Πληροφόρηση από dialogos.com
Σχόλιο από Σίσσυ Βωβού
Εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και κατατίθεται στη Βουλή προς ψήφιση νομοσχέδιο για ποινικοποίηση της παρενόχλησης (harassment) και της παρενοχλητικής παρακολούθησης (stalking).
Σε επίσημη ανακοίνωση αναφέρεται ότι το ν/σ εγκρίθηκε στο πλαίσιο των στόχων και προγραμμάτων που περιλαμβάνονται στο Στρατηγικό Σχέδιο Δράσης για την Ισότητα μεταξύ Ανδρών και Γυναικών 2014-2017 και της εναρμόνισης με τις πρόνοιες της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης).
Το ν/σ ετοιμάστηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως σε συνεργασία με τη Νομική Υπηρεσία.
Είχε τεθεί σε ευρεία διαβούλευση, στην οποία συμμετείχαν η Επίτροπος Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Επίτροπος Ισότητας των Φύλων και Πρόεδρος του Εθνικού Μηχανισμού για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, ο Παγκύπριος Δικηγορικός Σύλλογος και οι Οργανώσεις του Εθνικού Μηχανισμού για τα Δικαιώματα της Γυναίκας. Στη συνέχεια, πέρασε από τον απαραίτητο νομοτεχνικό έλεγχο από τη Νομική Υπηρεσία.
Σκοπός του νομοσχεδίου είναι η ρύθμιση της προστασίας προσώπων από συμπεριφορά που είναι παρενοχλητική αλλά και από συμπεριφορά που συνιστά παρενοχλητική παρακολούθηση, καθώς και άλλα συναφή θέματα. Ειδικότερα, σκοπός του νομοσχεδίου είναι η ποινικοποίηση των αδικημάτων της παρενόχλησης και της παρενοχλητικής παρακολούθησης, με διαφοροποίηση στις ποινές που επιβάλλονται, αναλόγως της έντασης της προκληθείσας παρενόχλησης και των συνεπειών της στο θύμα. Επίσης, ορίζονται οι περιστάσεις, οι οποίες θα προσμετρώνται ως επιβαρυντικές κατά την επιμέτρηση της ποινής.
Επιπρόσθετα, στο νομοσχέδιο προβλέπεται η δυνατότητα του εκδικάζοντος Δικαστηρίου να εκδίδει διατάγματα, με στόχο την προστασία του θύματος ή άλλων ατόμων του περιβάλλοντός του. Περιλαμβάνεται, δε, ειδικό μέρος σχετικά με τις αστικές θεραπείες και ειδικότερα προνοείται δικαίωμα του θύματος σε αποζημίωση και αποκατάσταση μετά την έκδοση τελεσίδικης καταδικαστικής απόφασης.
ΠΗΓΗ: dialogos.com, 5-1-2017
Σχόλιο από Σ.Β.
Στην Ελλάδα, η παρενόχληση και η παρενοχλητική παρακολούθηση δεν εντάσσονται στη νομοθεσία. Και δυστυχώς, παρατηρείται μεγάλη καθυστέρηση της διαδικασίας για την κύρωση της Σύμβασης, όπως φαίνεται και παρακάτω.
Η Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων, Φωτεινή Κούβελα, παρέδωσε στις 21-12-16, πόρισμα για τη Σύμβαση, στην Γενική Γραμματεία Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Μαρία Γιαννακάκη, τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Γιώργο Σαρλή και την νομικό – Ειδική Σύμβουλο της Γραμματείας, Μαρία Ρωσσίδη. Το πόρισμα προέκυψε, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωσή της, από τις επισταμένες εργασίες της διεπιστημονικής Επιτροπής, την οποία είχε συστήσει η Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων, προκειμένου να εντοπίσει τα σημεία διάστασης μεταξύ εσωτερικού δικαίου και Σύμβασης. Σε συνέχεια της παράδοσης του Πορίσματος από τη Γενική Γραμματέα Ισότητας των Φύλων, η κ. Γιαννακάκη θα προβεί στη σύσταση Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής, η οποία, χρησιμοποιώντας το Πόρισμα ως κείμενο αναφοράς, θα το μελετήσει, θα το επεξεργαστεί διεξοδικά και θα του δώσει τη μορφή νομοσχεδίου, ώστε, εν συνεχεία, να επικυρωθεί από την Βουλή.
Είναι φανερή, δυστυχώς, η καθυστέρηση όλων των επιτροπών και υποεπιτροπών, ενώ το θέμα της έμφυλης βίας αποτελεί τρομακτικό πρόβλημα και για τις γυναίκες που την υφίστανται, αλλά και για την κοινωνία ολόκληρη. Προφανώς η κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης δεν επείγει κανέναν και καμία στην κυβέρνηση, αφού παίρνει μήνες και χρόνια η εργασία της κάθε επιτροπής που δημιουργείται.
Τέτοιου είδους καθυστερήσεις έχουν σημειωθεί σε θέματα βασικής σχετικής νομοθεσίας κατά το παρελθόν, όπου επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και γραμματέως Ισότητας της κ. Μπέκου, κυοφορείτο για χρόνια ένα νομοσχέδιο για την ενδοοικογενειακή βία, το οποίο τελικά διαμορφώθηκε εν κρυπτώ και παραβύστω, όπως είχαμε μάθει ανεπισήμως, μια και οι γυναικείες οργανώσεις δεν είχαν κληθεί να πουν τη γνώμη τους ούτε να ενημερωθούν. Ποτέ δεν πέρασε όμως το κατώφλι της Βουλής το νομοσχέδιο αυτό, γιατί στο μεταξύ το ΠΑΣΟΚ έφυγε από την κυβέρνηση, και το διαδέχθηκε η Νέα Δημοκρατία, το 2004.
Τότε, και σε σύντομο σχετικά χρόνο, δαμορφώθηκε ένα νομοσχέδιο που έγινε ο νόμος 3500 για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας που ψηφίστηκε τον Οκτώβριο του 2006. Το νομοσχέδιο δόθηκε προς ενημέρωση στην κοινωνία, και είχαν γίνει πολλές συζητήσεις τότε, όπου όλες οι γυναικείες οργανώσεις είχαν στηλιτεύσει πολλές από τις πρόνοιές του, ιδιαίτερα τη δικαστική διαμεσολάβηση. Ο νόμος αυτός ισχύει και σήμερα, 10 χρόνια μετά, και καμιά κυβέρνηση από τις επόμενες δεν έστερξε να τον τροποποιήσει ή να τον αντικαταστήσει, παρά τα συνεχή σχετικά αιτήματα των γυναικείων οργανώσεων. Υπεύθυνος υπουργός που ενδιαφέρθηκε για την διαμόρφωση του νομοσχεδίου και το υπέβαλε στη Βουλή ήταν ο κ. Παυλόπουλος, σημερινός πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος τότε δήλωνε ότι υπάρχει ανάγκη αυτού του νόμου λόγω του αρνητικού και εμμένοντος φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας, αλλά και ότι αποτελεί υποχρέωσή μας απέναντι στην ΕΕ (τα τότε επιχειρήματα του κ. Παυλόπουλου τα παραθέτω από μνήμης).
Σήμερα, η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης έχει ήδη υπογραφεί από 42 χώρες, ενώ έχει κυρωθεί από 22 από αυτές. Προφανώς στην Ελλάδα μπορούμε να περιμένουμε, δεν βιαζόμαστε, έχουμε πιο σημαντικούς νόμους, φαίνεται, να ψηφίσουμε.
Όπως λέμε πολλές φορές, κανένας νόμος προφανώς δεν μπορεί από μόνος του να λύσει τέτοιου είδους διάχυτα προβλήματα στην κοινωνία, όπως το μείζον πρόβλημα της έμφυλης βίας. Οι νόμοι όμως μπορούν να βοηθήσουν, να δώσουν αυτοπεποίθηση στις γυναίκες, να τις στηρίξουν ώστε να σπάσουν τη σιωπή όταν υφίστανται έμφυλη κακομεταχείριση οποιουδήποτε είδους και φυσικά να υπάρχει τιμωρία των δραστών.