Στις 29 Ιουνίου 2015 γράφαμε στο Μωβ ότι επελέγη από το υπουργικό συμβούλιο η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Αρείου Πάγου, και αναρωτιόμασταν: Άραγε θα δούμε αλλαγές;
Πριν από δύο ημέρες, η κυρία Θάνου ανέλαβε υπηρεσιακή πρωθυπουργός για τις εκλογές άρπα-κόλλα που ορίστηκαν τελικά για τις 20 Σεπτεμβρίου. Κατά την ορκωμοσία της, είδαμε όχι απλώς το θρησκευτικό όρκο, αλλά ολόκληρη θρησκευτική λειτουργία. Κι αυτό σε μια χώρα που ο θρησκευτικός όρκος έχει αμφισβητηθεί, και μάλιστα πολύ έντονα από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τα μέλη της οποίας κατά συντριπτική πλειοψηφία έδωσαν πολιτικό όρκο τον Ιανουάριο, όταν ανέλαβαν την κυβέρνηση.
Πολύ σύντομα συγκρότησε το υπηρεσιακό υπουργικό συμβούλιο. Κι εκεί είδαμε αναβαθμισμένο τον θρησκευτικό όρκο, όπου 3 μόνο από τα μέλη του δεν τον ακολούθησαν.
Στο υπουργικό συμβούλιο των 22 μελών, μόνον 3 είναι οι γυναίκες υπουργοί, και συγκεκριμένα η κυρία Λαμπράκη-Πλάκα Πολιτισμού, η κυρία Κιάου Παιδείας και η κυρία Πρωτοψάλτη τουρισμού. Η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός δεν έστερξε να κάνει πράξη την ισόρροπη συμμετοχή των δύο φύλων στις θέσεις ευθύνης, όπως ζητά και διεκδικεί το γυναικείο κίνημα. Παρά το ότι, μάλλον θα γνωρίζει, ότι είχε την δυνατότητα να γίνει πρόεδρος του Συλλόγου Δικαστών και Εισαγγελέων αλλά και Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, χάρη στους σθεναρούς αγώνες του γυναικείου κινήματος που αγωνίζεται πάντα για την καταπολέμηση των διακρίσεων κατά των γυναικών.
Το βιογραφικό της κυρίας Θάνου μας δείχνει ότι πρόκειται για μια δυναμική γυναίκα, στο χώρο της Δικαιοσύνης και στα συνδικαλιστικά δρώμενα στον κλάδο της. Την βλέπουμε όμως δυναμική και στα πολιτικά δρώμενα, αφού είχε αμφισβητήσει το χαράτσι ως αντισυνταγματικό και μη νόμιμο, εισηγούμενη την κατάργησή του στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Αργότερα επίσης, με την ιδιότητα της προέδρου του Αρείου Πάγου απέστειλε επιστολή προς τους Ευρωπαίους ομολόγους της, στις 9 Ιουλίου 2015, δηλαδή λίγες μέρες μετά την τοποθέτησή της, με την οποία ζητούσε τη συμβολή τους προκειμένου να βρεθεί δίκαιη λύση στο ελληνικό ζήτημα, «το οποίο είναι ταυτόχρονα και ευρωπαϊκό ζήτημα».
Η κυρία Θάνου γεννήθηκε το 1950, μπήκε στο χώρο της Δικαιοσύνης μόλις τελείωσε τις σπουδές της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό,
Αρκετές φορές έχει μιλήσει και για τα προβλήματα της σύγχρονης Δικαιοσύνης, κατατάσσοντας ως πρώτο και σημαντικότερο την καθυστέρηση στην απονομή της, υποστηρίζοντας ότι έχει και μεγάλο κοινωνικοοικονομικό αντίκτυπο.
Αναφορικά με την απονομή της Δικαιοσύνης, έχει υποστηρίξει ότι ο δικαστής πρέπει να κάνει τη δουλειά του ανεπηρέαστος, όπως εκείνος γνωρίζει, και να δίνει λόγο μόνο στη συνείδησή του και στον Θεό, ενώ όσον αφορά τις ικανότητες και τα προσόντα που οφείλει να έχει κάποιος για να γίνει δικαστικός, έχει τονίσει ότι βασικό προσόν είναι το μεράκι για τη Δικαιοσύνη. Η τοποθέτηση του Θεού σε περίοπτη θέση, δείχνει ακόμα πόσο πίσω είναι η κοινωνία μας όταν επιτρέπει σε κρατικούς λειτουργούς να εκφράζονται με θρησκευτικό αίσθημα αναφορικά με τα καθήκοντά τους, ενώ θα έπρεπε να δίνουν λόγο στη συνείδησή τους και στην κοινωνία την οποία υπηρετούν, και από την οποία πληρώνονται για να επιτελούν το καθήκον τους.
Σίσσυ Βωβού