Γράφει η Σίσσυ Βωβού
Συνεχίστηκε χθες 21 Νοεμβρίου η δίκη 11 οροθετικών γυναικών, οι οποίες κατηγορούνται για πορνεία και την εξ αυτής πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης εναντίον των πορνοπελατών, που προερχόταν από την ασθένεια η οποία διαγνώστηκε. Οι γυναίκες είχαν συλληφθεί και διαπομπευθεί το 2012. Σε δημοσίευμά μας της 16 Νοεμβρίου (σύνδεσμος στο τέλος), είχαμε αναφέρει τις πρώτες δύο μαρτυρίες κατά την αρχή της δίκης.
Επαναλαμβάνουμε ότι από τις 11 “κατηγορούμενες”, που ουσιαστικά είναι κατήγοροι, κάθονται στο εδώλιο μόνον 4, οι υπόλοιπες είτε δεν βρίσκονται στη ζωή (3) είτε δεν ήθελαν να έρθουν στη δίκη.
Σήμερα παρέλασαν 18 μάρτυρες υπεράσπισης των γυναικών, τις μαρτυρίες των κάποιων από τους οποίους συνοπτικά παρουσιάζουμε.
Η μητέρα μιας από τις κατηγορούμενες, ανέφερε ότι η οκογένεια ήξερε την εξάρτηση της κόρης από τα ναρκωτικά από το 2008 και φρόντιζε να καλύπτει η ίδια τα έξοδα, για να μην πέσει η κόρη τους σε χειρότερα βάσανα από αυτό της τοξικοεξάρτησης. Μετά την σύλληψή της, η κοπέλα τελείωσε την θεραπεία στο πρόγραμμα 18Άνω για 6 μήνες και μετά στον ΟΚΑΝΑ. Παρά τις επίμονες ερωτήσεις του εισαγγελέα για το πόσο κόστιζαν τα ναρκωτικά και αν τα χρήματα που της έδινε η οικογένεια έφταναν ή αν η κοπέλα ποχωρούσε στην πορνεία για να συμπληρώνει, η μητέρα ήταν σταθερή στα επιχειρήματά της και σίγουρη ότι η κόρη της δεν εκδιδόταν.
Στο σημείο αυτό περίπου, δύο από τους δικηγόρους υπεράσπισης διαμαρτυρήθηκαν γιατί το δικαστήριο, όπως είπε ο Κώστας Φαρμακίδης, με τέτοιες ερωτήσεις αντιστρέφει το βάρος της απόδειξης, και αντί να προχωρά μέσα από τις ερωτήσεις στην απόδειξη της κατηγορίας ότι οι κοπέλες εκδίδονταν, αντίθετα έφερνε τους και τις μάρτυρες στο σημείο να πρέπει να αποδείξουν ή να διαβεβαιώσουν ότι οι κοπέλες δεν εκδίδονταν. Η Ελένη Σπαθανά διαμαρτυρήθηκε για τις παραβιάσεις δικαιωμάτων τις οποίες ανέφερε και πάλι, ότι τις συνέλαβαν χωρίς να έχουν καμιά απόδειξη ότι εκπορνεύονταν, τους έκαναν αναγκαστικό τεστ για τον ιο HIV, τους το ανακοίνωσαν μέσα στα κρατηρήρια χωρίς παρουσία ψυχολόγου, τις φυλάκισαν και τις διαπόμπευσαν. Υποστήριξε ότι το στοιχείο της κατηγορίας είναι έμφυλο, δεν προσήχθησαν την ίδια μέρα και οι άντρες τοξικομανείς που βρίσκονταν στα μέρη των συλλήψεων και επίσης ότι στοιχείο κατηγορίας είναι η οροθετικότητα.
Μάρτυρας οικογενειακός φίλος άλλης κατηγορούμενης διαβεβαίωσε ότι η γυναίκα εργαζόταν αρκετά χρόνια, μάλιστα ήταν καταδύτης, και απέκλεισε ότι εκδιδόταν Είπε ότι η κοπέλα έπαθε μεγάλο σοκ γι’ αυτό που της συνέβη, κι ότι έκτοτε έχει σταματήσει τη χρήση και είναι σε πολύ καλό δρόμο, και ακολουθεί θεραπεία.
Η Μαρία Μουδάτσου, δικαστική ψυχολόγος της PRAKSIS και διευθύντρια θεσμικών χρηματοδοτήσεων της οργάνωσης είπε ότι η εικόνα που είδε όταν πήγε στη ΓΑΔΑ και στο όλο το βίωμα που είχαν αυτές οι κοπέλες ήταν ότι δεν τηρήθηκε το πρωτόκολο στη συναίνεση, συγκατάθεση, στην ανακοίνωση του αποτελέσματος και στην ιατροφαρμακευτική στήριξη. Η κατάσταση τους ήταν δεινή. Εμετοί, διάρροια, χωρίς καμία προστασία και επίβλεψη από γιατρό. Όταν έφτασα στην ΓΑΔΑ και είδα όλα αυτά επέστρεψα στην Praksis και ξαναπήγα μαζί με γιατρό.
-Τις ρωτήσατε αν το τεστ έγινε εν γνώσει τους;
-Τις ρώτησα μια -μια με πολλούς, διαφορετικούς τρόπους. Μου απάντησαν πως, «όχι» δεν ρωτήθηκαν. Δεν ακολουθήθηκε το πρωτόκολλο. Τους ανακοίνωναν απλώς τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Υπάρχει μια ολόκληρη διαδικασία που δεν τηρήθηκε». «Την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων την έκανε αστυνομικός! Δεν ακολουθήθηκε καμία διαδικασία ενημέρωσης στις κρατούμενες για ποιό λόγο συνελήφθησαν. Όσο διάστημα κρατούνταν δεν τους παρείχαν καμία νοσηλευτική βοήθεια.»
Ο Χαράλαμπος Πουλόπουλος πρώην διευθυντής του ΚΕΘΕΑ, είπε ότι ήταν οι κοπέλες στην πιάτσα των ναρκωτικών για να πάρουν τη δόση τους, δεν εκδίδονταν. Η όλη επιχείρηση είχε πολιτική στόχευση.
Η Κατερίνα Μάτσα ήταν τότε διευθύντρια του 18 Άνω. Μίλησε για την τοξικοεξάρτηση, είπε ότι τα χρήματα για τα ναρκωτικά τα έδινε η οικογένεια της συγκεκριμένης κοπέλας, και δυστυχως ξανά υποβλήθηκε η ερώτηση από τον εισαγγελέα πόσα χρήματα χρειάζονταν και αν αυτά που της έδινε η οικογένεια έφθαναν. Επίσης για το θέμα της προαγωγής της δημόσιας υγείας, που είναι το επιχείρημα του κράτους για να δικαιολογήσει την συμπεριφορά του απέναντι στις γυναίκες αυτές, η κ. Μάτσα είπε ότι ακριβώς δόθηκε το αντίθετο μήνυμα στους νέους ανθρώπους, και έκανε πολλούς από αυτούς να στρέφονται προς τα ναρκωτικά Στην επιχείρηση «σκούπα» της αστυνομίας συνελήφθησαν μόνο γυναίκες. «Άνδρες δεν υπήρχαν;» ρωτήθηκε η μάρτυρας από την υπεράσπιση. «Υπήρχαν… όμως το θέμα ήταν να διαπομπευθούν αυτές εδώ οι γυναίκες, από μια τάση μισογυνισμού. Η κοινωνία έσπρωχνε άτομα στο περιθώριο και συνεχίζει να το κάνει.» «Έμειναν κλεισμένες χωρίς βοήθεια. Εκεί κινδύνευσε η ζωή τους. Το στάδιο του στερητικού συνδρόμου είναι επικίνδυνο. Υποφέρουν, δεν μπορούν ν’ αναπνεύσουν κινδυνεύει η ζωή τους κάθε στιγμή που περνά».
Ο Στέργιος Μάτης από τη Θετική Φωνή, σύμβουλος σεξουαλικής υγείας και υπεύθυνος της δουλειάς στο δρόο (street work), αναφέρθηκε στο πρωτόκολο, στις συνθήκες μέσα στις οποίες διαδραματίστηκαν όλα αυτά, την ταραχή που έφερε στην κοινωνία η επιχείρηση όπως έχει διαπιστώσει από προσωπική πείρα, αφού και σήμερα ακόμα, μετά από τόσα χρόνια, πολλοί άνθρωποι που συναντά τον ρωτούν γι’ αυτή την επιχείρηση και νιώθουν ντροπή για την ασθένειά τους. Η επιχείρηση αυτή έχει δημιουργήσει φόβο για το μέλλον σε πολλούς ωφελούμενους. Αναρωτιούνται πώς το ΚΕΕΛΠΝΟ μπόρεσε να δώσει τα στοιχεία. Δήλωσε ότι δεν γνώριζε τις κοπέλες πριν το 2012, τις γνώρισε στο πλαίσιο της ψυχοκοινωνικής στήριξης από την οργάνωση, γνώριζε τις 3 θανούσες από την πιάτσα. Η οργάνωσή του εμπλέκεται στα θέματα ης απεξάρτησης με στόχο τη μείωση της βλάβης.
Η Χρύσα Μπότση είναι γιατρός στη μονάδα λοιμώξεων του νοσοκομείου Συγγρού. Μίλησε ως μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις Διωκόμενες Οροθετικές, και ανέφερε τις διαδικασίες που προβλέπονται για τον έλεγχο του HIV. Καμία δεν τηρήθηκε. Αναφέρθηκε στον τρόπο μετάδοσης και στην προφύλαξη, και τόνισε την πλήρη άγνοια των εμπλεκομένων παραγόντων για αυτό το θέμα. Η ίδια έκανε ενημέρωση για μετάδοση-προφύλαξη στο προσωπικό των γυναικείων φυλακών που βρισκόταν σε απόγνωση και τρόμο για την δική τους υγεία, όσο και στο προσωπικό των ανδρικών φυλακών. Τόνισε την απαράδεκτη συμμετοχή του ΚΕΕΛΠΝΟ στην όλη επιχείρηση, πέρα από κάθε δεοντολογία. Επίσης, ότι η όλη επιχείρηση είχε πολιτικά κίνητρα, και όχι την προστασία της δημόσιας υγείας.
Η υπογράφουσα μίλησε επίσης ως μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης, και ως αγωνίστρια για τα γυναικεία δικαιώματα. Ανέφερε το απαράδεκτο του τρόπου λήψης αίματος και της όλης επιχείρησης, αλλά και με την γνώση των προβληματισμών των γυναικών στις φυλακές που η πρωτοβουλία επισκεπτόταν κάθε εβδομάδα με άδεια φυσικά του υπουργείου Δικαιοσύνης. Το μεγαλύτερο πρόβλημα των γυναικών δεν ήταν ούτε η σύλληψη, ούτε η παράνομη λήψη αίματος, ούτε η φυλάκιση, αλλά η διαπόμπευση που θα τις κυνηγά αυτές για όλη τους τη ζωή, και τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Οι γυναίκες δεν εκδίδονταν, δείξτε μου έναν πελάτη που να ήρθε και να κατέθεσε μετά από όλη αυτή την επιχείρηση, είπε. Έχω πάει σε τρεις κηδείες, οι δύο αυτοκτονίες. Η μία που πέθανε ήταν 22 χρόνων, από 5 χρονών μεγάλωσε σε ίδρυμα, και το ίδρυμα οργάνωσε και την κηδεία της. Και κατέληξε επίσης ότι η όλη επιχείρηση είχε πολιτική στόχευση.
Η δίκη συνεχίζεται και ευελπιστούμε να ολοκληρωθεί στις 16 Δεκεμβρίου, κτήριο 13, 9 το πρωί.
»Εγώ, έπαιρνα εντολές άνωθεν» – δίκη 11 οροθετικών γυναικών