Η Γυναίκα που Ήξερε Πολλά : Alma Reville. Η συνεργάτις και σύζυγος του Alfred Hitchcock.

Γράφει η Δώρα Στυλιανίδου

Στο τέλος της εκπληκτικής πορείας του στον κινηματογράφο, το 1979 ο μεγάλος Hitchock τιμήθηκε με το βραβείο της AFI (Life Achievement Award) και δήλωσε ότι “4 άνθρωποι μου πρόσφεραν στοργή, εκτίμηση, ενθάρρυνση και συνεχή συνεργασία. Ο πρώτος ήταν μια μοντέρ, ο δεύτερος μια σεναριογράφος, ο τρίτος η μητέρα της κόρης μου Pat, και ο τέταρτος η καλύτερη μαγείρισσα που έκανε θαύματα στην κουζίνα. Τα ονόματά τους είναι Alma Reville.”

Alfred Hitchcock and Alma Reville by Howard Coster ©National Portrait Gallery, London

H Alma Reville παρέμεινε αθέατη σε όλη την σπουδαία συμβολή της στον κινηματογράφο, ακούραστη συνεργάτιδα και πάντα πίσω από τον άντρα της, παρόλο που αγαπούσε με πάθος αυτή την δουλειά. Απέφυγε την δημοσιότητα αν και το όνομά της εμφανίζεται πάντα στα ζενερίκ των πολλών ταινιών, που συνεργάστηκε με τον Χίτσκοκ και αρκετούς άλλους σκηνοθέτες. Η λαίδη Χίτσκοκ όπως την αποκαλούσαν ήταν ευτυχισμένη στο γάμο της και απολάμβανε μια συζυγική ζωή θαλπωρής με τον σύζυγο της, στηρίζοντας τον πάντα στην κινηματογραφική καριέρα του με τις τεράστιες γνώσεις της στην Τέχνη και την τεχνική.

Ήταν ταλαντούχα μοντέρ και σεναριογράφος με μεγάλη άνεση και εμπειρία και συνεργάστηκε με τον Χίτσκοκ σε όλα σχεδόν τα σενάρια των ταινιών του. Ο ίδιος είχε πει ότι της έδειχνε πάντα ένα καινούργιο σενάριο και η Άλμα έκανε σοβαρές παρεμβάσεις συν-δημιουργώντας την ταινία μαζί του, γιατί για τον Χίτσκοκ η ταινία άρχιζε και τελείωνε με το σενάριο και το γύρισμα΄ ήταν μια απλή μεταφορά μιας λεπτομερειακής, προσεγμένης και ολοκληρωμένης δουλειάς από το χαρτί στο σελιλόιντ.

Η Άλμα Ρέβιλ γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1899 στο Νότιγχαμ της Αγγλίας. Μετά την μετακόμιση της οικογένειάς της στο Λονδίνο, ο πατέρας της βρήκε δουλειά στα Twickenham Film Studios και η Άλμα κάνει εκεί την πρώτη της δουλειά, σερβίροντας τσάι. Στα δεκαέξι της ξεκινάει το μοντάζ και βοηθάει διάφορους σκηνοθέτες να μοντάρουν τις ταινίες τους.

Η τεχνική του μοντάζ είναι Τέχνη με Τ κεφαλαίο και έχει μεγαλύτερη σημασία από ότι νομίζει ο κόσμος” θα πει για την πρώτη της δουλειά στο σινεμά. Συνέχισε να δουλεύει στην ίδια εταιρεία σαν script girl και βοηθός σκηνοθέτη αποκτώντας γρήγορα ικανότητα και εμπειρία. Να σημειωθεί ότι την εποχή, οι διάφοροι επαγγελματικοί κλάδοι της κινηματογραφικής τεχνικής ήταν αυστηρά ανδροκρατούμενο επάγγελμα και οι γυναίκες ήταν αποκλεισμένες από αυτές τις δουλειές. Η Άλμα, μια μικροκαμωμένη, εγκάρδια κοπέλα γεμάτη αυτοπεποίθηση πρωτοπορεί, διεκδικώντας μια θέση σε αυτόν τον κατ’ εξοχήν ανδρικό μέχρι τότε χώρο, και πετυχαίνει να δουλέψει και να επιβληθεί με τον ακούραστο επαγγελματισμό της και την ανεξάντλητη δημιουργικότητα της.

Το 1919 το στούντιο έκλεισε και η Άλμα βρήκε δουλειά στο Paramount’s Famous Players Lasky, μια θυγατρική της αμερικάνικης εταιρείας και εκεί γνωρίζει τον Άλφρεντ Χίτσκοκ. Η πρώτη τους ταινία μαζί ήταν το Woman to Woman (1923) όπου εκείνη μοντάρει και ο Χίτσκοκ σκηνοθετεί. Το 1926 παντρεύονται και το 1928 γεννιέται η κόρη τους Πατ που θα είναι και το μοναδικό παιδί που θα αποκτήσουν.

Μετά την γέννηση της κόρης της, επικεντρώθηκε στο σενάριο το οποίο της επέτρεπε να έχει πιο ευέλικτο ωράριο ώστε να μπορεί να φροντίζει ταυτόχρονα την κόρη της. Αυτό όμως δεν την εμπόδισε από το να διαπρέψει ως σεναριογράφος. Έγραψε μαζί με τον άντρα της το πρώτο σενάριο της ταινίας Το δαχτυλίδι (The Ring, 1927)  και συνεργάσθηκε και με άλλους σκηνοθέτες στη Διαρκή Νύφη (The Constant Nymph, 1928), Μετά την Ετυμηγορία (After the Verdict, 1929) και Tο Ρομάντζο στη Σεβίλλη (The Romance of Seville, 1929).

Το 1931-1932 δούλεψε με τους σκηνοθέτες Harry Lachman, Maurice Elvey, και Basil Dean και έκτοτε επικεντρώθηκε στο έργο του συζύγου της, ετοιμάζοντας σενάρια για τις αριστουργηματικές ταινίες του όπως Ρεβέκκα (Rebecca, 1940), Πριν Από τη Θύελλα γνωστή κι ως Ο Ξένος Ανταποκριτής (Forreign correspondent, 1940), Υποψίες (Suspicion, 1941), Σαμποτέρ (Saboteur, 1942), Η Κυρία Εξαφανίζεται (The Lady Vanishes, 1938) , Το Χέρι που Σκοτώνει γνωστό κι ως Η Σκιά της Αμφιβολίας (Shadow of a Doubt, 1943)  και άλλες.

Η κινηματογραφική περίοδος στην Αμερική, όπου και εγκαταστάθηκε μόνιμα το ζευγάρι είναι η πιο δημιουργική όπου ο Χίτσκοκ παλεύει με τα δαιμονικά στούντια για περισσότερη χρηματοδότηση και ελευθερία κινήσεων και έκφρασης. Η Άλμα είναι δίπλα του σε αυτόν τον αγώνα να επιβληθεί, προσφέροντας, γνώσεις, τεχνική κατάρτιση, δημιουργικές και έξυπνες λύσεις στα σενάρια και πλήρη συμπαράσταση στο άγχος της δουλειάς του.

O Χίτσκοκ έχει πει χαρακτηριστικά ότι στη ταινία Το Κυνήγι  του Κλέφτη (To Catch a Thief, 1955) η Άλμα επινόησε ένα εκπληκτικό εναέριο πλάνο που παρακολουθεί τον κλέφτη στην καταδίωξη στη Γαλλική Ριβιέρα, κάτι που τον ενθουσίασε σαν ιδέα. Η κλασσική σκηνή της σφαγής στο ντουζ, στο Ψυχώ (Psycho, 1960) δεν θα ήταν αυτή που είναι χωρίς την συμμετοχή της Άλμα που την τελειοποίησε, αποκρυσταλλώνοντας την σε μια μοναδική στιγμή στην ιστορία του σινεμά.

Η σκηνή του ντους στο Ψυχώ είναι από τις σπουδαιότερες στην ιστορία του κινηματογράφου.

Η ψύχωση του Χίτσκοκ με τις ξανθιές πρωταγωνίστριες των ταινιών του δεν φάνηκε να πτοεί την Άλμα που ήξερε ότι ήταν η μόνη γυναίκα που θαύμαζε και θεωρούσε ίση με αυτόν. Φήμες για την ίδια ότι έκανε κάποιες εξωσυζυγικές σχέσεις για να αντιμετωπίσει το γεγονός δεν έχουν επιβεβαιωθεί αν και κάποιοι τις θεωρούν βέβαιες. Γεγονός είναι ότι ο Χίτσκοκ δεν ενδιαφερόταν για καμία άλλη σχέση παρά μόνο με εκείνη και της ήταν ολοκληρωτικά αφοσιωμένος. Έζησαν αγαπημένοι και ευτυχισμένοι μέχρι το θάνατο τους. Είναι το πιο επιτυχημένο ζευγάρι στην ιστορία του σινεμά, με μόνη εξαίρεση τον Federico Fellini και την Giulietta Masina.

Η Άλμα πέθανε στις 6 Ιουλίου του 1982 σε ηλικία 82 χρονών από καρκίνο του μαστού. Η προσφορά της στην ιστορία του κινηματογράφου είναι αδιαμφισβήτητη και παρόλο που δεν ήταν υπέρμαχος των γυναικείων δικαιωμάτων, διεκδίκησε μια θέση σε ένα κόσμο ανδρών και πέτυχε να κάνει την δουλειά που αγαπούσε παθιασμένα. Κατάφερε να ζήσει πλάι σε μια διάνοια όπως ο Χίτσκοκ δίχως να χάσει την προσωπικότητα και την αυθεντικότητα της, σε πλήρη συνεργασία μαζί του με ίσους όρους, σεβόμενη το τεράστιο ταλέντο του χωρίς να υποβιβάζει το δικό της, εξισορροπώντας ταυτόχρονα το ρόλο της γυναίκας και της μητέρας. Από όλες τις απόψεις η Alma Reville ήταν μια γυναίκα που ήξερε πολλά!

Πηγές:
βικιπαίδεια στα ελληνικά και αγγλικά