Γράφει η Σίσσυ Βωβού
Τραγική αναβάθμιση της έμφυλης -ενδοοικογενειακής βίας, όταν ο 47χρονος αστυνομικός σκότωσε πριν δύο ημέρες τη σύζυγο, το (3,5 χρόνων) κοριτσάκι του και την πεθερά του, ενώ στη συνέχεια αυτοκτόνησε. Ο συγκεκριμένος υπηρετούσε ως φρουρός του Σημίτη κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, αλλά ακόμα και σήμερα, τον είχαμε δει πολλές φορές στην τηλεόραση να ακολουθεί τον πρώην πρωθυπουργό, ενώ είχε “εκπαιδευτεί” στη βία στο πλαίσιο της αστυνομικής του καριέρας. Όπως αναφέρεται σε κάποια μαρτυρία στον τύπο από συναδέλφους του “Ήταν ένας πολύ συνεπής και σοβαρός αστυνομικός που έχει υπηρετήσει στα ΜΑΤ, σε υπηρεσίες ασφαλείας του αεροδρομίου και ήταν εκ των βασικών φρουρών του κ. Σημίτη, στη διάρκεια της πρωθυπουργικής θητείας του την περίοδο 1996-2004 με συνεχή παρουσία στο Μέγαρο Μαξίμου».
Γνωρίζουμε από τα στατιστικά στοιχεία ότι οι άνδρες των σωμάτων ασφαλείας είναι πολύ πιο επιρρεπείς στο φόνο από ότι ο γενικός πληθυσμός των φαλλοκρατών, ιδιαίτερα εύκολα μάλιστα χρησιμοποιούν το υπηρεσιακό όπλο με το οποίο συνήθως κάνουν τις συζυγοκτονίες. Πριν από δύο δεκαετίες, και μετά από πολλές συζυγοκτονίες που είχαν κάνει αστυνομικοί (αλλά και πολλά ατυχήματα από παιδιά που “έπαιζαν” με τα όπλα του μπαμπά στο σπίτι και κατά λάθος σκότωναν), φεμινιστικές οργανώσεις είχαμε κάνει διαδήλωση έξω από τη ΓΑΔΑ τότε, απαιτώντας να μην φέρουν οι αστυνομικοί τα όπλα τους εκτός υπηρεσίας, κάτι που μετά από λίγον καιρό έγινε νόμος.
Βέβαια η βαθύτερη αιτία της προκειμένης ομαδικής σφαγής δεν είναι το επάγγελμα και η εκπαίδευση του αστυνομικού, αν και αυτό “βοηθάει”. Είναι η ατιμωρησία των θυτών, είναι η ερμηνεία των φόνων ως “οικογενειακής” τραγωδίας από τα ΜΜΕ, ακόμα και από επίσημους φορείς όπως η αστυνομία, που λένε πολλές φορές ότι “αιτία ήταν το πάθος του”, είναι η έλλειψη αρωγής από την πολιτεία σε γυναίκες που θέλουν να χωρίσουν αλλά αντιμετωπίζουν συνεχείς απειλές και μένουν υπό τη συζυγική στέγη μέχρι να δολοφονηθούν.
Η συγκεκριμένη νεκρή σύζυγος ήταν γιατρός, και φαίνεται από κάποιες πληροφορίες ότι προσανατολιζόταν στο διαζύγιο. Και μάλιστα το κοριτσάκι που επίσης εκτελέστηκε από τον πατέρα, ο οποίος αναφέρεται ότι το υπεραγαπούσε, ήρθε στον κόσμο μετά από προσπάθειες και ιατρική βοήθεια.
Να θυμίσουμε ότι ο φόνος παιδιών, αντί της γυναίκας, έχει γίνει μακάβρια μόδα τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, όπως έχουμε γράψει σχετικά στο Μωβ έχουμε άλλα δύο πρόσφατα τραγικά περιστατικά:
♦ Πετρούπολη (2 Σεπτεμβρίου 2017 είναι το δημοσίευμά μας), πατέρας έκαψε μέσα στο σπίτι στην Πετρούπολη την 18χρονη κόρη του, για να κρύψει τα σημάδια της κακοποίησης, μετά από την αναχώρηση της γυναίκας του με το 10χρονο παιδί της από το σπίτι, και το αίτημά της για διαζύγιο. Η κόρη έγραψε SMS στη μητέρα “μην γυρίσεις, θα σε σκοτώσει”. Όταν αυτός το είδε, σκότωσε την κοπέλα.
♦ 24 Νοέμβρη 2017, πάλι στην Αθήνα, αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας έβαλε φωτιά το σπίτι και έκαψε ζωντανά τα δύο παιδιά του, 8 και 10 ετών, για να εκδικηθεί τη γυναίκα του που είχε αποφασίσει να χωρίσει. Αυτοκτόνησε αφήνοντας την γυναίκα αυτή ως ζωντανή νεκρή.
Ζητούμε και πάλι από τις δημόσιες αρχές να μην “εξαγνίζουν” τους φόνους γυναικών, πόσο μάλλον παιδιών που παίρνουν τη “θέση” της γυναίκας στη διαδρομή της εκδίκησης, χαρακτηρίζοντάς τους “πάθος”, “τραγωδία” και άλλα τέτοια, αλλά και τη στήριξη γυναικών που θέλουν να χωρίσουν, ψυχολογικά, κοινωνικά, οικονομικά.
Επίσης, σε πολλές χώρες έχουν εισαχθεί ειδικοί νόμοι για τις “γυναικοκτονίες” και την ευρύτερη έννοια της ενδοοικογενειακής βίας που συναντάμε στις τρεις περιπτώσεις που αναφέρονται. Στην Ελλάδα δεν έχουν χρόνο και χώρο για τέτοιους νόμους.
Και το σημαντικότερο, οι δημόσιες αρχές πρέπει να δώσουν χώρο συζήτησης και εκπαίδευσης των πολιτών πάνω στα θέματα της ενδοοικογενειακής βίας, γιατί πριν συμβεί ένας φόνος, υπάρχουν συνήθως περιστατικά κακοποίησης ή και χρόνιας κακοποίησης.
Τέλος, τα δικαστήρια να αναγνωρίζουν στις γυναίκες το δικαίωμα στην αυτοάμυνα, όταν αυτό συμβαίνει, και όχι να τις καταδικάζουν με βαριές ποινές όπως έγινε τον τελευταίο καιρό σε τρεις περιπτώσεις.