Η έμφυλη βία είναι ο σημαντικότερος παράγοντας που εμποδίζει την την αυτονομία των γυναικών, την αυτοπεποίθησή μας, την προώθηση της ισότητας των δύο φύλων.
Όλοι οι διεθνείς οργανισμοί παραδέχονται πλέον ότι χρειάζεται να δράσουν για την αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου. Οι διακηρύξεις όμως παραμένουν σε μεγάλο βαθμό λόγια, αφού οι αιτίες της έμφυλης βίας, οι οικονομικές ανισότητες αλλά και οι πόλεμοι που αναπαράγονται και βαθαίνουν και η βαθιά ριζωμένη πατριαρχία, βρίσκουν διαρκώς συμμάχους τόσο στους θεσμούς όσο και στις κοινωνικές αντιλήψεις και πρακτικές.
Οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο αντιστέκονται στην έμφυλη βία, με μεγάλους αγώνες, κάνοντάς την ορατή και απαιτώντας ουσιαστικές αλλαγές στην κοινωνία και στους θεσμούς.
Στη σημερινή συγκυρία, βλέπουμε ακραίες μορφές βίας, αλλά βλέπουμε και την καθημερινή και ανεκτή βία σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.
Βλέπουμε την λεκτική, την ψυχολογική και συμβολική βία, βλέπουμε τη σεξουαλική βία και τους βιασμούς, βλέπουμε συχνά και την σωματική κακοποίηση που φθάνει μέχρι το φόνο.
Βλέπουμε τη βία εναντίον των ομοφυλόφιλων και των τρανς γυναικών, με “αυθόρμητες” επιθέσεις στενόμυαλων ανθρώπων, και συχνά την συνενοχή ή την ανοχή των κρατικών αρχών.
Βλέπουμε τη βία εναντίον των μεταναστριών, που έχουν λιγότερες δυνατότητες αντίστασης λόγω της νομιμότητας και του ρατσισμού, όπου αυτός επικρατεί. Ιδιαίτερα είδαμε περιστατικά ακραίας βίας εργοδοτών εναντίον μεταναστριών όταν ζητούσαν τα δικαιώματά τους. Είδαμε συχνά βία από κρατικούς οργανισμούς, όπως συμβαίνει αυτή τη στιγμή με πολλές γυναίκες στο κέντρο κράτησης αλλοδαπών γυναικών στο Ελληνικό.
Βλέπουμε τη βία της εμπορίας ανθρώπων, του τράφικινγκ για σεξουαλική εκμετάλλευση που αφορά κυρίως τις γυναίκες αλλά και ανήλικες/ανήλικους, με τα μεγάλα κέρδη, και την αδυναμία ή απροθυμία των κρατικών αρχών να προστατέψουν τα θύματα και να εφαρμόσουν το νόμο.
Βλέπουμε ή μάλλον μαθαίνουμε για την έμφυλη βία, τη σεξουαλική εκμετάλλευση και τους βιασμούς εναντίον προσφύγων και μεταναστριών γυναικών, που έρχονται κατά μυριάδες, και πολλές την αντιμετωπίζουν στο δραματικό και επικίνδυνο ταξίδι που κάνουν για να γλιτώσουν από τον πόλεμο ή τη φτώχια.
Μαθαίνουμε για τη βία και τους βιασμούς γυναικών σε εμπόλεμες ζώνες, τόσο από στρατιώτες των ζωνών αυτών, όσο και από στρατιώτες των διεθνών οργανισμών, του ΟΗΕ και του ΝΑΤΟ.
Αντιστεκόμαστε απέναντι σ’ αυτή τη συνέχιση της έμφυλης βίας.
Δυστυχώς τα δικαστήρια, που έχουν χρέος να εφαρμόσουν το νόμο, συμπεριφέρονται με “κατανόηση” στους μαστροπούς με τα μεγάλα κυκλώματα τράφικινγκ, όπως συνέβη σε σημαντικές υποθέσεις τη χρονιά που πέρασε. Το ίδιο και με τους ομαδικούς βιασμούς, όπου οι κατηγορούμενοι αφέθηκαν σε δύο περιπτώσεις προσωρινά ελεύθεροι μετά τη σύλληψή τους, στην Ξάνθη και στον Ασπρόπυργο. Και φυσικά η συνεχιζόμενη καθυστέρηση απονομής της δικαιοσύνης παραμένει ο σημαντικότερος παράγοντας ατιμωρησίας.
Σήμερα και κάθε ημέρα του χρόνου, αγωνιζόμαστε:
- Για την κατάργηση των σχέσεων εξουσίας, για μια κοινωνία χωρίς φόβο, φτώχια και βία.
- Δεν ανεχόμαστε την “αθέατη” καθημερινή ενδοοικογενειακή βία, το βιασμό και τράφικινγκ.
- Στηρίζουμε όλες τις γυναίκες που τολμούν να καταγγείλουν τη βία, ιδιαίτερα τις μετανάστριες και τις πρόσφυγες, ΑμεΑ, ρομά, οροθετικές, λεσβίες και τρανς γυναίκες.
- Διεκδικούμε την συνέχιση της λειτουργίας των χώρων υποδοχής και υποστήριξης θυμάτων έμφυλης βίας, την επέκτασή τους και την χρηματοδότησή τους από το κράτος για μια ολοκληρωμένη και ουσιαστική υποστήριξη για τη μετέπειτα ζωή των γυναικών που προσφεύγουν.
- Απαιτούμε τη σύλληψη και παραπομπή των θυτών στη δικαιοσύνη, που δρουν κάτω από τα μάτια της αστυνομίας η οποία όμως δεν τους βλέπει.
- Διεκδικούμε την γρήγορη και δωρεάν απονομή δικαιοσύνης στις υποθέσεις βίας και την τιμωρία των θυτών.
- Αγωνιζόμαστε για την αλλαγή των στερεοτύπων στα ΜΜΕ που αναπαράγουν ή και γεννούν τη συνείδηση της βίας.
- Ζητούμε την ένταξη αυτού του θέματος σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, όπου η βία κατά των κοριτσιών και το bullying αρχίζουν από τις μικρές ηλικίες.
- Αγωνιζόμαστε εναντίον της σημερινής οικονομικής βίας που αφορά την πλειοψηφία του πληθυσμού και ιδιαίτερα των γυναικών, που βρίσκονται στις πρώτες βαθμίδες της φτώχιας και της ακραίας φτώχιας.
- Απαιτούμε την κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας, που υπογράφηκε το Μάιο του 2011 στην Κωνσταντινούπολη και ακόμα δεν έχει κυρωθεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις, παρά το ότι τέθηκε σε ισχύ την 1η Αυγούστου 2014.
Χρειαζόμαστε ένα ισχυρό και μαζικό γυναικείο κίνημα
Το Μωβ
Φεμινιστική Συλλογικότητα
Ηλεκτρονική εφημερίδα tomov.gr
Επικοινωνία: info@tomov.gr
Για βοήθεια σε περιπτώσεις έμφυλης βίας, απευθυνόμαστε:
Γενική Γραμματεία Ισότητας, Γραμμη SOS: 15900 (24ωρη)
Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης: 210 9700814
Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ), Γραμμή SOS για ενήλικες (και μετανάστριες/ες): 197
Εθνική Γραμμή Παιδικής Προστασίας: 1107 (24ωρη)
ACT UP ΔΡΑΣΕ για χρήστριες/ες και θύματα τράφικινγκ 210-3303306 (24ωρη)
Χαμόγελο του Παιδιού: 1056