Γράφει η Κατερίνα Ι. Παπαντωνίου, νομικός, συγγραφέας, μέλος του δικτύου «η φωνή της»
Για να μην έχουμε καμία αμφιβολία «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο» και «ποιος τη ζωή μας κυνηγά», η ελληνική κυβέρνηση αποδέχθηκε ασμένως τις εντολές της ντόπιας, αιμοδιψούς alt–right .
Όμως οι σημαίες των γυναικών και κάθε θύματος δεν υποστέλλονται, παραμένουν στην πρώτη γραμμή όσο η βία βρίσκεται παντού και στοχεύει προς όλους τους ανθρώπους και, ειδικότερα, η πατριαρχία στον εκφοβισμό των γυναικών, την επιστροφή τους «στη θέση τους», οδηγώντας στη φίμωση, τον αποκλεισμό και το θάνατο.
Βέβαια, υπάρχει και η άλλη όψη για το «επεισόδιο». Ας χαμογελάσουμε ευχαριστημένες μπροστά στον πανικό που προκαλεί ακόμα και ένα έργο με συστημικές συνδηλώσεις σε πρεσβεία της Ελλάδας, σε ένα πλαίσιο, δηλαδή, που δεν έχει καμία σχέση με την κοινωνική βάση. Το «επεισόδιο» και η συζήτηση δε γίνεται στο χώρο της τέχνης αλλά στο κόσμο του θεάματος της τέχνης.