Έκκληση μιας φυλακισμένης

Γράφει η Σίσσυ Βωβού

“Δεν ήθελα να γίνει αυτό, από το φόβο μου το έκανα”, μου είπε η 22χρονη προφυλακισμένη στον Κορυδαλλό με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας, σε επίσκεψη την περασμένη εβδομάδα, που πραγματοποιήθηκε με την βοήθεια του δικηγόρου της Στέλιου Μάρκελλου. Φαινόταν σοκαρισμένη και σαν να μην πίστευε ή συνειδητοποιούσε την πραγματικότητα πριν και μετά την πράξη της. Περπατούσε σαν να είχε φύγει η γη κάτω από τα πόδια της.
Η ανθρωποκτονία δεν έγινε από πρόθεση, όπως δυστυχώς αναφέρεται στο κατηγορητήριο, αλλά η κοπέλα ήταν σε αυτοάμυνα, αφού ο 46χρονος άνδρας παρενοχλούσε και επιτιθόνταν με λόγια και με πράξεις εναντίον αυτής και της 17χρονης φίλη της, τις οποίες συνάντησε τυχαία, και μάλιστα τις απείλησε και έβγαλε μαχαίρι από την πίσω τσέπη του. Η συμπλοκή με τη μοιραία κατάληξη, σημειώθηκε στις 3 τα ξημερώματα της 21ης Ιουνίου, στον πιο κεντρικό πεζόδρομο της Κορίνθου. (Βλ. Δημοσίευμα στο Μωβ, την 5η Ιουλίου). Η ανήλικη φίλη επίσης κρατείται, στις φυλακές Θηβών, για “συνέργεια” σε φόνο.
Στη σύντομη επίσκεψή μου, ζήτησα εκ μέρους του Μωβ από την 22χρονη να μας κάνει μια δήλωση, την οποία αναφέρουμε στην αρχή, και της εξήγησα ότι οι γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις αγωνιζόμαστε εναντίον της βίας κατά των γυναικών, ότι προτείνουμε την αυτοάμυνα σε παρόμοιες επιθέσεις, και ότι θέλουμε να στηρίξουμε την ίδια και τη φίλη της γιατί ήταν θύματα παρενόχλησης και τρομοκράτησης. Της δήλωσα ότι θα είμαστε στο πλευρό της σε όλη τη διάρκεια της κράτησης και των δικών της, ανεξάρτητα από το τραγικό τέλος το οποίο δυστυχώς είχε αυτή η αυτοάμυνα, προφανώς χωρίς να υπάρχει τέτοια πρόθεση.
Την ρώτησα αν δέχεται να την υπερασπιστούμε με αυτά τα επιχειρήματα, και απάντησε θετικά, παρά την προφανή άγνοιά της για την ύπαρξή μας, κάνοντας έκκληση να την υποστηρίξουμε.
Η νέα κοπέλα είναι ρομά από γειτονικό της Κορίνθου χωριό, έχει βγάλει το Γυμνάσιο αλλά δεν μπορούσε να συνεχίσει γιατί χρειάστηκε να στηρίζει μέλη της οικογένειάς της σε θέματα υγείας, και αποφάσισε να εγκαταλείψει το σπίτι των γονιών της περισσότερο από 2,5 μήνες πριν, ζούσε στο δρόμο προσπαθώντας να δει τι θα κάνει. Συνεπώς, κουβαλούσε μαζί της για την αυτοπροστασία της ένα αμυντικό όπλο. Η απόφασή της να εγκαταλείψει το σπίτι της φαίνεται ότι συνδέεται με ενδοοικογενειακή βία την οποία δεν μπορούσε να αντέξει. Η οικογένεια βρίσκεται σε βαθιά ανέχεια που συμπίπτει με την περίοδο της κρίσης. Για την ανήλικη δεν γνωρίζουμε περισσότερα, προς το παρόν, εκτός του ότι είναι μια αυτόνομη κοπέλα.
Αρκετές γυναικείες συλλογικότητες έχουμε ήδη συνεννοηθεί να δημιουργήσουμε μια επιτροπή αλληλεγγύης από άτομα και ομάδες και απαιτείται βοήθεια σε μικρά και μεγάλα θέματα. Η κοπέλα δήλωσε ότι χρειάζεται είδη υγιεινής στη φυλακή, χρειάζεται κάποια χρήματα στο λογαριασμό της φυλακής από τα οποία να μπορεί να καλύπτει καθημερινές ανάγκες, και χωρίς η ίδια να το εκφράσει, θεωρώ ότι χρειάζεται ψυχολογική στήριξη. Πάνω απ’ όλα χρειάζεται με αυτή τη συγκεκριμένη αφορμή να διαδώσουμε στην κοινωνία ότι εμείς οι γυναίκες απαιτούμε να ζούμε χωρίς έμφυλη βία ή φόβο έμφυλης βίας, ότι είμαστε αλληλέγγυες με τις γυναίκες που αντιστέκονται, και αντικρούουμε το πατριαρχικό σύστημα καταστολής και δικαιοσύνης.
Επίσης χρειάζεται παρακολούθηση της νομικής διαδικασίας και των δικών.
Ήδη έχουν βγει κάποιες αφίσες και ανακοινώσεις συμπαράστασης, και προγραμματίζονται πολύ περισσότερες ενέργειες, παρά το δύσκολο χρόνο του καλοκαιριού.
Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε με το Μωβ tomov.gr στο σχετικό τηλέφωνο και μέιλ.