Γράφει η Ειρήνη Πετροπούλου
Μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει η συνέντευξη τύπου που παραχώρησε η ΝΔ στις 18 Ιουλίου, μέσω των Κωστή Χατζηδάκη (Αντιπροέδρου του κόμματος) και Νίκης Κερεμέως (Κοινοβουλευτικής Εκπροσώπου) – που ενίοτε μας έχει από κοντά – για τις 8 προτάσεις που αφορούν το καθεστώς της αναδοχής και της υιοθεσίας εγκαταλελειμμένων παιδιών μέσα στα πλαίσια μιας ανθρωποκεντρικής πολιτικής που αφορά ανθρώπους, οικογένειες και παιδιά. Τουλάχιστον έτσι προσπαθεί να μας πλασάρει η αξιωματική αντιπολίτευση το νέο της πρόσωπο, με τη διαφορά ότι το «κερασάκι» ήταν αδύνατον να λείπει από την τούρτα εφόσον το φλέγον ζήτημα της παιδοθεσίας έγινε με όρους ετεροκανονικότητας «γιατί υπερέχει το συμφέρον του παιδιού», αποκλείοντας για άλλη μια φορά με κραυγαλέο τρόπο τα ομόφυλα ζευγάρια!
Τα στοιχεία που αναφέρθηκαν στη συνέντευξη τύπου, απεικονίζουν μεν το δράμα πίσω από τις πόρτες των ιδρυμάτων και, δυστυχώς, χρησιμοποιήθηκαν για λόγους πολιτικού εντυπωσιασμού αντί να δείξουν την πραγματική έκταση του προβλήματος όταν η παραμονή ενός ζευγαριού στη λίστα αναμονής μπορεί να φτάσει τα 10 χρόνια, όταν οι διαδικασίες είναι δαιδαλώδεις και δομημένες με τρόπο που να αποθαρρύνουν, όταν τώρα η αξιωματική αντιπολίτευση εντοπίζει το καθεστώς της διαφθοράς και τη δράση κυκλωμάτων παράνομης εμπορίας βρεφών και παιδιών τη στιγμή που ως κυβέρνηση για αρκετά συναπτά χρόνια προτίμησε την τακτική της αδιαφορίας από το να κινητοποιήσει τους μηχανισμούς της Δικαιοσύνης ακολουθώντας το παράδειγμα και τις πρακτικές άλλων χωρών. Είναι επόμενο πως ένα τέτοιο κλίμα θα οδηγούσε στην κατά 50% μείωση των παιδοθεσιών με τέσσερις φορές μικρότερο ποσοστό παιδοθεσιών από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δέκα φορές μικρότερο έναντι του αντιστοίχου για τις ΗΠΑ. Στοιχεία που τώρα αποφάσισε να αξιολογήσει η ΝΔ, χωρίς να προσφέρει ουσιαστικές λύσεις ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες βάσεις και δομές για χρονικά σύντομες και διαφανείς διαδικασίες που θα σέβονταν το παιδί.
Τι είναι καλύτερο για ένα παιδί; Να ζει μέσα σ’ ένα ίδρυμα ή με ένα ζευγάρι που θα το αγαπά, θα το φροντίζει και θα το προστατεύει; Η λογική και η ευαισθησία σαφώς δείχνουν το δεύτερο, με την προϋπόθεση – δια στόματος της κυρίας Κεραμέως – αυτό το ζευγάρι να μην είναι του ίδιου φύλου! Η παρούσα συνέντευξη τύπου ήταν εκ του πονηρού καθότι βρίσκεται υπό μελέτη η αναθεώρηση του Οικογενειακού Δικαίου (μαζί με την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου) που μάλλον θα μας έλθει με μορφή πολυνομοσχεδίου και θα περιλαμβάνει πολλές άλλες και άσχετες με το θέμα διατάξεις. Από τα ζητήματα, που έχουν τεθεί στο τραπέζι, είναι η ισότητα στον πολιτικό γάμο, η παιδοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης και η αναγνώριση του δικαιώματος γονεϊκότητας στον μη-βιολογικό γονέα. Αν θυμάστε, η παιδοθεσία έμεινε επιδέξια εκτός του συμφώνου συμβίωσης ώστε αυτό (το σύμφωνο) να πέρναγε πολύ πιο εύκολα στην Βουλή και να μας ερχόταν υπό μορφή χριστουγενιάτικου μπουναμά καλύπτοντας λάθη και παραλήψεις άλλων κυβερνήσεων.
Ο διαχωρισμός των ζευγαριών σε «ικανά» (ετερό) και «μη-ικανά» (ομό) ανάλογα με τον σεξουαλικό προσανατολισμό των συντρόφων ή της επίκλησης, γενικώς και αορίστως, μιας διχασμένης επιστημονικής κοινότητας, όταν έχουμε να κάνουμε με παιδιά, δεν δείχνει καμία διάθεση θεσμικής επίλυσης ευαίσθητων ζητημάτων με γνώμονα την ουσιαστική ισότητα. Τουναντίον, μόνο ως φαιδρό ανέκδοτο μπορεί να χαρακτηριστεί και ενδεχομένως να συμπαρασύρει κόμματα και στελέχη αυτών σε πρακτικές συντηρητισμού που κάθε άλλο παρά για το καλύτερο συμφέρον των παιδιών θα λειτουργήσουν. Θα πρότεινα, κλείνοντας, στα στελέχη των διαφόρων κομμάτων να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά και να μην εφευρίσκουν διακρίσεις εκεί που η επιστημονική κοινότητα έχει ήδη αποφανθεί ότι τα ζευγάρια του ίδιου φύλου είναι εξ ίσου ικανά να μεγαλώσουν παιδιά είτε είναι δικά τους ή είναι παρατημένα από τους βιολογικούς τους γονείς σε κάποιο ίδρυμα. Η γονεϊκότητα δεν έχει φύλο, σεξουαλικό προσανατολισμό ή ταυτότητα φύλου, παράδειγμα οι ΗΠΑ όπου το 4% του συνόλου των παιδοθεσιών γίνονται από ομόφυλα ζευγάρια. Αν σε αυτό το ποσοστό προσθέσουμε και το γεγονός ότι 6-14 εκατομμύρια αμερικανόπουλα έχουν γονέα με ομοερωτικό σεξουαλικό προσανατολισμό, νομίζω πως τόσο οι μύθοι .όσο και οι μάσκες του συντηρητισμού καταρρίπτονται άρδην!