Γράφει η Βέρα Σιατερλή
Η υπόθεση Gabby Petito θέτει επιτακτικά δύο σοβαρά ζητήματα φεμινιστικού ενδιαφέροντος.
Πρώτο ζήτημα είναι η γυναικοκτονία που καθρεφτίζει την υπόθεση Καρολάιν-πιλότου στα Γλυκά Νερά. Η εικόνα του ζευγαριού όπως περιγράφεται στην αναφορά αξιωματικού «τόσο ο άνδρας όσο και η κοπέλα ανέφεραν ότι είναι ερωτευμένοι και αρραβωνιασμένοι που πρόκειται να παντρευτούν». Η Γκάμπι μαζί με τον φίλο της Μπράιαν Λάουντρι ξεκίνησαν για να ζήσουν μια περιπέτεια με το βανάκι τους διασχίζοντας τις ΗΠΑ. Η κοπέλα ήταν ενθουσιασμένη για το ταξίδι τους αναρτώντας στιγμιότυπα στα κοινωνικά μέσα. Αυτή η εικόνα του τρισευτυχισμένου ζευγαριού στα σόσιαλ μίντια, επηρεάζει τις κινήσεις και την ελεύθερη βούληση των γυναικών.
Η κουλτούρα της influencer δεσμεύει τις γυναίκες, οι οποίες νομίζουν ότι ζουν το όνειρο, το οποίο μ την σειρά του, τις εγκλωβίζει καθώς αναπαράγεται μια ιδανική εικόνα στα σόσιαλ μίντια. Στην συνέχεια αυτή η αυτοδέσμευση απέναντι στην δημόσια εικόνα που οι ίδιες αναπαράγουν, όταν τα πράγματα εξελίσσονται αρνητικά τις σπρώχνει στην σιωπή και το «κουκούλωμα» για να αυτολογοκρίνονται περιμένοντας να αλλάξουν τα πράγματα χωρίς να αντιδρούν.
Πράγματι τα δημοσιεύματα επιβεβαιώνουν αυτό το καθεστώς:
Στις πολλές φωτογραφίες από το ταξίδι του που ανήρτησε το ζευγάρι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εμφανίζονταν χαμογελαστοί με φόντο εντυπωσιακά τοπία των δυτικών ΗΠΑ. Σύμφωνα με την Κάμπελ, αυτή η «εξιδανικευμένη» εικόνα του ζευγαριού και η «τραγωδία» που ακολούθησε αύξησαν το ενδιαφέρον.
Η ίδια δηλώνει ότι ο λογαριασμός της απέκτησε περισσότερους από 100.000 ακόλουθους από τότε που άρχισε να ασχολείται με την υπόθεση, την προηγούμενη εβδομάδα. Το hashtag “GabbyPetito” συγκέντρωνε χθες Πέμπτη περισσότερες από 900 εκατομμύρια θεάσεις στο TikTok.
Η Κάμπελ αφιερώνει καθημερινά πολλές ώρες στην παραγωγή των βίντεό της και δηλώνει ότι ένα σχόλιο που ανήρτησε ένας ξάδελφος της Πετίτο σε μια από τις αναρτήσεις της την ενθάρρυνε να συνεχίσει, της έδωσε κίνητρο: «Είχα την εντύπωση ότι έκανα αυτό που έπρεπε».
Σημειώνεται πως το ζευγάρι Πετίτο- Λάουντρι φαίνεται να απασχόλησε στο Μοάβ της Γιούτα, στις 12 Αυγούστου, τις τοπικές αρχές οι οποίες, σύμφωνα με το ρεπορτάζ περιέγραψαν ότι « είχαν κάποιο είδος διαμάχης», αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήθελαν το περιστατικό να πάρει διαστάσεις. Παρόλο που οι δυο τους, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των αρχών είχαν έναν καυγά μετά από πρόταση των αστυνομικών ανέφερουν επιπρόσθετα, το ζευγάρι χώρισε για μια νύχτα. Ο αστυνομικός Ντάνιελ Ρόμπινς έγραψε στην αστυνομική έκθεση: «Αφού αξιολόγησα το σύνολο των περιστάσεων, δεν πιστεύω ότι η κατάσταση κλιμακώθηκε στο επίπεδο επίθεση και ήταν περισσότερο μια κρίση του ζευγαριού».
Δεύτερον η εξαφάνιση της νεαρής μ Γκάμπι Πετίτο στις ΗΠΑ έχει προκαλέσει τεράστιο ενδιαφέρον, ενώ έχει τροφοδοτήσει και μια συζήτηση για τη δυσανάλογη προσοχή που αποδίδεται στις εξαφανίσεις κατ’ εξαίρεσιν των λευκών γυναικών και μόνο!
H υπόθεση της 22χρονης Γκάμπι Πετίτο βρίσκεται στην κορυφή των σόσιαλ μίντια, με εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες να παίζουν το ρόλο του ντετέκτιβ, μέσω του πληκτρολογίου τους όχι χωρίς αποτέλεσμα! Χάρη στα πολλά βίντεο που αναρτήθηκαν σχετικά με την υπόθεση κάποιοι χρήστες κατάφεραν να προσφέρουν στοιχεία στις αρχές για την εξιχνίασή της. Η εξαφάνιση που συγκλόνισε την Αμερική και η σορός που γράφει τον δραματικό επίλογο σε μία περίοδο που ταλανίζεται από την ανάδειξη των γυναικοκτονιών την μετα-λοκντάουν εποχή. Η τραγική ιστορία αυτής της ξανθιάς, νεαρής και όμορφης Αμερικανίδας έμοιαζε κοινότυπη σε μια χώρα όπου χιλιάδες άνθρωποι εξαφανίζονται κάθε χρόνο. Ωστόσο έχει προκαλέσει την προσοχή της κοινής γνώμης.
«Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λειτουργούν σαν το Amber Alert, αλλά πιο αποτελεσματικά», σχολιάζει ο Μάικλ Αλκαζάρ, συνταξιούχος επιθεωρητής της αστυνομίας της Νέας Υόρκης και καθηγητής στο John Jay College of Criminal Justice. «Εκατομμύρια μάτια αναζητούν» τους αγνοούμενους, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες να λυθούν οι υποθέσεις, προσθέτει. Ωστόσο αυτό το επίπεδο της δημοσιότητας δεν έχει επιτευχθεί ποτέ με την εξαφάνιση μιας Αφροαμερικανίδας ή μιας αυτόχθονος.
Οι εξαφανίσεις των νέων, λευκών γυναικών, με συγκεκριμένο οικονομικό προφίλ και κοινωνική τάξη και οι οποίες «αντιστοιχούν στα κριτήρια ομορφιάς», καλύπτονται περισσότερο από τα μέσα ενημέρωσης σε σχέση με αυτές ατόμων που προέρχονται από μειονότητες, σύμφωνα με τον δικηγόρο και εγκληματολόγο Ζακ Σόμερς, ο οποίος πραγματοποιεί μελέτη για «το σύνδρομο της λευκής αγνοούμενης γυναίκας». Είναι αυτές με τις οποίες επιθυμούν να ταυτιστούν οι περισσότερες γυναίκες. Τα χαρακτηριστικά τους δεν είναι τόσο απόμακρα όπως μιας star του Hollywood, αλλά πάντα είναι το προσιτό δυτικό προβαλλόμενο πρότυπο.
Οι εξαφανίσεις στις χώρες της Ν. Αμερικής όπως και εκείνες Αφροαμερικανών ή νοτιαμερικανών αυτόχθονων γυναικών, στις ΗΠΑ, δεν τραβάει καθόλου την προσοχή παρ όλο που τα νούμερα είναι εκκωφαντικά.
Ο ρόλος των δημοσιευμάτων είναι καταλυτικός. Το 50% των άρθρων αφορούν την εξαφάνιση μιας λευκής γυναίκας, οι οποίες αποτελούν μόνο το 30% των εξαφανίσεων, σύμφωνα με εκτιμήσεις. Όποτε νομιμοποιούμαστε να χρησιμοποιήσουμε τον όρο «Σύνδρομο της αγνοούμενης λευκής γυναίκας»! Βροχή αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συνεχή ρεπορτάζ στις τηλεοράσεις: η δολοφονία της νεαρής μπλόγκερ Γκάμπι Πετίτο στις ΗΠΑ έχει προκαλέσει τεράστιο ενδιαφέρον.
Η αμερικανική κοινωνία επίσης συνδέει περισσότερο τους έγχρωμους με την εγκληματικότητα και κατά συνέπεια δεν ενδιαφέρεται τόσο όταν εξαφανίζεται ένας έγχρωμο άτομο.
«Μεταξύ των ανθρώπων που αποφασίζουν ποιος θα γίνει είδηση δεν υπάρχει μεγάλη ποικιλομορφία», σχολιάζει και ο Μάρτιν Ρέινολτς του Maynard Institute for Journalism Education. Αυτή η προκατάληψη είχε ως παρελκόμενο, κάποιοι χρήστες του διαδικτύου να αναρτούν μηνύματα για τον εντοπισμό και άλλων αγνοούμενων, όπως η νεαρή Ασιάτισσα Λόρεν Τσο.Το γεγονός ότι κάποιοι χρήστες του διαδικτύου φέρνουν στη δημοσιότητα πιο άγνωστες υποθέσεις «είναι πολύ καλό», εκτιμά ο Ρέινολντς. Όμως την πραγματική ευθύνη την έχουν οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι «θα έπρεπε να διασφαλίζουν ότι αντιμετωπίζουν με ίσους όρους» όλες τις υποθέσεις. Εγώ όμως θα έλεγα ότι θάπρεπε να αποδομηθούν αυτοί οι πατριαρχικοί μύθοι για να αδυνατίσουν τόσο οι ρατσιστικές προκαταλήψεις όσο και οι κτητικές αντιλήψεις των αρρένων-θυτών που συνεπάγονται γυναικοκτονίες. Είναι δε τόσο ξεκάθαρη αυτή η πεποίθηση εξουσιαστικής ιδιοκτησίας και αποδεικνύεται με την πρόσφατη γυναικοκτονία της Δώρας στην Ρόδο αλλά και άλλες όπου αφού προτίθενται να αυτοκτονήσουν οι δράστες δεν επιτρέπουν στην «περιουσία» τους να επιζήσει αυτόνομα και την σκοτώνουν.
ΠΗΓΕΣ: ethnos.gr, skai.gr