ΕΙΜΑΙ Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
Είμαι η καταιγίδα
είμαι η βροχή
είμαι η αστραπή
είμαι η φωτιά
τα καμένα στάχυα
τα καμένα δάση
τα πλημμυρισμένα οροπέδια
τα καμένα ζώα
τα καμένα πουλιά
τα πνιγμένα όντα
οι καμένοι άνθρωποι
τα καμένα πλάσματα
τα καρβουνιασμένα δέντρα που έστεκαν αιώνες όρθια και αρνούνται να πέσουν στο χώμα
είμαι οι μέλισσες που πετάνε με τα καψαλισμένα φτερά γύρω από τη βασίλισσά τους για να τη σώσουν από τις φλόγες
είμαι η πεταλούδα που δεν πρόλαβα να πετάξω
η καρακάξα μέσα στο αυγό- εκεί θα μείνω για πάντα, τα ωραία πρασινογάλανα φτερά μου δε θα γυαλίσουν ποτέ στον ήλιο-
είμαι η βίδρα που λατρεύω το νερό αλλά πνίγηκα μέσα στην ανοησία των ανθρώπων
είμαι η λάσπη που τα σκέπασα όλα
είμαι η λάσπη που θα φυτρώσω
είμαι η φωτιά
είμαι η βροχή
είμαι η αστραπή
είμαι η καταιγίδα.
Αφιερωμένο στις, στους πρώτες, πρώτους κλιματικές-ούς, μετανάστριες-ες της χώρας και σε όλες, όλους κλιματικές-ούς, προσφύγισσες, πρόσφυγες του κόσμου.
Αναστασία Γκολιομύτη