργασμό κατά την διείσδυση του πέους στον κόλπο, αρκεί να επιτυγχανόταν επαρκής διέγερση του κόλπου ή/και του σημείου G. Ο οργασμός αναμφίβολα είναι ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο της γυναικείας σεξουαλικότητας. Διαχρονικά, αποτελεί το βασικό προβληματισμό, τόσο των ειδικών θεραπευτών, όσο και των αντίστοιχων ερευνητών που επιχειρούν να κατανοήσουν τους βιολογικούς και ψυχικούς μηχανισμούς που τον διέπουν. Θα μπορούσε να περιγράψει κανείς το γυναικείο οργασμό ως ένα πολύπλοκο σύστημα πολυπαραγοντικών δεδομένων, που οι μύθοι και οι αντιλήψεις, τον μπερδεύουν ακόμη περισσότερο. Η σημαντικότητά του αναγκάζει τη γυναίκα να καθηλώνεται αγχωτικά στην αναζήτησή του, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις να παγιδεύεται μοιραία, όταν πιστεύει ότι όλη της η σεξουαλική συμπεριφορά είναι η οργασμική της κορύφωση. Ωστόσο, ο οργασμός δεν είναι καθοριστικός και για την καλή σεξουαλική της ζωή. Η απόλαυση της ερωτικής επαφής, η ψυχική και συναισθηματική συμμετοχή με τον ερωτικό της σύντροφο, αποτελούν σημαντικά στοιχεία στην ποιότητα της σεξουαλικής της έκφρασης. Με άλλα λόγια, αν μια γυναίκα δεν φτάσει στον οργασμό δεν σημαίνει ότι δεν απόλαυσε την σεξουαλική επαφή. Αναμφίβολα πρέπει να συνεκτιμηθεί ο τρόπος που η ίδια βιώνει τη σεξουαλικότητά της, μέσα από τις εγγραφές και εμπειρίες της ζωής της, την αυτοεκτίμηση καθώς επίσης και την καλή εσωτερική ψυχική έκφραση για την εικόνα του σώματος.

Βασικό είναι η γυναίκα να αγαπήσει το σώμα της, να μπορεί η ίδια να το ακουμπήσει και να οδηγήσει το χάδι και το χέρι του άντρα στο πώς εκείνη θέλει. Κάθε γυναίκα έχει τον δικό της τρόπο που φθάνει σε οργασμό, έχει την προσωπική της οργασμική έκφραση και κορύφωση. Ο φυσιολογικός είναι ο προσωπικός, οργασμός της κάθε μιας ξεχωριστά.