Αλιεύει η Σίσσυ Βωβού
Αντιγράφουμε από τη σελίδα Γυναικεία Ένωση Δικηγόρων Ελλάδας
Το Υπουργείο Παιδείας επέλεξε ως θέμα εξέτασης στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας το φλέγον ζήτημα της σχέσης των δύο φύλων, της έμφυλης βίας και των στερεοτύπων.
Οι εξεταζόμενοι έφηβοι, που καθημερινώς κατακλύζονται από εικόνες του δυνατού άντρα και της γυναίκας θήραμα, κλήθηκαν να σχολιάσουν τρία κείμενα: το πρώτο, από το βιβλίου του αποβιώσαντα Καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Σταύρου Τσακυράκη αναφέρεται στα διαχρονικά φαινόμενα βίας κατά των γυναικών, το δεύτερο που είναι απόσπασμα συνέντευξης της Μελίντας Κάνον στην Καθημερινή και στην Μαρίλια Παπαθανασίου αναφέρεται στο λεγόμενο «νεοφεμινισμό» και το τρίτο από το βιβλίο του Χρήστου Οικονόμου αναφέρεται στα στερεότυπα.
Μετά από πολυετείς αγώνες των γυναικείων κινημάτων να διεκδικήσουν και να επιτύχουν την ισότητα των δύο φύλων, μετά από την επίτευξη βασικών στόχων και την αναγνώριση αυτονόητων δικαιωμάτων στην κοινωνία, στη συντηρητική της στροφή –όπως διαπιστώνουμε καθημερινά με την αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας, επανεμφανίζονται φαινόμενα και απόψεις που εν τέλει δεν έχουν μείνει τόσο πίσω όσο πιστεύαμε.
Στο κείμενο περί «νεοφεμινισμού» γίνεται αναφορά σε καταστροφική διαφοροποίηση των δύο φύλων, υπονοώντας ότι στην προσπάθεια των γυναικών να αναδείξουν τις καθημερινές μικρές ή μεγάλες ανισότητες που αντιμετωπίζουν τονίζουν τη διαφορετικότητα, ενώ κατά το κείμενο το φύλο δεν αποτελεί λόγο διάκρισης αλλά φαντασιακό κατασκεύασμα των γυναικών για να ισχυριστούν ότι είναι θύματα! Φτάνει μάλιστα στο σημείο να μιλάει για «πάθος θυματοποίησης» των γυναικών!
Εάν τα παιδιά που εξετάστηκαν δεν έχουν διδαχθεί την ιστορία της ισότητας των φύλων, το κοινωνιολογικό φαινόμενο της έξαρσης της έμφυλης βίας και των συνεχιζόμενων διακρίσεων ανάμεσα στα δύο φύλα σε βασικούς τομείς του καθημερινού βίου, τότε το κείμενο αυτό μοιάζει να ξεπλένει τις συντηρητικές και οπισθοδρομικές φωνές περί υπερβολικών διεκδικήσεων των γυναικών να είναι απλά ίσες, καθώς και να υπονομεύει πλαγίως την όποια νομοθετική πρόοδο έχει επιτευχθεί με την αναγνώριση του φύλου ως λόγο διάκρισης και την αντιμετώπιση των αδικημάτων που βασίζονται στο φύλο.
Η επιλογή ενός τέτοιου κειμένου προς σχολιασμό από παιδιά που δεν έχουν ακόμη αποκρυσταλλώσει και διασαφηνίσει στις συνειδήσεις τους έννοιες, φαινόμενα και στερεοτυπικές αντιλήψεις αυτού του είδους είναι τουλάχιστον επικίνδυνη.
Ως γυναίκες νομικοί έχουμε υποχρέωση να τοποθετούμαστε σε κάθε παραβίαση αναγνωρισμένου από το διεθνές δίκαιο ανθρωπίνου δικαιώματος, όπως η βία κατά των γυναικών, και σε κάθε άμεση και έμμεση υπονόμευση της προσπάθειας επίτευξης της πλήρους ισότητας των φύλων
Περιγραφή εικόνας για άτομα με οπτική αναπηρία: Εικόνα, που δείχνει μισό πρόσωπο γυναίκας, με πολλά μαλλιά να σκεπάζουν το υπόλοιπο και κάποιος να τα τραβάει, με δάκρυ στο ένα μάτι και με ένα μεγάλο φερμουάρ στο στόμα