Το έκανα το λάθος, όμως. Πριν 60 χρόνια περίπου, ως μέλος της Βουλής των Κοινοτήτων, είπα στον Τσώρτσιλ που ήταν πρωθυπουργός και αλκοόλας: Είστε μεθυσμένος. Και τι μου θύμισε αυτός με την απάντησή του; Ότι είμαι άσχημη. Τι το ήθελα;
Μου απάντησε λοιπόν ο Τσώρτσιλ, ότι εγώ μπορεί να είμαι μεθυσμένος, αλλά αύριο θα είμαι ξεμέθυστος. Εσείς είστε άσχημη και σήμερα και αύριο και πάντα.
Και τώρα στριφογυρνάω στον τάφο μου, 50 χρόνια πεθαμένη, όταν ακούω να το επαναλαμβάνουν αυτό το “ευφυολόγημα”, και ξανακάνω την αυτοκριτική μου όχι γιατί ήμουν άσχημη, αυτό δεν άλλαζε, αλλά γιατί τολμούσα και να μιλάω, ώστε να μείνω στην ιστορία ως άσχημη. Αν δεν είχα μιλήσει, κανένας δεν θα θυμόταν μετά το θάνατό μου ότι ήμουν άσχημη.
Και ακούω λοιπόν σήμερα τον Τσίπρα να δίνει συνέντευξη στην καινούρια ΕΡΤ, όπου έλεγε ωραία πράγματα, και ξαφνικά λέει, και τώρα να πούμε κάτι για να ελαφρύνουμε τη συζήτηση. Και είπε την ιστορία για να με ξεφωνίσει ότι ήμουν άσχημη και να επαινέσει τον Τσώρτσιλ, που όλοι τον επαινούν, για την ευφυή ατάκα του. Και όταν τελειώνει, αρπάζει την ατάκα ο δημοσιογράφος και λέει “Αφού μιλάμε για ασχήμια λοιπόν”… και συνέχισε αλλά δεν θυμάμαι τι είπε, πάντως, σκέφτηκα, συνεννοήθηκαν τα αγοράκια με τη δική μου ασχήμια. Αντρίκιες κουβέντες, που έλεγε κι ο κύριος Σαμαράς…
Συμπέρασμα πρώτον: Αν είστε άσχημη μην μιλάτε, γιατί αντί να σας απαντήσουν για παράδειγμα ότι ναι, είμαι μεθυσμένος και θα προσπαθήσω να κόψω αυτή την κακή συνήθεια, θα σας πατήσουν τον κάλο, και θα μνημονεύουν την ασχήμια σας ακόμα και 50 χρόνια μετά το θάνατό σας, για να μην μπορείτε να το ξεχάσετε ούτε εσείς η ίδια, ούτε τα παιδιά σας, ούτε τα εγγόνια σας, ούτε οι ψηφοφόροι σας.
Συμπέρασμα δεύτερον: Αν όλες οι άσχημες τον μούντζωναν όποιον έλεγε τέτοια και δεν δεχόμασταν τη συμβουλή του για το τι να ψηφίσουμε, τότε δεν θα θυμόταν ότι είμαστε άσχημες, αλλά θα μας έδινε πολιτικά επιχειρήματα και θα έλεγε όλες έχουν το δικαίωμα να μιλάνε, κι εγώ θα τους απαντάω, είτε είναι όμορφες είτε άσχημες. Ακόμα και αν δεν το πίστευε, θα έπαιρνε πάντως πιο πολλές ψήφους.
Αλλά μπα, όταν ο σεξισμός κυλάει μέσα στις φλέβες σου, δεν πάει να έχει το κόμμα σου το μωβ χρώμα του φεμινισμού στη σημαία του, εσύ θα τις απορρίπτεις τις γυναίκες, είτε επειδή είναι άσχημες είτε επειδή δεν έχουν αρκετά προσόντα για να είναι υπουργοί.
Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια…
Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ…
Σίσσυ Βωβού