Γράφει η Σίσσυ Βωβού
20 έτη κάθειρξη στον δολοφόνο της Φαίης Μπλάχα
Ένοχη και η αδελφή του θύματος για δύο αδικήματα
Ένοχος – ομόφωνα – για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, κρίθηκε από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας, ο Βαγγέλης Στεφανάκης, κατηγορούμενος για ανθρωποκτονία της Φαίης Μπλάχα το 2013, ενώ είχε παραπεμφθεί και η αδελφή της Μαριαλένα, με την οποία ο καταδικασθείς διατηρούσε παράλληλη σχέση. Η Μαριαλένα καταδικάστηκε για τα αδικήματα της ψευδορκίας και της υπόθαλψης εγκληματία σε ποινή 2,5 ετών με τριετή αναστολή, αφού της αναγνωρίστηκε ως ελαφρυντικό η καλή συμπεριφορά μετά την πράξη.
Την αναγνώριση ελαφρυντικών (μεταξύ άλλων πρότερου εντίμου βίου και καλής συμπεριφοράς στη φυλακή) ζήτησαν οι συνήγοροι υπεράσπισης Μιχάλης Δημητρακόπουλος και Αθανάσιος.
Η εισαγγελέας της έδρας, κατά την αγόρευσή της, πρότεινε να κριθεί ένοχος ο Στεφανάκης καθώς δεν βρήκε κανένα ελαφρυντικό. «Τα χτυπήματα ήταν επαγγελματικά το θύμα ήταν στο έλεoς του» είπε κατά την αγόρευσή της, ενώ αναφέρθηκε και σε προηγούμενη βίαιη δράση του. Υπενθυμίζουμε, ότι στις 8 Ιουνίου 2017 ο Βαγγέλης Στεφανάκης καταδικάστηκε ερήμην με ποινή φυλάκισης 37 μηνών για επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία για την επίθεση χρυσαυγιτών με σιδερογροθιά στο προεκλογικό περίπτερο του ΚΚΕ στην πλατεία της Αγ. Παρασκευής στις 12/6/2012.
Το δικαστήριο αναγνώρισε το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας καθώς έκριναν ότι προσπάθησε να άρει τις συνέπειες της πράξης του, μεταφέροντας την 23χρόνη Φαίη στο νοσοκομείο και καταδίκασε τον κατηγορούμενο σε ποινή κάθειρξης 20 ετών και στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων για πέντε έτη, σπάζοντας τα ισόβια που του είχαν επιβληθεί πρωτοδίκως.
Κι εμείς αναρωτιόμαστε πού βρήκε το ελαφρυντικό της ειλικρινούς μεταμέλειας το δικαστήριο και του μείωσε την αρχική ποινή των ισοβίων σε 20 χρόνια, αφού μάλιστα ο Στεφανάκης ήταν προκλητικός και κατά την απολογία του. Και πού βρήκαν οι συνήγοροί του τον πρότερο έντιμο βίο, αφού είχε ήδη καταδικασθεί για βίαιη πράξη στο πλαίσιο των επιθέσεων της Χρυσής Αυγής εναντίον πολιτικών κομμάτων;
Μεταφέρουμε από την απολογία του, δημοσιευμένο στην ΕφΣυν της 8-9-17:
«Δεν είμαι δολοφόνος. Με παρουσιάζουν σαν έναν άνθρωπο που δεν ξέρω καν. Ένας απερίσκεπτος ήμουν χωρίς μυαλό, άμυαλος. Αυτόν τον άνθρωπο που παρουσιάζουν τον δολοφόνο, τον φονιά, εγώ δεν το ξέρω .Την κοπέλα τη χτύπησα πάνω στα νεύρα μου, ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα κάνω τέτοια ζημιά. Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι μπορούσα σηκώνοντας τα χέρια μου να κάνω τέτοια ζημιά σε άνθρωπο. Εκείνο το βράδυ τσακωνόμασταν, δεν σκέφτηκα τίποτα…», ισχυρίστηκε ο 29χρονος κατηγορούμενος.
Έκανε λόγο για μια σχέση στην οποία κυριαρχούσαν το πάθος και η ζήλια και υποστήριξε ότι, χωρίς να το θέλει, έγινε το μήλον της έριδος ανάμεσα στις δύο αδελφές, οι οποίες τον διεκδικούσαν.
«Με τη Μαριαλένα έγινε για χαζομάρα», είπε ο κατηγορούμενος αναφερόμενος στο βράδυ πάθους που έζησε με την αδελφή της συντρόφου του και αποτέλεσε την αρχή μιας θυελλώδους περιόδου για το ζευγάρι.
Πρόεδρος: Μήπως τη χτυπήσατε και με τα πόδια;
Κατηγορούμενος: Μπορεί να της έδωσα και δυο μπουνιές.
Πρόεδρος: Δεν μιλάμε για μπουνιές αλλά για κλωτσιές.
Κατηγορούμενος: Δεν θυμάμαι, πάνω στα νεύρα μου.
Πρόεδρος: Τα χτυπήματα, ακόμη και με τα χέρια, ήταν σοβαρά χτυπήματα.
Κατηγορούμενος: Δεν σκέφτηκα ότι θα γινόταν τέτοια ζημιά.
Πρόεδρος: Τη χτυπήσατε με χαστούκια στο κεφάλι;
Κατηγορούμενος: Ναι. Σφαλιάρες μόνο. Έπεσε κάτω και χτύπησε στο αυτοκίνητο… Της είπα «κοριτσάκι μου σήκω». Την πήρα αγκαλιά, έτρεμα, έβαλα τα κλάματα. Είχε χάσει τις αισθήσεις της, μόνο ανέπνεε.
Στη συνέχεια ο κατηγορούμενος περιέγραψε την προσπάθειά του να μεταφέρει την άτυχη κοπέλα στο νοσοκομείο υποστηρίζοντας πως δεν είχε αντιληφθεί τη σοβαρότητα των χτυπημάτων που έφερε καθώς το κορίτσι κατέληξε μετά από λίγες ημέρες.
«Πανικοβλήθηκα. Ήταν το μυαλό μου πάνω από το κεφάλι μου. Ζήτησα βοήθεια από τον φίλο μου για να μεταφέρουμε τη Φαίη στο νοσοκομείο. Είπα εκεί όταν με ρώτησαν ότι είναι η κοπέλα μου και τσακωθήκαμε. Μου είπε ένας κύριος “ρε συ το έχεις χτυπήσει το κορίτσι” και εγώ έβαλα τα κλάματα».
Το θέμα των παραλείψεων της πολιτείας διαπραγματεύομαι σε άρθρο με τίτλο Μια ημέρα, δύο φόνοι γυναικών, που δημοσιεύθηκε στο Μωβ στις 3-5-2013, όπου ο ένας φόνος τον οποίο αναφέρω είναι αυτός:
“Υπάρχει και η παράλειψη της πολιτείας, τουλάχιστον στον ένα από τους δύο φόνους. Ο Χρυσαυγίτης που είχε κάνει δολοφονική επίθεση εναντίον αριστερών στην Αγία Παρασκευή, προκαλώντας βαριές σωματικές βλάβες, δεν είχε συλληφθεί και δεν ήταν στη φυλακή όπως θα έπρεπε. Γιατί η αστυνομία είναι επιεικής απέναντι στους Χρυσαυγίτες, δύσκολα τους συλλαμβάνει, γιατί «δεν μπορεί να τους βρει», αν τους συλλάβει δύσκολα τους παραπέμπει σε δικαστήριο, αν τους παραπέμψει δύσκολα θα δικαστούν γιατί θα παίρνουν αναβολές γιατί είναι «άρρωστοι» και λοιπά, και αν φθάσουμε στη δικάσιμο συχνότατα θα απαλλαγούν λόγω αμφιβολιών. Ο Χρυσαυγίτης έχει εμπεδωμένη τη βία, εκπαιδεύεται γι’ αυτήν, είναι φορέας βίας μέσα στην κοινωνία και είναι πιο εύκολο γι’ αυτόν να ξυλοκοπήσει μέχρι θανάτου μια 25χρονη που έκανε το σφάλμα να έχει ερωτικό δεσμό μαζί του”.
Δυστυχώς, δεν ξεχνάμε ότι μπορεί ο Χρυσαυγίτης να έχει περισσότερα “ένσημα” στη βία, αλλά η έμφυλη βία είναι διαδεδομένη σε ολόκληρη την κοινωνία και δεν χρειάζεται ένας άντρας να είναι Χρυσαυγίτης για να σκοτώσει. Πάντως το δικαστήριο θα έπρεπε να ήταν πιο αυστηρό απέναντι σε έναν τόσο αμετανόητο ανθρωποκτόνο.