Γράφει η Σίσσυ Βωβού
Ο Μπόρις Τζόνσον παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματός του στη Βρετανία, στις 7/7, δημιουργώντας πολιτική κρίση. Σύντομα θα παραιτηθεί και από πρωθυπουργός, όταν εκλεγεί ο νέος/νέα ηγέτις του Συντηρητικού Κόμματος, όπως απαιτεί η νομοθεσία της χώρας. Η παραίτηση ακολούθησε το μπαράζ αντιδράσεων από πολλά στελέχη του κόμματός του και μια ψήφο εμπιστοσύνης που κέρδισε μεν, αλλά λαβώθηκε λόγω της ευρύτατης αντίδρασης των “σημαντικών” στελεχών.
Τελικά, ο αμοραλισμός του και η περιφρόνησή του για τη σεξουαλική παρενόχληση, στην οποία προέβη ο συνεργάτης του Πίντσερ εναντίον δύο συναδέλφων του σε μπαρ του κόμματος του, δεν πέρασαν, τιμωρήθηκαν. Έστω και αργά. Εναντίον του Πίντσερ υπήρχε έρευνα για αυτή τη σεξουαλική παρενόχληση, από το 2019, όμως προφανώς η έρευνα αυτή είχε βγάλει άσπρα μαλλιά. Εξάλλου, μετά από την αποκάλυψη του νεότερου περιστατικού, έχουν αναδειχθεί 13 καταγγελίες ανδρών για σεξουαλική παρενόχληση σε βάρος τους από τον βουλευτή, στο διάστημα από το 2012 και μετά. Ο Πίντσερ φαίνεται ότι έχει συστηματικό χόμπι την σεξουαλική παρενόχληση.
Και όμως ο Τζόνσον τον αναβάθμισε στην κυβέρνηση, κάτι που δυνάμωσε την κατακραυγή εναντίον του. Βέβαια, θα πει κανείς υπάρχει το τεκμήριο της αθωώτητας του συγκεκριμένου, αλλά οι ενδείξεις ήταν κραυγαλέες, και δεν μπορούσε να καθυστερεί η αποπομπή του κατηγορουμένου, πόσα χρόνια εξάλλου, μέχρι την έκδοση της απόφασης.
Είναι ενθαρρυντικό ότι τέτοιες κακοποιήσεις απαξιώνονται ή τιμωρούνται, είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα, και συνδέεται πλέον με τις καταγγελίες του κινήματος me too οι οποίες έχουν επηρεάσει τον τρόπο που σκέπτεται η κοινωνία. Γι’ αυτό και το αναδεικνύουμε ξεχωριστά.
Όχι ότι αυτή ήταν η μοναδική αιτία για την παραίτηση του βρετανού πρωθυπουργούν. Τα σκάνδαλα ήταν συνεχή, ηθικά και οικονομικά, αλλά το προκείμενο ήταν αξεπέραστο.
Αντίο Μπόρις Τζόνσον, δεν θα λείψεις από το βρετανικό λαό, ούτε από όσες και όσους αγωνίζονται για την αξιοπρέπεια.