Γράφει η Ευαγγελία Κασδάγλη
Είναι σωστό οι δημοσιογράφοι να δείχνουν τόσες βάναυσες λεπτομέρειες ή όπως είπε και η Δέσποινα Δημητριάδου “Τελικά, πρέπει, σαν γυναικείες συλλογικότητες, να κάνουμε καταγγελτικη παρέμβαση στα μέσα μαζικής επικοινωνίας, να μη δημοσιεύονται οι λεπτομέρειες τών κακοποιήσεων και από σεβασμό στα θύματα, στα παιδιά τους και στους συγγενείς τους, αλλά και επειδή δίνουν τροφή στους κακοποιητες και αναπτύσσουν την εν δυνάμει κακοποιητικη φαντασία τους, θεωρώντας πλέον δεδομένη και φυσιολογική την κακοποίηση τών γυναικών, με όλη αυτήν την εξάπλωση της, που λόγω τής φτωχοποίησης τού κοινωνικού συνόλου, αλληλοτροφοδοτείται.”
Τι γίνεται με τις συνεντεύξεις που δίνουν οι φεμινίστριες;
Είναι υπέροχο που μπορούμε κ δίνουμε συνεντεύξεις αλλά θέλουμε να σας πούμε τι γίνετε πραγματικά, στα παρασκήνια.
Όταν το Μωβ καλείται να μιλήσει για θέματα των γυναικών σε κάποια μαγνητοσκοπημενη εκπομπή κ οχι real time συνέντευξη, τοτε αντιμετωπίζουμε τα εξής θέματα:
1. Συνήθως η διάρκεια της συζήτησης ειναι 5 με 15 λεπτά και απο αυτα βγαίνουν στον αέρα μόνο κάποια δευτερόλεπτα ή 2 λεπτα το πολύ. Τα υπολοιπα κόβονται στο μονταζ, και πάνε στο καλάθι των αχρήστων.
2. Ενώ οι δημοσιογράφοι που παίρνουν την συνεντεύξη έχουν έντονους προβληματισμούς επί του θέματος και δείχνουν μεγάλη ενσυναίσθηση, δεν φαίνεται να συμμερίζομαι την βαρύτητα της θεματολογίας μας και οι συντάκτες των εκπομπών, κατά συνέπεια βγαίνουν στον αέρα όσα πιστεύει το κανάλι οτι θα κάνουν νούμερα και θα αυξήσουν την τηλεθέαση.
3. Εμείς στο Μωβ δεν θέλουμε καμια γυναίκα “να κάνει νούμερα” για να ακουστεί η φωνή της. Δεν θέλουμε καμια γυναίκα να μιλήσει για την κακοποιηση της ή για τον βιασμό της και οι θεατές και θεάτριες να παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα τρώγοντας ποπ κορν, κ ίσως κάποιος να βρεθεί που ευαισθητοποιηθεί και θα βοηθήσει. . . Αν μια γυναίκα μιλήσει για την άτυχη εμπειρία της, ας το κάνει για να βοηθήσει, να προειδοποίησει, να αφυπνίσει άλλες γυναίκες, να καταγγείλει ένα πρόβλημα. Όχι προς άρτο και θεάματα. Ο ανθρώπινος πόνος δεν είναι προς τέρψη κανενός.
Για αυτό ζητάμε από το αναγνωστικό κοινό να μας διαβάζει κάθε μέρα και όχι μόνο όταν γιορτάζουν οι γυναίκες ή όταν υπάρχει κάποια γυναικοκτονία. Στέλνετε τα άρθρα μας, αναλύστε τα στατιστικά μας, συζητήστε τους όρους στο σπίτι, στη δουλειά, στο μπαράκι. Ας δώσουμε ορατότητα στα γυναικεία θέματα, είναι υποχρέωση όλων.
Τί Ζητάμε από το Κράτος;
Ζητάμε από το κράτος να εκπαιδεύσει τους δημοσιογράφους στη σωστή χρήση της γλώσσας, μακρυά απο πατριαρχικά στερεότυπα. Θέλουμε οι δημοσιογράφοι να μιλάνε με σεβασμό, και να υπάρχουν κυρώσεις ειδικά όταν διαπόμπευεται ένα θύμα με νομικούς όρους σαν δημόσιο δικαστήριο πριν από την δίκη.
Να μην εμφανίζονται φωτογραφίες κακοποιημένων γυναικών. Δεν θέλουμε κανεις να επωφεληθείτε οικονομικά από τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
Ζητάμε διαφημίσεις χωρίς σεξιστικα υποσυνείδητα μοτίβα που δημιουργούν λάθος εντυπώσεις και κανονικοποιούν λάθος συμπεριφορές.
Σαν φεμινίστριες ζητάμε την Δημιουργία Οδηγού Δεοντολογίας για τα ΜΜΕ!!!
Το Εθνικό Συμβούλιο Ράδιοτηλεόρασης το οποίο υπάρχει θεσμικά αλλά πιστεύουμε οτι υπολειτουργεί, έχει σελίδα υποβολής καταγγελιών. Δοκιμάστε την τυχη σάς εδώ: