Γράφει η Σίσσυ Βωβού
Με τίτλο ΓΥΡΙΣΕ ΣΕΛΙΔΑ, Ίση μεταχείριση σε κρατούμενες και αποφυλακισμένες, πραγματοποιήθηκε σήμερα 21 Νοεμβρίου ημερίδα που οργάνωσε η Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων, το ΚΕΘΙ και ο οργανισμός ΕΠΑΝΟΔΟΣ, που είναι ΝΠΙΔ.
Πολύ ενδιαφέρουσα η ημερίδα (το πρόγραμμα στην ιστοσελίδα isotita.gr), που δεν μπορέσαμε να την παρακολουθήσουμε ολόκληρη, λόγω καθυστερημένης συμμετοχής που οφειλόταν σε υποχρεώσεις, αλλά επίσης επειδή το κλείσιμο έγινε πολύ αργότερα από την ανακοίνωση του προγράμματος, που ήταν για τις 2 το μεσημέρι.
Συνεπώς τα σχόλιά μου αφορούν το χρόνο συμμετοχής. Εδώ θα παρατηρήσουμε μόνο ότι η ομιλία της εκπροσώπου της ΓΓΙΦ Αγγελικής Παπάζογλου, σχετικά με τις πολιτικές που εκπονούνται από την ΓΓΙΦ για τα δικαιώματα των φυλακισμένων γυναικών ήταν συνεχώς μια γραφειοκρατική αφήγηση για τους στόχους και τις επιδιώξεις, χωρίς αναφορά σε συγκεκριμένο αντίκρυσμα.
Επίσης, ως συνήθως, ο χρόνος για παρεμβάσεις από το κοινό ήταν λίγος, ενώ πολλές ομιλήτριες υπερέβαιναν κατά πολύ τον προγραμματισμένο χρόνο τους, εξ ου και η μεγάλη καθυστέρηση για τη λήξη της εκδήλωσης, που είχε σαν αποτέλεσμα περισσότερες από τις μισές συμμετέχουσες να αποχωρήσουν. Από γυναικείες οργανώσεις παρενέβησαν από την ΕΓΕ, την ΧΕΝ και το Μωβ.
Πολύ σημαντική η έρευνα που πραγματοποίησε στις φυλακισμένες γυναίκες η ΕΠΑΝΟΔΟΣ, και η οποία ευελπιστούμε ότι σύντομα θα δημοσιευθεί.
Ακόμα, για τις αλλοδαπές κρατούμενες προς απέλαση στο κέντρο κράτησης της Πέτρου Ράλλη καθώς και για τις γυναίκες πρόσφυγες που βρίσκονται στα hot spots στα νησιά, που δεν είναι κρατούμενες αλλά βρίσκονται, όπως φυσικά και οι άντρες, σε γεωγραφικό περιορισμό και σε φρικτές συνθήκες, μνεία έκανε μόνον η εκπρόσωπος του Συνήγορου του Πολίτη κ. Βουτσίνου. Για τους άλλους ομιλητές και ομιλήτριες ήταν σαν να μην υπήρχαν, αφού, βέβαια, δεν υπήρχαν και στο πρόγραμμα.
Η παρέμβαση του Μωβ
Εμείς επισκεπτόμαστε τις κρατούμενες, τις υπόδικες και τις φυλακισμένες, στο Κέντρο Κράτησης αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη καθώς και στον Κορυδαλλό και τον Ελαιώνα, όπου επισκεπτόμαστε και στηρίζουμε συγκεκριμένες κρατούμενες.
Για την Πέτρου Ράλλη έχουμε να πούμε ότι κάνουμε επισκέψεις μια φορά το μήνα, από το τέλος του 2014 (Ελληνικό πρώτα, και Πέτρου Ράλλη αργότερα). Οι γυναίκες κρατούνται για απέλαση και στόχος των επισκέψεών μας είναι να βλέπουμε τις συνθήκες κράτησης και την προσωπική κατάσταση της καθεμιάς, ώστε να παρεμβαίνουμε για να αποτρέψουμε τις απελάσεις για όσες μπορούμε. Σε κάθε επίσκεψη τους πηγαίνουμε κάποια χρειώδη συν τηλεκάρτες, που είναι το σημαντικότερο γι’ αυτές. Τηλεκάρτες των 4 ευρώ, δηλαδή του τίποτα, που όμως είναι μεγάλο έξοδο για εμάς που δεν χρηματοδοτούμεθα από πουθενά. Ζητούμε να φροντίσει η πολιτεία για την παροχή των στοιχειωδών.
Στον Κορυδαλλό επισκεπτόμαστε υπόδικες, και έχουμε διαρκές ενδιαφέρον για τρεις γυναίκες που έχουν κάνει φόνο σε κατάσταση αυτοάμυνας, που βρίσκονται στον Κορυδαλλό και στον Ελαιώνα Θήβας (ανάλογα με την εξέλιξη των δικών τους). Εδώ να υπογραμμίσουμε ότι έχουμε ζητήσει να αλλάξει ο νόμος για την αυτοάμυνα και να συμπεριλάβει συγκεκριμένα την αυτοάμυνα λόγω έμφυλης βίας, ώστε να υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση από τα δικαστήρια, αλλά αυτό δεν έχει επιτευχθεί.
Επίσης στον Κορυδαλλό έχουμε κάνει πολιτιστικές εκδηλώσεις όπως προβολή ταινιών και μια μικρή συναυλία, και να ενημερώσουμε ότι ολόκληρη φυλακή δεν έχει καμιά υποδομή για ηχητικά, προβολέα κ.λπ., ώστε εμείς που είμαστε μια μικρή οργάνωση να πρέπει να φροντίσουμε για όλα αυτά προκειμένου να κάνουμε μια εκδήλωση για να βελτιώσουμε τις συνθήκες κράτησης.
Στον Ελαιώνα επίσης επισκεπτόμαστε και τις τρεις αυτές γυναίκες που βρίσκονται πλέον εκεί. Έχουμε προσπαθήσει να κάνουμε μια συναυλία αλλά οι υπεύθυνες μας είπαν ότι δεν έχουν υποδομή για τον ήχο, τα μηχανήματα έχουν χαλάσει και ευελπιστούν σύντομα να υπάρξει μια χορηγία που αναμένουν, ώστε να έχουν αυτή την υποδομή. Επίσης, μας ενημέρωσαν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα χρήσης της μεγάλης αίθουσας εκδηλώσεων το χειμώνα, γιατί δεν έχουν πετρέλαιο να την ζεστάνουν.
Τέλος, και το σημαντικότερο, ζητούμε χώρους στέγασης για περιόδους άδειας που δικαιούνται οι κρατούμενες που υποστηρίζουμε ή σε περίπτωση που επιτευχθεί η, έστω προσωρινή, αποφυλάκισή τους, γιατί αυτές δεν έχουν οικογένεια και σπίτι το οποίο μπορούν να δηλώσουν για τις άδειές τους.
Καταλήξαμε ότι απαιτείται να χορηγεί η πολιτεία ένα επίδομα στις άπορες φυλακισμένες, που είναι η μεγάλη πλειοψηφία, ώστε να μπορούν να προμηθεύονται τα βασικά ώστε να βελτιώνεται η καθημερινότητά τους και να απολαμβάνουν στοιχειώδη δικαιώματα, όπως το δικαίωμα επικοινωνίας ή την ικανοποίηση άλλων βασικών αναγκών.
Μετά από συζήτηση με στελέχη της οργάνωσης ΕΠΑΝΟΔΟΣ, ευελπιστούμε να βρεθεί από αυτήν ο χώρος που ζητάμε για να μπορέσουν οι κρατούμενες στις οποίες αναφερόμαστε να έχουν μια διεύθυνση για να αιτηθούν άδεια.