Η τεράστια ροή προσφύγων από τα ελληνικά νησιά προς την Ευρώπη, έχει συγκλονίσει συνειδήσεις παντού. Ο μικρός Αϊλάν, έγινε το τραγικό σύμβολο της ανικανότητας της επίσημης Ευρώπης, είτε Ευρωπαϊκής Ένωσης είτε και άλλων κρατών, να υποδεχθούν κατάλληλα και με ασφάλεια όλους αυτούς και αυτές που έρχονται διωγμένοι από τους πολέμους. Οι πόλεμοι αυτοί μπορεί να μην ξεκίνησαν όλοι από ιμπεριαλιστική επέμβαση, συνεχίζονται όμως μέσα από τις ιμπεριαλιστικές πολιτικές που κάνουν αδύνατη την ανασυγκρότηση των κρατών με συνέπεια να παράγονται εκατομμύρια πρόσφυγες. Το αισιόδοξο είναι σήμερα, ότι ένας άλλος κόσμος έχει αναδυθεί και αυξάνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη, ο κόσμος της αλληλεγγύης. Το σημείωμα που ακολουθεί είναι ένα μόνο από τα πολλά που κυκλοφορούν, ως εκκλήσεις για περισσότερη αλληλεγγύη. Είμαστε αλληλέγγυες, συμμετέχουμε όσο μπορούμε στην υποδοχή και κάλυψη βασικών αναγκών των προσφύγων, γυναικών, ανδρών και παιδιών.
Σ.Β.
Με τις προσφυγικές ροές να συνεχίζονται αμείωτες, όπου κατά μέσο όρο το νησί δέχεται περίπου 1000 άτομα/μέρα, και με την αδυναμία του κράτους να πράξει τα αυτονόητα, δηλαδή να διευκολύνει την καταγραφή και τον απόπλου των 10-14 χιλιάδων προσφύγων, το νησί της Λέσβου βρίσκεται αυτή τη στιγμή -όντως- σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Θα προσπαθήσω να σας ενημερώσω σύντομα για κάποια από τα βασικά γεγονότα-προβλήματα των τελευταίων ημερών, έτσι όπως φτάσαν σε μένα από ανθρώπους και συλλογικότητες που δρούν στο νησί.
1. Βασικές ανθρώπινες ανάγκες (στέγη-τροφή-περίθαλψη)
Τα 2 κέντρα προσωρινής κράτησης που διαθέτει το νησί έχουν προ πολλού ξεπεράσει τα όρια δυνατότητας φιλοξενίας. Υπάρχει υγειονομικό πρόβλημα από την έλλειψη αποχωρητηρίων. Τα σκουπίδια μαζεύονται επικίνδυνα. Κόσμος στεγάζεται όπως όπως σε σκηνές, κάτω από δέντρα ή απλά κοιμάται στο έδαφος ακόμα και στο πλάι του εθνικού δρόμου με κίνδυνο ατυχήματος.
Η τροφή που διανέμεται από ανθρωπιστικές οργανώσεις ή από τις 2-3 συλλογικές κουζίνες που δρούν εδώ δεν αρκεί για να ταίσει τους πρόσφυγες. Οι Σύριοι στην πλειοψηφία τους έχουν κάποια οικονομική άνεση και αγοράζουν την τροφή τους από σουπερμαρκετ ή εστιατόρια. Οι Αφγανοί και άλλοι πρόσφυγες που δεν έχουν δυνατότητα πεινάνε. Δεν υπάρχει ούτε η ελάχιστη υποδομή για να μαγειρέψουν μόνοι τους (γκαζάκι-κουζίνα-κατσαρόλες).
Το νερό κόβεται το βράδυ στο λιμάνι, με αποτέλεσμα να καταφεύγουν στην αγορά εμφιαλωμένου νερού για το οποίο έχουν ακουστεί εξωφρενικές τιμές πώλησης μέχρι και 5Ε/μπουκάλι. Στο κέντρο κράτησης της Μόριας μαθαίνουμε ότι υπάρχει κρούσμα διάρροιας στα παιδιά, το οποίο μπορεί να οφείλεται σε διατροφικούς λόγους.
Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη υπάρχει σε πολύ μικρές ποσότητες, στο νησί δρούν οι Γιατροί χωρίς σύνορα και μερικές ακόμα οργανώσεις με προσωπικό που ούτε καν φτάνει να καλύψει τις ευρύτερες ανάγκες περίθαλψης.
2. Εκμετάλλευση από την κοινωνία (παραοικονομία)
Η σχετική οικονομικη άνεση κυρίως των Σύριων προσφύγων έχει οδηγήσει σε άνθιση την ντόπια παραοικονομία. Είδη πρώτης ανάγκης όπως το νερό, οι κάρτες sim κινητής τηλεφωνίας, οι σκηνές, τα δωμάτια ξενοδοχείων, ακόμα και το εισητήριο του πλοίου της φυγής έχουν ειδικές τιμές για τους πρόσφυγες.
Υπάρχουν αμοιβές για την μεταφορά πρός το λιμάνι (ωτοστόπ), υπάρχει τιμή χρήσης δημόσιας τουαλέτας που δεν υπήρχε προηγουμένως, υπάρχουν καρότσες με τρόφιμα και καντίνες στα μέρη που μαζεύονται οι πρόσφυγες που πουλάνε λάθρα προιόντα σε τιμές πολλαπλάσιες του κανονικού χωρίς κανέναν κρατικό έλεγχο φυσικά. Ακόμα και οι λιμενικοί που βγάζουν τις περιούσιες κάρτες 30ημερών που επιτρέπουν στους πρόσφυγες να φύγουν, βγάζουν λεφτά πουλώντας κάρτες sim.
Στα μέρη όπου φτάνουν οι βάρκες, δραστηριοποιούνται κυκλώματα που παίρνουν τις βάρκες και τις μηχανές και τις πουλάνε πιθανότατα στο ίδιο κύκλωμα που φέρνει τους πρόσφυγες στο νησί.
3. Επιθέσεις, ρατσιστική βία
Δεν λείπουν οι αγανακτισμένοι κάτοικοι που συνεργάζονται με την αστυνομία και το λιμενικό προσπαθώντας να εκδιώξουν τους πρόσφυγες από το λιμάνι. Τις τελευταίες μέρες έχουμε επίθεση σε πάρκο όπου κατασκηνώνουν πρόσφυγες από ντόπιους με μηχανή και μολότοφ.
Οι λιμενικοί που απωθούν τους πρόσφυγες από το λιμάνι χρησιμοποιούν λεκτική και σωματική βία ακόμα και μπροστά σε οικογένειες και βρέφη. Έχουν σταλεί 2 διμοιρίες (από την αριστερή μας κυβέρνηση) αντί για ανθρώπους που να βοηθήσουν στην καταγραφή και τον απόπλου.
Τέλος με επιφύλαξη παραθέτω το γεγονός ότι τσιγγάνοι με πέτρες επιτέθηκαν σε βάρκα προκειμένου να διώξουν τους προσφυγες και να τους κλέψουν..
4. Απόπλους προς Πειραιά
Εκτός από το EL VENIZELOS (χωρητικότητα: 2000-2500άτομα) στον απόπλου συνδράμει και το TERRA JET (1300 άτομα) με συχνότητα απόπλου κάθε 2 μέρες περίπου. Παρ’ όλ’ αυτά η ροή εισόδου 1000/μέρα και η δυσχέρεια καταγραφής από τις αρχές, δημιουργούν συνωστισμό στο νησί και τελικά η ροή εξόδου είναι μικρότερη.
5. Ανάγκες (ανθρωπιστική βοήθεια)
Χρειάζονται είδη πρώτης ανάγκης που παραθέτω παρακάτω:
– εμφιαλωμένο νερό
– φάρμακα (διάρροια, πονοκέφαλος, κρύωμα, αλοιφές για καψίματα από τον ήλιο, επίδεσμοι και betadine)
– υλικά για στήσιμο πρόχειρης κουζίνας (κατσαρόλες-γκαζάκια-πιάτα ποτήρια)
– σκηνές, κουβέρτες
Προτεινόμενες δράσεις αλληλεγγύης:
– όσοι/ες από Αθήνα-Θεσ/κη ή άλλες μεγάλες πόλεις μπορείτε να οργανώσετε εκδηλώσεις οικονομικής συνεισφοράς και αγοράς ειδών πρώτης βοήθειας είστε παραπάνω από ευπρόσδεκτοι/ες.
– όσοι/ες θέλετε να έρθετε σε επικοινωνία με τις οργανώσεις/συλλογικότητες που βρίσκονται εδώ μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου και εγώ θα προσπαθήσω να σας φέρω σε επαφή.
– όσοι/ες μπορείτε να δημοσιοποιήσετε τις παραπάνω πληροφορίες και να ευαισθητοποιήσετε την ελληνική κοινή γνώμη μέσα από blog, site, κοινωνικά δίκτυα μην διστάσετε.
Αυτή είναι η κατάσταση αυτή τη στιγμή στη Μυτιλήνη,
Ελπίζουμε στην δράση σας,
6.9 2015
Μητσόπουλος Δημήτρης
mhtcka@gmail.com